Την ώρα που η DC δεν λέει να δώσει στη Wonder Woman την ταινία που της αξίζει, που μετατρέπει τον Superman(που ποτέ δεν τον λέμε Superman) σε σκοτεινή(θα ήθελε) αλληγορία και που προσπαθεί να στριμώξει ήρωες με κολάν σε ρεαλιστικά πλαίσια(αν δεν είσαι ο Nolan, don't even try love), η Marvel μετατρέπει τον Vin Diesel σε δέντρο, δίνει ένα τεράστιο όπλο σε ένα ρακούν και στοχεύει στο απόλυτο fun. You do it right!
Και ξέρεις κάτι; Είναι δύσκολο. Το εύκολο είναι να ξεσκονίζεις άγαρμπα την κόμικ μυθολογία, να στριμώχνεις προφανή μηνύματα και να μπουκώνεις με εφέ και εκρήξεις. Όμως δεν ξέρω για σένα, εγώ πάντως το CGI δεν το αντέχω πια. Όπως κάποτε ήθελαν ένα καλό σενάριο για να παραβλέψουν τα κακά εφέ έτσι τώρα χρειάζομαι ένα καλό σενάριο για να παραβλέψω όλο αυτό τον βομβαρδισμό από φασαριόζικες μούφα εκρήξεις. Και εκεί ακριβώς είναι που το Guardians of Galaxy χτυπάει διάνα. Διάλογοι με εκπληκτικό timing, κλισέ χρησιμοποιημένα με φειδώ και κυρίως αυτογνωσία. Δεν θέλει να σου πει τίποτα βαθύ για το outsider που γίνεται ήρωας. Δεν θέλει να φέρει τους εξωγήινους κόσμους στα ανθρώπινα δεδομένα σου. Δεν προσπαθεί να σε κάνει να σκεφτείς. Θέλει να περάσεις καλά. Και πως θα μπορούσε ο δημιουργός του ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΥ Slither να μην το κάνει σωστά.
Κι επίσης Chris Pratt!! Ο Andy του Parks and Recreation γυμνάστηκε, ομόρφυνε αλλά ουσιαστικά είναι ο ίδιος ακριβώς χαρακτήρας. Και γι΄αυτό ακριβώς είναι υπέροχος. Ξέρεις τώρα που ήταν όταν άφησε την April και πήγε να δουλέψει στο Λονδίνο. Μεγάλη λατρεία επίσης ο Rocket. Για μένα αυτός είναι η αντανάκλαση του θεατή στο φιλμ. Σ΄ ένα περίεργο meta παιχνίδι, την στιγμή που σκεφτόμουν “come on, τα έχουμε δει εκατό φορές αυτά” τους έκραζε για ακριβώς αυτό το λόγο.
Well done Marvel για μια ακόμη φορά! Χωρίς σοβαροφάνεια τα πάντα είναι καλύτερα. Και ειδικά με τέτοιο soundtrack!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου