Προσωπικά με κουράζει να κάνω λίστες γιατί ποτέ δεν είχα οργανωμένη σκέψη και ειδικά λίστες με αγαπημένα μου πράγματα. Λίγα ξεχωρίζουν πολύ και πολλά τα αγαπάω ίδια ή με διαφορετικό τρόπο χωρίς να τα ξεχωρίζω. Όμως πολύ πολύ εύκολα μπορώ να κάνω λίστες γι΄αυτά που σιχαίνομαι και μισώ... Να λοιπόν τα πράγματα που μισώ στον κινηματογράφο:
Να πηγαίνω και να μη βρίσκω εισιτήρια. Χαλάει όλο το πρόγραμμά μου, αποσυντονίζομαι και θέλω να βάλω τα κλάματα. Γενικά δεν μου αρέσει να βγαίνω εκτός προγράμματος γιατί μπερδεύομαι, άσχετα αν τις περισσότερες φορές μου βγαίνει σε καλό!
Να μην έχει καλό φαΐ. Είναι πολύ συγκεκριμένες οι ταινίες στις οποίες θα πάρω ποπ κορν. Τότε όμως θέλω να είναι καλά. Δεν παίζει χειρότερο πράγμα από το να βλέπεις χαβαλεδιάρικη ταινία και να είναι μπαγιάτικο το ποπ κορν ή να έχει λάθος ποσότητα αλατιού ή βουτύρου! Επίσης στους κινηματογράφους πουλάνε απαράδεκτες σοκολάτες αλλά τις περισσότερες φορές ξεχνάω να πάρω από περίπτερο και τελικά δεν τρώω καθόλου :(
Αυτοί που μιλάνε στην αίθουσα. Έχω ξαναγκρινιάξει για το θέμα και θα γκρινιάζω μέχρι το τέλος του κόσμου. Δεν απαιτώ να έχει ησυχία στους Πειρατές της Καραϊβικής αλλά να βλέπεις Κιμ Κι Ντουκ και να ψιθυρίζουν γερόντια από πίσω σου είναι απαίσιο(καλά μπορεί να υπερβάλλω και απλά να με ενόχλησε που ανέπνεαν στη συγκεκριμένη περίπτωση). Αν θέλεις να μιλήσεις κάτσε μακριά από τους άλλους ή ΜΕΙΝΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ! Σε αυτή την κατηγορία και αυτοί που μιλάνε στα κινητά, όπως και αυτοί που με παίρνουν όσο βλέπω την ταινία και αφού δεν το σηκώνω την πρώτη θεωρούν πρέπον να πάρουν άλλες είκοσι!
Αυτοί οι ψηλοί που ΠΑΝΤΑ κάθονται μπροστά μου αναγκάζοντάς με να κάνω ελιγμούς για να βλέπω. Μόλις βρω μια τρυπούλα να κοιτάω και κάπως βολεύομαι, τσουπ αλλάζουν θέση! Και θέλω να τραβήξω κλοτσιά στο κάθισμά τους αλλά τι μου φταίνε κι αυτοί... Πόσο σπαστικοί είναι και αυτοί που κλωτσάνε το κάθισμά σου; Για ξύλο επί τόπου!
Ο φίλος με τις απορίες. "Τι έγινε τώρα;", "Δηλαδή αυτός είναι που πριν είχε πάρει τηλέφωνο;", "Και τώρα τι θα γίνει;". Βλέπουμε την ίδια ταινία. Γιατί να ξέρω περισσότερα από σένα; Επίσης όσο μου μιλάς χάνω τη συνέχει! Κάτσε στο κάθισμά σου ήσυχα και στο τέλος θα τα λύσουμε όλα με ποτό και ησυχία. Γιατί πρέπει να λυθούν οι απορίες τη στιγμή που δημιουργούνται;
Μισώ και το διπλανό που θα προλάβει να βάλει πρώτος το χέρι του στο ακουμπιστήρι(πως το λένε αυτό το πλαϊνό του καθίσματος;). Θα μου πεις κι εσύ το ίδιο δεν κάνεις; Η αλήθεια είναι πως χωράνε και οι δύο, όμως αν είναι ξένος άνθρωπος ο άλλος είναι λίγο καφρίλα να βάλω κι εγώ το κουλό μου. Έτσι κάνω υπομονή και μόλις το βγάλει για δευτερόλεπτα τσουπ, χώνομαι. Τώρα βάλτο όπου θέλεις φίλε, εγώ βολεύτηκα!!!
Δεν μου αρέσουν οι πολυσινεμάδες που δεν κάνουν διάλειμμα! Τι σπάσιμο. Το διάλειμμα είναι στην ιεροτελεστία του κινηματογράφου(όπως το ποτό ή/και φαΐ μετά), ψιλοσυζητάς τι έχει γίνει, λες τι περιμένεις στη συνέχεια, τέτοια. Άσε που πας και για ένα κατούρημα, να πάρεις ένα νεράκι, κάποιο σημαντικό τηλέφωνο... Θα ξεχάσω που στο Avatar είχα πάρει ένα αναψυκτικό πιο μεγάλο κι από μένα και στο τέλος εκτός από τη βαρεμάρα που είχα, κατουριόμουν φρικτά και καθόμουν κέντρο(άρα αν σηκωνόμουν θα ενοχλούσα πολύ κόσμο, συν ότι από το 3D είχα μια ζαλούρα και θα έτρωγα και τα μούτρα μου) και όταν επιτέλους τέλειωσε έτρεξα σαν σίφουνας μόνο για να βρω μια τραγική ουρά στις τουαλέτες. Και ξέρετε πως είναι αυτά στις γυναικείες...
Μισώ επίσης την ατάκα "έλα μωρέ μην πας σινεμά, έλα μαζί μας. Αφού μόνη σου θα πας, γιατί δεν πας άλλη μέρα;" Και δεν με εκνευρίζει ούτε η απορία στο βλέμμα όταν λέω ότι θα πάω μόνη μου σινεμά, ούτε ο οίκτος που νιώθω στην ατμόσφαιρα και αδυνατώ να καταλάβω το λόγο(είναι από τα πράγματα που απολαμβάνω πάρα πολύ στη ζωή μου). Αυτό που με εκνευρίζει είναι πως τις περισσότερες φορές πείθομαι και στο τέλος αμελώ να δω ταινιάκια που αργότερα το μετανιώνω.
Μακάρι να σκοντάψουν και να πέσουν, όσοι φεύγουν στη μέση της ταινίας. Περνάτε μπροστά από την οθόνη, αναστατώνετε κόσμο για να περάσετε και κάνετε και φασαρία. Περιμένετε το διάλειμμα τουλάχιστον!!! Από σινεμά έχω φύγει μία φορά και στο διάλειμμα(εννοείται) αλλά δεν θυμάμαι ούτε σε ποια ταινία ούτε γιατί. Νομίζω ήμουν με κάποιον που είχε ξενερώσει τρελά και ή γκρίνιαζε ή είχε κάτσει ήσυχα και σιωπηλά αλλά διέκρινα απόγνωση στο βλέμμα και τον λυπήθηκα. Πάντως σίγουρα δεν μου άρεσε και μένα η ταινία.
annie,για ολους αυτους τους λογους που περιγραφεις,εγω το ψιλοαποφευγω το σινεμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ειμαι ειλικρινης με εκνεριζει κ το φαγητο στο σινεμα,με εκνευριζει ο ηχος της μασας κ τα κριτς-κριτς που ακουγονται!!
ποτε δε πηγαινω -οταν πηγαινω-με μεγαλη παρεα,ειτε μονος μου θα παω ειτε με τη κοπελα μου
η παρακολουθηση της ταινιας ειναι για μενα ιεροτελεστια,δεν αντεχω κανεναν,να τρωει,να μιλαει η να μου αποσπα τη προσοχη!
