Για το Urban Legend μου είχαν μιλήσει διάφοροι κατά καιρούς αλλά είχα αμελήσει να το δω. Τώρα κάτι το Scream, κάτι που αναφέρθηκε ξανά σε μια συζήτηση το βρήκα και το είδα και ήταν όσο κακό περίμενα αλλά επίσης μου άρεσε και όσο περίμενα. Γιατί είναι κάτι βράδια που το μόνο που θέλω να δω είναι ένα slasher με όλα του τα κλισέ, να μπορώ να πάω μέχρι την κουζίνα για σοκολάτα χωρίς να πατήσω pause, να βρίσκω τον δολοφόνο ξέροντας ότι είναι ο πιο άκυρος και πάει λέγοντας... Όταν το slasher είναι πραγματικά καλό(για το είδος του ή γενικότερα) το γουστάρω απεριόριστα αλλά προσωπικά βρίσκω τα μέτρια "θριλεράκια" φτιαγμένα για την τηλεόραση ιδιαίτερα χαλαρωτικά, με ξεκουράζουν. Το Urban Legend είναι ένα απ΄αυτά.
Το φιλμ έχει πιάσει μια θεματολογία με την οποία έχω κόλλημα. Πραγματικά λατρεύω τους αστικούς θρύλους. Ένα από τα πράγματα που θέλω να πετύχω σαν άνθρωπος είναι να δημιουργήσω έναν και κάποια μέρα να με πλησιάσει κάποιος εμπιστευτικά και να μου πει ότι "συνέβη σε έναν φίλο του". Ε πως να μην περάσω καλά με την ταινία λοιπόν; Εδώ ο δολοφόνος σκοτώνει τα θύματά του σύμφωνα με αστικούς θρύλους. Και όπως είναι λογικό τον γούσταρα τρελά και ήθελα να τους καθαρίσει όλους. Μέχρι βέβαια που αποκαλύφθηκε η ταυτότητα και το κίνητρό του που και τα δύο ήταν απαράδεκτα, προβλέψιμα αλλά όχι ενοχλητικά.
Από εκεί και πέρα έλειπε το χιούμορ(και όταν δεν έλειπε ήταν κρύο), οι περισσότερες ερμηνείες αναμενόμενα κακές, δεν τρόμαζες ούτε μια στιγμή και όσοι δεν βλέπουν τέτοιες ταινίες για να χαλαρώσουν θα το βρήκαν απογοητευτικό. Από την άλλη, ένα μικρό κλείσιμο ματιού στα κοριτσάκια που στην εφηβεία ρίχναμε ένα βλέφαρο στο Dawson's Creek, ο αγαπημένος μου Joshua Jackson ξανθός και φυσικά ο Jared Leto αποτελούν θετικά της ταινίας. Αλλά πιστεύω και αυτά να μην είχε πάλι δεν θα θεωρούσα το χρόνο που της αφιέρωσα χαμένο και #peste_na_me_fate!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου