Κάποτε στο μακρινό μέλλον τα παιχνίδια ίσως είναι λίγο διαφορετικά. Αντί να φτιάχνουμε εικονικούς ανθρώπους και σχέσεις στο Sims, αντί να οδηγούμε εικονικούς χαρακτήρες στα σκοτεινά μονοπάτια του Mafia ίσως μπορούμε να ελέγχουμε αληθινούς ανθρώπους. Και στις περιπτώσεις των first person shooter τι θα γίνεται; Καταδικασμένοι σε θάνατο κρατούμενοι μπορούν να παίρνουν μέρος στις μάχες με αντάλλαγμα την ελευθερία τους. Αυτή είναι η ιδέα της ταινίας και του Ken Castle(Michael C. Hall) που την κάνει πραγματικότητα. Και ο καλύτερος παίκτης, αυτός που φτάνει πιο κοντά στην ελευθερία είναι ο John Tillman ή αλλιώς Kable.
Ο Kable έχει γίνει μύθος. Οι μάχες που δίνει τραβάνε πλήθος κόσμου σε όλο τον κόσμο. Εξάλλου ίσως είναι και αυτός που έκανε στην πραγματικότητα δημοφιλές το παιχνίδι. Ο ίδιος επιθυμεί όσο τίποτα την ελευθερία του και να βρει τη γυναίκα του και την κορούλα του κι εγώ βαρέθηκα ήδη με την ιστορία του. Ο Gerard όμως βρώμικος και άγριος είναι κούκλος και δεν με πολυνοιάζει που είναι κλισέ και βαρετός του θανατά. Δέρνει, σκοτώνει, ψάχνει το δίκιο του. Ένας ακόμη ήρωας από τους ίδιους αλλά θα τον φάω στη μάπα γιατί hello είναι ο Gerard. Σεναριακά πάντως είναι απαράδεκτος χαρακτήρας που δεν έχει τίποτα παραπάνω να προσφέρει από φαν. Όχι ότι είναι κακό αλλά μια φορά θέλω να δω έναν σεναριογράφο να κουράζεται.
Είπα μήπως ξόδεψαν το μελάνι τους στον χαρακτήρα του κακού αλλά μπα! Τέτοιο villain από παιδικό είχα να δω. Στόχος του είναι να μετατρέψει όλους τους ανθρώπους σε ρομποτάκια και να παίζει τον puppet master. Βρε που το έχω ξαναδεί; Στα Χελωνονιντζάκια και τον Αστυνόμο Σαϊνη!!! Πάντως ο Michael C. Hall είναι πολύ καλός. Όχι καλύτερος από της τηλεοπτικές του ερμηνείες(βλ. Dexter και Six Feet Under) και ήταν ήδη γνωστό ότι τον παρανοϊκό-εκκεντρικό μπορεί να υποδυθεί άψογα αλλά όχι κάτι που δεν έχει ξανακάνει. Τουλάχιστον είχα την ευκαιρία να απολαύσω τις χορευτικές του δυνατότητες μια και το Broadway μου πέφτει κάπως μακριά. Πάντως σοβαρά τώρα, σεναριακά η ταινία μοιάζει να γράφτηκε σε δέκα λεπτά το πολύ. Τουλάχιστον δεν προσποιείται πως είναι κάτι διαφορετικό.
Όμως σκηνοθετικά μου άρεσε. Το γρήγορο στυλ εδώ ταιριάζει γάντι και ιδιαίτερα οι σκηνές του παιχνιδιού ήταν άψογες. Εντελώς σε στυλ FPS και πολύ γούσταρα αν και δεν παίζω ποτέ τέτοια παιχνίδια. Γενικά περνάς καλά αν δεν σταθείς στα ολοφάνερα προβλήματα της ταινίας. Από κάτι περιπέτειες με τρομοκράτες και πράκτορες(για το Salt η μπηχτή) πολύ καλύτερο. Εγώ ψιλοβαρέθηκα αλλά δεν τις γουστάρω καθόλου αυτές τις ταινίες και το είδα μόνο λόγω Gerard(αχ) και του αγαπημένου μου Michael C. Hall αλλά νομίζω πως οι υπόλοιποι θα το ευχαριστηθείτε. Α και ωραίες μουσικές επιλογές αν και κινήθηκαν σε ασφαλή και δοκιμασμένα μονοπάτια. Plus, σύντομη εμφάνιση της Zoe Bell!
βαρετό. το FPS τι είναι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου annie.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο post περίμενα από σένα σήμερα.
Για την ταινία τώρα: σύγχρονη μεν, βαρετή δε, η ιστορία.
Τον Hall έχω περιέργια να τον δω στο "Peep World" που είναι κωμωδία, απ'ό,τι έχω διαβάσει.
First Person Shooter, Aldo.
ΑπάντησηΔιαγραφήMoody αύριο αυτό το ποστ. Με έχουν καλέσει να το δούμε με παρέα και δεν το είδα ακόμη(με το ζόρι κρατιέμαι βέβαια). Θα ψάξω και την ταινία που λες :)
Ναι το Gamer είναι βαρετό σε γενικές γραμμές
Το σενάριο είναι σχεδόν copy - paste του Death Race, το οποίο αν και καλύτερο ούτε αυτό πιστεύω πως αξίζει τον κόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην είχα δει στο σινεμά θυμάμαι την ταινία, το μόνο που μου είχε ψιλοαρέσει ήταν τα εφέ. Άγνωστο γιατί, η παρέα ενθουσιάστηκε και με το σύνολο.
Death Race είναι πολύ καλο. εδώ άρεσε και σε μένα που τα βαριέμαι αυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως είναι ίδιο το Death Race, το οποίο όμως δεν έχω δει ακόμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μόνο που παίζει ο Gerard, μακριά! Μόνο στους 300 μου άρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχμ δεν είναι ότι μου αρέσει σαν ηθοποιός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ απορώ που έκατσες κι έκανες ολόκληρη ανάρτηση για μια μετριότατη ταινία! Εδώ ήταν ακόμα πιο χάλιας ο Hall...!!! Β) :p
ΑπάντησηΔιαγραφή