Burning Down the House

  True Blood: Season 4 Episode 10

Κροατία 2011

                                                 

Γύρισα!!! Κι έχω εκπληκτικό ρεπορτάζ από την Κροατία. Τσακιστείτε και πάτε του χρόνου είναι απίθανα.

Η παλιά πόλη είναι βγαλμένη από παραμύθι. Περιμένεις να στρίψεις στην επόμενη γωνία και να δεις ιππότες να έρχονται κατά πάνω σου. Για πάρκινγκ βέβαια ούτε λόγος αν δεν θες να πληρώσεις αλλά είναι πολύ φτηνά. ΠΡΟΣΟΧΗ sat. σημαίνει ώρα και όχι θέση. Δεν μπορείς να δώσεις πέντε κούνα και να κάτσεις τέσσερις ώρες δηλαδή. Εκτός αν είσαι κωλόφαρδος και δεν περάσει τροχαία :)

 

Πίσω από το λιμάνι της παλιάς πόλης υπάρχει ένα απίθανο μπαράκι. Βασικά ένας τύπος με ένα ψυγείο, ένα στερεοφωνικό και τρία ξύλινα τραπέζια. Αράζεις για ώρες πίνοντας Ozujsko.Για νυχτερινή ζωή δεν μπορώ να πω πολλά όμως γιατί κυρίως τη βγάζαμε στο μπαλκόνι παίζοντας επιτραπέζια δικής μας επινόησης που περιελάμβαναν αλκοόλ ή μουτζουρώματα!

Επισκεφτήκαμε διάφορα χωριά τα οποία δεν μπορώ να προφέρω. Το κάθε ένα είχε δικό του χαρακτήρα και πράγματα για να δεις. 

Υπέροχους κήπους

Εντυπωσιακή θέα

Θλιβερά απομεινάρια από τον πόλεμο

Γαλήνια ποτάμια

Δυστυχώς το Plitvice μας έπεσε τραγικά μακριά και δεν το επισκεφτήκαμε. Ευκαιρία να ξαναρθουμε λοιπόν!!! Οι θάλασσες είναι εκπληκτηικές αλλά όχι τώρα που πήγαμε εμείς. Δυστυχώς είχε τόσο κόσμο που δεν μπορούσες να βρεςι ησυχία και όπως είναι φυσικό δεν ήταν και ότι πιο καθαρό έχουμε δει. Ωστόσο ήταν φανερό πως Ιούνιο ή Σεπτέμβριο οι ίδιες παραλίες που μας ξενέρωσαν θα είναι μαγευτικές!

Θέλωντας να πάρουμε καφέ για το δρόμο σε ένα χωρίο είδαμε στον κατάλογο φραπέ! Ζητάμε λοιπόν και φυσικά αρχίσαμε να λέμε "γλυκό με γάλα", "μέτριο χωρίς γάλα"... "Δεν έχει ζάχαρη μέσα" λέει. "Βάζεις μετά αν θέλεις"... Χτύπησε λοιπόν καφέ με ζεστό νερό και ένα παγάκι, το έβαλε σε ποτηράκι για γαλλικό, έριξε κρύο νερό και μας το έδωσε... Εννοείται χωρίς καλαμάκι! Πήραμε μόνοι μας βέβαια. Από γεύση κανονικός ήταν πάντως!

Εκεί ο Ζαγοράκης είναι υπερήρωας!

Ok είναι Ιταλικό κόμικ αλλά το πουλούσαν παντού και το βρήκα αστείο.

Φάγαμε φανταστικά όλες τις μέρες αλλά εννοείται δεν προλάβαμε να φωτογραφήσουμε τίποτα! Εκτός από τα γλυκά. Ένα παραδοσιακό που πήραμε για να δούμε τι είναι ήταν φτιαγμένο με χοντρά μακαρόνια!!! Σαν παστίτσιο με καρύδια. Δεν με ξετρέλανε αλλά είχε πλάκα.

Αν πηγαίναμε πάλι δεν θα αλλάζαμε τίποτα. Ίσως όμως να μέναμε κάπου ψηλότερα από το Ντουμπρόβνικ γιατί είναι κάτω κάτω και θες μια ζωή για να επισκεφτείς βορειότερα μέρη!

                        

My favorite monkeys...

                                                                
Ένα τελευταίο μαϊμουδένιο ποστ ελάχιστη ώρα πριν φύγω διακοπές! Τα αγαπημένα μου πιθηκάκια...

5. Jack - Pirates of the Caribbean

4. H γαμάτη μαϊμού από το Hangover 2 που δεν θυμάμαι(ή δεν αναφέρθηκε) το όνομά της!

3. Abu - Aladin

2. Dr. Zira  - Planet of the Apes

1. Inga - Phenomena

Πλάνα αρχείου: Somewhere in the Universe, there must be something better than man...

                                                      

Τέσσερις άνθρωποι έχουν φύγει από τη γη προς εξερεύνηση. Το σκάφος τους πέφτει σε έναν πλανήτη, ενώ συνειδητοποιούν ότι ταξίδευαν για πολλά έτη φωτός(εδώ μπαίνουν κάτι επιστημονικά, η θεωρία της σχετικότητας προφανώς και άλλα τέτοια που ψιλοκαταλαβαίνω αλλά με μπερδεύουν) και ουσιαστικά έχουν προχωρήσει χιλιάδες χρόνια μπροστά. Από το σκάφος βγαίνουν ζωντανοί οι τρεις και αρχίζουν να εξερευνούν αυτόν τον πλανήτη. Θα ανακαλύψουν ότι κατοικείται από ομιλούντες πιθήκους που κάνουν κουμάντο, ενώ οι άνθρωποι θεωρούνται κατώτερο είδος, δεν μιλάνε και ζουν κυνηγημένοι. Οι πίθηκοι θα τους κυνηγήσουν και αυτόν που θα πιάσουν ζωντανό θα τον φυλακίσουν.

                                                      

Εκεί θα τον γνωρίσει η πιθηκούλα επιστήμονας που πιστεύει ότι οι άνθρωποι μπορούν να εξημερωθούν και ο αρραβωνιαστικός της που πιστεύει ότι οι πίθηκοι προέρχονται από τον άνθρωπο και όπως είναι λογικό τον θεωρεί τον χαμένο κρίκο της εξέλιξης. Στη συνέχεια θα έχουμε δίκες, κυνηγητά, φανατισμένους θρησκόληπτους πιθήκους που φέρονται σαν...άνθρωποι! Η ταινία είναι μια φοβερή αλληγορική ιστορία. Πετύχαμε εξελικτικά; Που οδηγεί η εξέλιξη; Μπορούμε να την καθορίσουμε; Μήπως είναι καλύτερο να γυρίσουμε προς τα πίσω;

Ταυτόχρονα θίγει θέματα όπως ο θρησκευτικός φανατισμός, και κυρίως το μεγάλο θέμα της επιστημονικής φαντασίας, ποια είναι τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας! Το τελευταίο σαν θεματική μου αρέσει πάρα πολύ(ίσως γι΄αυτό έφαγα και τέτοιο κόλλημα με το Galactica) κυρίως γιατί ακόμη δεν έχω σχηματίσει προσωπική άποψη. Από τις αγαπημένες μου ταινίες του είδους. Μου αρέσει πολύ και το ότι είναι αληθοφανής! Πιθανότατο σενάριο(αν και πιο πιθανό θα ήταν ο αντίστοιχος πλανήτης των κατσαρίδων). Και φυσικά αυτό το φοβερό τέλος!!!

Evolution Ends. Revolution Begins...

                                                                   

Από τότε που έμαθα για την ταινία αυτή ήμουν ιδιαίτερα ξενερωμένη. Κυρίως επειδή λατρεύω τον Πλανήτη των Πιθήκων(τόσο το πρώτο όσο και αυτό του Burton) και θεωρούσα πως δεν είχε ανάγκη ένα prequel. Η ίδια η ταινία λέει τόσο όμορφα την ιστορία που δεν χρειαζόμασταν περαιτέρω εξηγήσεις. Έλα όμως που τελικά είναι μια χαρά. Τόσο που δεν βαριέσαι στιγμή και που στο τέλος χαίρεσαι που την είδες. Το κακό της είναι πως αν κάποιος δεν έχει δει τον πλανήτη των πιθήκων, αποτελεί πιθανό major spoiler για ένα από τα εκπληκτικότερα φινάλε στον κινηματογράφο. Αν δεν το έχεις δει λοιπόν κάντο πριν πας σινεμά και πριν διαβάσεις περισσότερα!

                     

"I don't know my way home." "That's okay. I don't either."

                                                                     

Πόσο θέλουν τα πρωτόγονα ένστικτα ενός άντρα για να ξυπνήσουν; Πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στην ψυχραιμία και την παράνοια; Μέχρι που είναι ικανός να φτάσει ένας άνθρωπος; Τι χρειάζεται για να χάσει κάποιος και οτιδήποτε ανθρώπινο; Μια στιγμή, μια ευκαιρία, ένα μόνο δευτερόλεπτο αρκεί για να χαθεί απόλυτα ο έλεγχος, να σπάσουν οι αλυσίδες και το τέρας να ελευθερωθεί. Και ο David από την πρώτη στιγμή της ταινίας οδηγεί τον εαυτό του εκεί. Γιατί στο τέλος για ότι γίνει είναι ο μοναδικός υπεύθυνος.

ΥΓ1: Ήθελα να βάλω την τρελά αγαπημένη μου σκηνή που είναι μαζεμένοι στη γιορτή της εκκλησίας αλλά δεν τη βρήκα :(

ΥΓ2: Το αχρείαστο ριμέικ της ταινιάρας θα δούμε στις ελληνικές αίθουσες στις 24 Νοεμβρίου(τουλάχιστον παίζει ο Alexander Skarsgard).

                                         

I Wish I Was the Moon

                                        

 True Blood: Season 4 Episode 6