Scre4m...

                                                                           
Κοίτα πως έχουν τα πράγματα... Αν δεν γουστάρεις τα slasher films, το Scre4m δεν είναι για σένα. Αν τα γουστάρεις, πάλι δεν είναι για σένα. Αν όμως είσαι φαν των τριών προηγούμενων (ναι ΚΑΙ των τριών) ε τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη σου αρέσει. Για μένα το πρώτο Scream είναι τελειότητα. Έκανε και πολύ κακό στον κινηματογράφο αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Τα 2 και 3 μεταξύ μας είναι κακά φιλμ. Όμως τα αγαπάω πολύ. Ήταν μέρος της εφηβείας μου και τα θυμάμαι πολύ ευχάριστα. Επίσης σαν τριλογία είναι τρομερά αναφορική και geeky και ξέρεις εγώ με κάτι τέτοια χαίρομαι. Να προσθέσω και πως ΌΦΕΙΛΑΝ να είναι κακά. Κάθε σίκουελ ταινίας τρόμου που σέβεται τον εαυτό της είναι κακό...

Τι γίνεται όμως με το 4; Σκεφτόμουν πως θα δικαιολογήσουν το τέταρτο όταν πρόκειται φανερά για τριλογία. Έντεκα χρόνια μετά λοιπόν, αυτή τη φορά σε χειμερινή αίθουσα και με μεγάλε προσδοκίες περιμένω να δω πως θα μας το ταΐσουν. Ε βέβαια...πως δεν το σκέφτηκα; Ριμέικ!!! Κι εκεί αρχίζει όλος ο χαβαλές. Καθαρή μεταμεσονύκτια διασκέδαση. Τραγικές αναμετρήσεις με το δολοφόνο, πραγματικά ηλίθιοι πρωταγωνιστές, χίλια δυο πράγματα που έχεις ξαναδεί. Όμως τα θέλεις! Θέλεις σε τέτοιες ταινίες να φωνάζεις "που μας ρε βλαμμένο, θα σε σφάξουν"(εδώ να σημειώσω ότι μου το έχουν πει real life αλλά συνέχισα να πηγαίνω στα επικίνδυνα σαν βλάκας-από τη ζωή βγαλμένα σας λέω-). Θέλεις οι σαβούρες θυμάτων και δολοφόνου να είναι γελοίες. Θέλεις cheesy γραφικές ατάκες. Και όλα αυτά το Scre4m τα έχει. Και τα έχει σε μεγάλο βαθμό. Σε σημείο να σε ενοχλήσει αν δεν είσαι τραγικά κολλημένος φαν...

Η απίστευτη αυτοαναφορικότητα των Scream είναι δεδομένη. Εδώ όμως γίνεται πανικός. Θα χρησιμοποιούσα τον όρο "meta" αν δεν μου την έσπαγε κι αν η ίδια η ταινία δεν το είχε ήδη πολύ εύστοχα κάνει. Ένα ατέλειωτο inside joke ανάμεσα στους δημιουργούς και σε όσους ξέρουμε απ΄έξω τις προηγούμενες ταινίες(καλά εγώ το πρώτο μόνο ξέρω πραγματικά απ΄έξω). Ταυτόχρονα αυτοσατυρίζει τον εαυτό του και υπογραμμίζει πρώτο όσα έχουν να του καταμαρτυρήσουν αύριο. Ξέρει τα λάθη του, ξέρει ότι είναι φαφλατάδικο, ότι προσπαθεί να είναι αστείο, ότι δεν είναι τρομακτικό... Και στο λέει κατάμουτρα από την πρώτη σκηνή. Προλαβαίνεις να βγεις από την αίθουσα και να μπεις στη διπλανή.

Και πάμε τώρα στο φινάλε! Απαίσιο... Τόσο κακό που στο τέλος είναι αστείο. Ψιλοφαινόταν κιόλας. Ψέμματα δεν θα πω, εγώ το ευχαριστήθηκα. Το ποιος είναι ο Ghostface είναι πιο κουλό κι από το 3. Τα κίνητρα πιο βλαμμένα κι απ΄του 2. Είναι μια κακή φάρσα. Αλλά πολύ κακή. Αφού είμαι σίγουρη πως ή είχαν όλους τους χαρακτήρες σε κληρωτίδα ή τους ηθοποιούς στη γραμμή κι έκαναν "eeny, meeny, miny, moe" και μόλις βρήκαν τον...τυχερό που θα είναι δολοφόνος κάθισαν να γράψουν το κίνητρο και τις λοιπές λεπτομέρειες! Όπως και να έχει όμως πηγαίνετε σινεμά όσο πιο αργά μπορείτε, πάρτε τεράστιο ποπ κορν και αναψυκτικό και διασκεδάστε το. Και οι συντελεστές(οι περισσότεροι τουλάχιστον) αυτό έκαναν :)

ΥΓ: Α κι εννοείται ότι βομβαρδίζεσαι συνεχώς από τηλεοπτικές φάτσες. Από Community μέχρι Galactica, είναι πολλές οι αγαπημένες παρουσίες, με πιο πετυχημένη όλων αυτή της Sssssookie στην πιο εύστοχη και πιο φαν σκηνή της ταινίας (για όσους βλέπουμε True Blood τουλάχιστον).

ΥΓ2: Ψιλοσπόιλερ στα σχόλια