Ταινίες θρίλερ, τρόμου, μυστηρίου, κ.λπ.. Θα παραθέσω τα αγαπημένα μου που δεν ενδιαφέρουν κανένα και όποιος θέλει ας προσθέσει τα δικά του. Όχι ότι αυτά αφορούν κανένα απλά για να γίνει κουβέντα.
Αγαπημένο τρομακτικό παιδί: Ο..αδερφούλης από την Προφητεία! Το σκασμένο όλα πάνω του τρομακτικά(από τα ρούχα μέχρι το βλέμμα). Στο νήμα χάνει το κοριτσάκι του Εξορκιστή (κυρίως γιατί από τη μέση της ταινίας ξέρεις ότι πρέπει να την αποφύγεις) και κάτι γιαπωνέζικα παιδάκια γιατί χωρίς μακιγιάζ δεν θα κατάφερναν τίποτα.
Αγαπημένος δολοφόνος: Michael Myers. Όταν είσαι τρομακτικός και ταυτόχρονα συνονόματος με αυτόν... Ε σου αξίζει η πρωτιά.
Αγαπημένος μη ζωντανός δολοφόνος: Τζέισον ή Φρέντυ; Φρέντυ ή Τζέισον; Φρέντυ γιατί τη λίμνη και τη στοιχειωμένη κατασκήνωση τα αποφεύγεις τον ύπνο όμως;
Αγαπημένο σπλάτερ: Braindead!
Αγαπημένα ζόμπι: Ο Ρομέρο το έχει ανακηρύξει σε τέχνη όμως ο Lucio Fulci με το Zombi 2 πάντα θα είναι λίγο(ελάχιστα όμως) παραπάνω.
Αγαπημένος τέρας-ραδιενεργό πλάσμα-εξωγήινη αηδία: Σε αυτή την κατηγορία θα μπορούσα να έχω πολλά όμως πάντα το σαρκοφάγο φυτό από το Μαγαζάκι του Τρόμου θα με συνεπαίρνει με της μελωδίες του και το πανέξυπνο χιούμορ του.
Αγαπημένη μεταφορά βιβλίου του Κινγκ: Κριστίν και δεν το συζητώ!
Τρόμαξα τόσο που δεν το ξαναβλέπω: Το Αυτό(It). Από τότε φοβάμαι τους κλόουν! Και με τον Εξορκιστή(το Director's Cut) είχα φοβηθεί αλλά το ξαναείδα. Το Αυτό όμως δεν ξαναμπαίνει στο σπίτι μου...
ρε o Τζέισον ζωντανός δεν ήταν?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένος τέρας-ραδιενεργό πλάσμα-εξωγήινη αηδία: ο μουσακάς πιάνετε?
Όχι καλέ ψόφιος είναι. Τουλάχιστον σε κάποιες ταινίες. Στην πρώτη δεν θυμάμαι να σου πω την αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως δεν πιάνεται ο μουσακάς;
στη πρώτη δεν υπάρχει τζέισον...η μαμά τα έκανε όλα. άμα ήμασταν στο scream θα είχες πεθάνει τώρα:p
ΑπάντησηΔιαγραφήστη δεύτερη εμφανίζεται και νομίζω ότι τελικά δεν είχε πνιγει.
Αγαπημένο τρομακτικό παιδί: Το ξανθό από το House by the Cemetery του Fulci.
ΑπάντησηΔιαγραφήO Damien είναι τρομακτικός, αλλά έχει φυσιολογικό πρόσωπο. Από την άλλη, εκείνο το μικρό στην ταινία του Fulci έμοιαζε με μικρογραφία του Kinski. Γεννημένο για ταινίες τρόμου!
Αγαπημένος δολοφόνος: Δύσκολο. Μάλλον ο Norman Bates.
O Myers δεν με τρομάζει, γιατί όποτε τον βλέπω θυμάμαι ότι φοράει μάσκα William Shatner και γελάω.
Αγαπημένος μη ζωντανός δολοφόνος: Συμφωνώ ΑΠΌΛΥΤΑ!
Αγαπημένο σπλάτερ: Δυσκολεύομαι πολύ εδώ, οπότε μάλλον θα συμφωνήσω. Το Braindead είναι διαμαντάκι.
Αγαπημένα ζόμπι: Καλός ο Fulci, αλλά εδώ πρέπει να πω Raimi. Τα zombies του Evil Dead είναι γαμάτα!
Αγαπημένο τέρας-ραδιενεργό πλάσμα-εξωγήινη αηδία: Τα προφυλακτικά από το "The Killer Condom". Σιχαμερά, αλλά αστεία.
Αγαπημένη μεταφορά βιβλίου του Κινγκ: The Shining, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Τρόμαξα τόσο που δεν το ξαναβλέπω: The Brood, του Cronenberg. Μιλάμε έκλαψα! Δεν έχω ξαναφοβηθεί τόσο με ταινία. Εκείνο το βράδυ που το είδα δεν έκλεισα μάτι. Δεύτερο, το Don't Look Now. Δεν είχα ιδέα για το τέλος και με έπιασε τελείως απροετοίμαστη.
Τρόμαξες με τον Εξορκιστή;! ο.0
Αγαπημένο τρομακτικό παιδί: Συμφωνώ απόλυτα. Η “Προφητεία” είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες τρόμου και για μένα η πιο τρομαχτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένος δολοφόνος: Michael Myers. Πολύ μεγάλη φυσιογνωμία στο σινεμά τρόμου. Από τους αγαπημένους μου φυσικά δολοφόνους.
Αγαπημένος μη ζωντανός δολοφόνος: Στο δίλλημά σου κι εγώ προτιμώ τον Φρέντυ για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Αγαπημένο σπλάτερ: Braindead! - Συμφωνώ απόλυτα. Εξάλλου έχει χαρακτηριστεί ως η πιο αιματοβαμμένη ταινία όλων των εποχών.
Αγαπημένα ζόμπι: Κι εδώ θα συμφωνήσω. Φοβερά ζόμπι!!!
Αγαπημένος τέρας-ραδιενεργό πλάσμα-εξωγήινη αηδία: Alien και ξερό ψωμί λέμε!!! Το “συμπαθές” τερατάκι από την ταινία “To Μαγαζάκι του Τρόμου” δεν το έχω δει, ωστόσο έχω δει το παλιό.
Αγαπημένη μεταφορά βιβλίου του Κινγκ: To υπεραριστούργημα του Κιούμπρικ “The Shining”. Και το “Κριστίν” είναι πολύ καλή μεταφορά.
Τρόμαξα τόσο που δεν το ξαναβλέπω: Εγώ όλα τα ξαναβλέπω!!! Όπως είπα και πιο πάνω η “Προφητεία” είναι η πιο τρομαχτική ταινία που έχω δει ποτέ μου. Επίσης στο “Profondo rosso” είχα τρομάξει αρκετά.
Ποιο Κριστίν μωρέ, το απαράδεκτο?? :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ του King ξεχωρίζω τα Shawshank εννοείται, Μisery και Stand by me(λατρεία). Άντε και λίγο Green Mile. Το αυτό, το shinning, το cristin, το Μist, το Salem's Lot και τέτοια, δεν υπάρχουν στον χάρτη των ταινιών!
Είπα το offtopic μου και φεύγω :P
With ακριβώς γι΄αυτό είναι τόσο τρομακτικό το παιδάκι της Προφητείας. Επειδή είναι ένα κανονικό παιδί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ο Bates μορφάρα! Ειδικά στην τελευταία σκηνή. Και ο Χάνιμπαλ από τους πιο creepy.
Στο Evil Dead ήταν έξοχα τα ζόμπι. Από τα αγαπημένα μου :)
Με το Director's cut του Εξορκιστή τρόμαξα άπειρα γιατί το είδα στο σινεμά και γίνονταν διάφορα σκηνικά. Μετά πήγαινα σπίτι και σβήνανε τα φώτα στο ασανσέρ... Οι συνθήκες ήταν περισσότερο.
Για το Shining τώρα. Ξέρω ότι είναι η καλύτερη ταινία από βιβλίο του...King-factory. Η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες όλα τέλεια κι άσε τον King να χτυπιέται. Απλά το Κριστίν το αγαπάω ιδιαίτερα. Όχι για συγκεκριμένο λόγο απλά πάντα το απολαμβάνω πολύ. Είναι εντελώς θέμα προσωπικού γούστου.
Νίκο μην τα λες εδώ αυτά δαγκώνουμε :Ρ Το Shawshank είναι πολύ καλή ταινία αλλά μέχρι εκεί. Ότι άλλο ακούγεται είναι υπερβολή. Μου αρέσει πάρα πολύ αλλά δεν παύει να έχει προβλήματα και ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ(ήμαρτον). Το Misery είναι ταινιάρα. Αριστουργηματική και με μια Kathy Bates απίθανη. Καλό και το Stand By Me αλλά έχω χρόνια να το δω και φοβάμει ότι λόγω ηλικίας μου άρεσε τόσο. Το Green Mile είναι μεγάλη πατάτα :)
Καλοδεχούμενα τα offtopic όσο προκαλούν συζητήσεις.
Μα η σύγκριση γίνεται με τις υπόλοιπες πατάτες(μεταφορές) του King, δε μίλησα για καλύτερες ταινίες (αν και τυγχάνει να έχω αφίσα του Shaswank, ένοχος ένοχος!) :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που είπες αυτό για τον εξορκιστή, εγώ είχα τρομάξει έτσι στον εξορκισμό της Έμιλυ Ρόουζ. Είχε ξεκινήσει στο cinema νομίζω 1 η ώρα η ταινία, και όσοι είμασταν εκεί μέσα αισθανόμασταν όλοι περίεργα - καχύποπτα βλέμματα στις τουαλέτες και απόλυτη σιωπή, χαχα! Και φαντάσου μετά 3 το πρωί να ψάχνω ταξί στη ερημιά.
Ακόμα ντρέπομαι που εκείνο το βράδυ είχα κλειδώσει τη πόρτα μου :P
Α οk, δεν έχω διαβάσει τα βιβλία οπότε δεν έχω άποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Έμιλυ Ρόουζ θυμάμαι κάτι τέτοιες κουλές ώρες την έδειχνε αλλά δεν είχα τρομάξει τόσο. Κι εγώ μετά τον εξορκιστή για κανα τρίμηνο δεν έκλεινα την πόρτα του δωματίου μου το βράδυ. Για να μη δαιμονιστώ και δεν με πάρουν χαμπάρι οι γονείς μου :)
Αγαπημένο τρομακτικό παιδί: Συμφωνώ απόλυτα αλλά γιατί "αδερφούλης";!;!; ο.0 :/
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένος δολοφόνος: Hannibal (και Bates).
Αγαπημένος μη ζωντανός δολοφόνος: Εννοείται o Freddy (2η επιλογή ο Pinhead)!!!
Αγαπημένο σπλάτερ: The Beyond.
Αγαπημένα ζόμπι: Δεν έχω! Είμαι με τους κανίβαλους εγώ! Cannibal Holocaust. :p
Αγαπημένος τέρας-ραδιενεργό πλάσμα-εξωγήινη αηδία: Godzilla-The Host-The Mist:p
Αγαπημένη μεταφορά βιβλίου του Κινγκ: Με διαφορά Τhe Shining (ακολουθούν Shawshank, The Mist και Μisery)!!!
"Εγώ του King ξεχωρίζω τα Shawshank εννοείται, Μisery και Stand by me(λατρεία). Άντε και λίγο Green Mile. Το αυτό, το shinning, το cristin, το Μist, το Salem's Lot και τέτοια, δεν υπάρχουν στον χάρτη των ταινιών!": #EPIC_FAIL B) :p
Τρόμαξα τόσο που δεν το ξαναβλέπω: Έχω τρομάξει με αρκετές ταινίες, αλλά δεν θυμάμαι... Ας πούμε το The Beyond...
Σκατά μου σβήστηκε το σχόλιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο όνομα του παλιού blog είχε βγει όσο βλέπαμε την προφητεία. Ε και γι΄αυτό...αδερφούλης :)
Το Beyond το έχω δει δυο φορές. Τι μία μου άρεσε πάρα πολύ, την άλλη όχι :/
Εγώ μία φορά το είδα σε παλιά βιντεοκασέτα αν θυμάμαι καλά... Δεν είναι ότι το αποφεύγω, απλά δεν έτυχε (σπάνια κάνω επαναλήψεις)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια το The Host το έχεις δει ή ακόμα;
Ναι το είδα το Host. Αρκετά(έως πολύ) καλό
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με τρομάζει το φυσιολογικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Director's Cut αν δεν κάνω λάθος είχε τα 3 επιπλέον τελευταία λεπτά και το spiderwalk. Αλλά αφού έπαθες αυτό στο ασανσέρ, το δέχομαι, είναι λογικό που τρόμαξες.
Φλασιά: Ποιο Salem's Lot έχεις δει;
1) του 1979, σε σκηνοθεσία Tobe Hooper, με James Mason
2) του 2004, σε σκηνοθεσία Mikael Salomon, με Rob Lowe
Αυτό με τον Mason το λες και γαμάτο! (Για τηλεταινία.)