Ένα καλούτσικο και ενδιαφέρον ταινιάκι που είδα τελευταία είναι το The Oxford Murders. Ή Ακολουθία φόνων στην Οξφόρδη. Καλοφτιαγμένο με ωραία ιστοριούλα αν και προβλέψιμο ανά σημεία μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Ο Φρόντο πέταξε τις μαλλιαρές πατούσες και τα παλιόρουχα, ύψωσε(όσο μπορεί ο καημένος) το ανάστημά του και έμαθε μαθηματικά.
Πήγε στην Οξφόρδη με σκοπό της ζωής του να γνωρίσει από κοντά τον μαθηματικό που θαυμάζει και να του ζητήσει βοήθεια για μια εργασία. Τελικά οι δρόμοι τους θα συναντηθούν εξαιτίας κάποιων φόνων.Η τρέλα που έχω με τα μαθηματικά δεν θα με άφηνε να μην κολλήσω με την ταινία. Σύμβολα, παραστάσεις, μαθηματικά αστεία και διαλεύκανση φόνων!!! Ένας κόσμος του οποίου θα ήθελα να είμαι μέρος, μια ταινία φτιαγμένη για μένα και που τελικά δεν ξέρω αν ήταν στο παραμικρό καλή ή αν απλά είχε όλα όσα αγαπάω...
Αξιοπρεπείς ερμηνείες με τον John Hurt να είναι καλύτερος του Elijah Wood, καλή σκηνοθεσία από τον Álex de la Iglesia ενδιαφέρουσα φωτογραφία. Μία καλή ταινία σε γενικές γραμμές με ανατροπές, λίγο σασπένς, ωραίες εξελίξεις!
