Home Alone

                                                                

Το Μόνος στο Σπίτι είναι μια ταινία που όπως οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ την έχω δει εκπληκτικά πολλές φορές ως παιδί. Το περίεργο είναι πως πάντα είχα κακή άποψη γι΄αυτή την ταινία και πάντα με ενοχλούσε αλλά πίστευα πως απλά δεν μου είχε κάτσει καλά και είπα να την ξαναδώ! Αλλά δεν άλλαξα γνώμη. Ο Kevin ξεμένει πίσω όταν η τεράστια οικογένειά του έφυγε για το Παρίσι και τον...ξέχασε. Κολλήματα στο αεροδρόμιο το καθιστούν αδύνατον να επιστρέψουν αμέσως κι έτσι ο μικρός μένει μόνος σε ένα τεράστιο σπίτι, έχοντας να αντιμετωπίσει και δύο ληστές που το έχουν βάλει σκοπό να ληστέψουν το σπίτι του. Εκείνοι περιμένουν η ληστεία να είναι παιχνιδάκι, όμως δεν υπολόγιζαν στο σαδιστή μπόμπιρα που ξεχάστηκε πίσω.

Η ταινία έχει πλάκα. Οι παγίδες, οι αντιδράσεις του Kevin, η ηλιθιότητα και ανικανότητα των ληστών βγάζουν κάποιο γέλιο. Όμως τη θεωρώ πολύ μέτρια ταινία. Κι επίσης τη θεωρώ σκληρή ταινία. Από μικρή έβλεπα πολύ άνετα βίαιες ταινίες, τρομακτικές ή σιχαμερές και δεν με ενοχλούσαν καθόλου. Με αυτή όμως πάντα ανατρίχιαζα και ένιωθα άσχημα. Οι παγίδες που στήνει ο μικρός είναι πραγματικά οδυνηρές και το ότι έχουν γυριστεί με σκοπό να μας κάνουν να γελάμε με εκνευρίζει. Ξέρω, γελάμε αν δούμε κάποιον να πέφτει αλλά εδώ το έχουν παρακάνει. Μιλάμε για απίστευτη υπερβολή που αν θέλαμε να είμαστε ρεαλιστές ο ένας ληστής θα είχε σίγουρα μείνει στον τόπο και ο άλλος θα είχε αλλάξει γνώμη για τη ληστεία και θα την είχε κάνει αρκετά νωρίς.

Επίσης ποτέ δεν βρήκα χαριτωμένο πιτσιρίκι τον Macaulay Culkin. Ηλίθια φάτσα, και κάτι γκριμάτσες που είναι αστείες μόνο την πρώτη φορά αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνονται πολύ. Και τελοσπάντων πάντα ήθελα να τον πιάσουν οι ληστές και να τον μαυρίσουν στο ξύλο. Βλαμμένο! Βέβαια το ότι ως πιτσιρίκι το χάζευα πάντα κι ας μη μου άρεσε δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά θα το θεωρήσω προτέρημα της ταινίας. Α και μικρή γελούσα πολύ περισσότερο απ΄ότι τώρα, που πραγματικά ευχαριστήθηκα μόνο δυο-τρεις σκηνές. Τώρα τα δείχνει τα χρονάκια της και δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από άλλες κωμωδίες! Προσωπικά δεν τη βρίσκω ούτε τρομερά αστεία, ούτε διαχρονική, ούτε χριστουγεννιάτικο must-see αλλά νιώθω πως είμαι πολύ μόνη σε αυτή την πλευρά!