Για αυτο κ τις περισσοτερες ταινιες τις βλεπω σε dvd,εχω μια σχετικα μεγαλη τηλεοραση,εχω κ ενα εκει ψετοσαραουντ,κ μια χαρα τη βγαζω!
ΥΓ ελπιζω να μη κατηγορηθω ως μισανθρωπος,αντιθετως ειμαι πολυ καλος χαρακτηρας!αλλα εχω κατι ιδιοτροπιες,αστα να πανε
Α είναι κάποιες ταινίες που δεν τις βλέπεις χωρίς ποπ κορν! Ειδικά κάτι teen θριλεράκια ή ταινίες δράσης το απαιτούν και είναι μέρος της συνήθειας. Επίσης παγωμένη μπύρα και νάτσος επιβάλεται στα θερινά σινεμά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Από μένα δεν θα κατηγορηθείς. Έχω τόσες παραξενιές και ιδεοψυχαναγκαστικές εμμονές που δεν με παίρνει ;)
Ωραίο κειμενάκι, αλλά υπερβολική γκρίνια! Το κατανοώ πάντως απόλυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν παίρνω συνήθως φαγητό στο σινεμά αλλά κι όταν το κάνω τα ποιοτικά μου στάνταρ είναι τα πιο χαμηλά. Καλύτερα χωρίς προσδοκίες!
Ούτε και το μουρμουρητό μου τη σπάει γιατί συνήθως γίνεται παρατήρηση και διαρκεί λίγο. Τα βλαμμένα 15χρονα με συνοδεία γονιών ή με παρέα που κάνουν ομαδικό χαβαλέ (δυστυχώς συνήθως σε καλές ταινίες) και γελάνε πνιγμένα στις άφθονες δόσεις νάτσος που καταναλώνουν (παράγοντας έναν απαίσιο θόρυβο) όμως είναι για σκότωμα!
Τα μούλτιπλεξ τα αποφεύγω τον τελευταίο καιρό για αυτόν ακριβώς το λόγο. Πάντως το ακουμπιστήρι, ο ψηλός μπροστά και όσοι φεύγουν πριν το διάλειμμα ουδέποτε με έχουν απασχολήσει! Ίσως είμαι ελαφρώς αναίσθητος σε τέτοια θέματα :/ :)
Annie ωραίο το post σου. Κι εγώ σαν τον Celin είμαι περίπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους ψηλούς που κάθονται μπροστά σου, με εμένα δεν θα είχες κανένα πρόβλημα!!!
"Επίσης παγωμένη μπύρα και νάτσος επιβάλεται στα θερινά σινεμά". Όλα τα λεφτά.
Κορυφαίο ποστ! Κάποτε πήγαινα πολύ συχνότερα (αλλά πάρα πολύ) σινεμά αλλά και τώρα όποτε μπορώ το κάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω 2-3 παρατηρήσεις:
Δεν με αποσχολεί καθόλου καθόλου το θέμα των εισιτηρίων, ποτέ δεν θα πάω σε ταινία με πολύ λαό, πάντα περιμένω να παίξει τπυλάχιστον 1-2 εβδομάδες και ποτέ δεν πάω σε μούλτι (εξαιρείται ένα που δεν έχει ποτέ κόσμο αλλά δεν θα κάνω διαφήμιση)
Ποπ κορν σπάνια γιατί όντως ο ήχος είναι λίγο εκνευριστικός αλλά ναι σε κάτι αμερικανομπαρούφες μπορεί και να τσιμπήσω ένα κουβαδάκι.
Συμφωνώ τόσο πολύ με το "Ο φίλος με τις απορίες" γιατί παράλληλα συνδυάζει και "αυτούς που μιλάνε στην αίθουσα". Ακόμη περισσότερο με τσαντίζει ο φίλος που προβλέπει συνέχεια τι θα γίνει παρακάτω λες και θα κερδίσει κανένα βραβείο όταν μετά από δέκα αποτυχίες βρει μία εξέλιξη του σεναρίου και ανακοινώσει όλο καμάρι: Δεν στο πα;
Αργυρη,παλι καλα που βλεπω οτι ειμαστε πολλοι οι "ιδιοτροποι"!!
ΑπάντησηΔιαγραφή""Ακόμη περισσότερο με τσαντίζει ο φίλος που προβλέπει συνέχεια τι θα γίνει παρακάτω λες και θα κερδίσει κανένα βραβείο όταν μετά από δέκα αποτυχίες βρει μία εξέλιξη του σεναρίου και ανακοινώσει όλο καμάρι: Δεν στο πα;""
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΑΧ! ΕΠΟΣ!
annie είσαι γκρινιάρα:) εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα...απλά δεν θέλω να κάθεται κανεις στις θέσεις δεξιά αριστερά μπρός και πίσω.
μια φορα έχω φύγει στα μισά{ στο δεκάλεπτο δηλαδή)...αλλα το έκανα με στυλ και έτσι με δώσαν εισιτήριο για να πάω οποτε θέλω να δω οποιαδήποτε ταινία:)
και κάτι άλλο. ΦΕΡΤΕ ΓΛΥΚΑ ΠΟΠ ΚΟΡΝ ΡΕ ΛΑΜΟΓΙΑ!!!
Αξια Σινεφίλ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήCostello έχω πάντα πολύ υψηλά στανταρς για το φαΐ, όπου κι αν είναι αυτό... Οι μεγάλες παρέες με πιτσιρίκια συνήθως είναι σε ταινίες που δεν με ενοχλούν. Στο Άρωμα μόνο είχα εκνευριστεί πάρα πολύ και όχι μόνο εγώ και σε μια φάση έγινε ψιλοπανικός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργύρη στο θερινό ΟΤΙ και να βλέπω θα φάω. Εκεί μου έχει τύχει όμως το χειρότερο. Χοντρός με σουβλάκια δίπλα, τίγκα στο τζατζικοκρέμμυδο! Και έβλεπα κι εκείνο το τρισάθλιο τον Γητευτή των Αλόγων και με είχαν πάει και με το ζόρι! Αφού συνέχισα να πηγαίνω σινεμά μετά από αυτό...
zamuc αυτό με τα εισιτήρια είναι πρόσφατο. Την προηγούμενη Κυριακή στο Άστυ! Αυτός ο φίλος που λέει τι θα γίνει έχει πλάκα. Μπορούν να παίξουν και στοιχήματα και να έχει σασπένς!
Aldo δεν είμαι γκρινιάρα ρε, αλήθεια! Τι ταινία ήταν αυτή και έφυγες στο δεκάλεπτο; Τα γλυκά ποπ κορν είναι μούφα και τεράστια απάτη! Τα είχε πάρει ο κολλητός μου μια φορά και τον έβριζα γιατί με έπεισε να μην πάρω και από τα ανθρώπινα. Δεν άρεσαν σε κανέναν μας αλλά εκείνος τα έφαγε στο τέλος... Βίτσια τι να πεις!
Πάντως θα το παραδεχτώ. Μου έχουν κάνει και μένα παρατήρηση στο σινεμά επειδή είχα πιάσει την πάρλα. Ήταν στον τρίτο Άρχοντα και είχαμε βαρεθεί τόσο πολύ... Στο διάλειμμα ένα ζευγαράκι από δίπλα μας την είπε, οπότε ντραπήκαμε και εκπολιτιστήκαμε!
μηπως ειχες κανει φασαρια και στον ΙΙ Αρχοντα? μπορει να σ' εχω βρισει...
ΑπάντησηΔιαγραφήπερα απ την πλακα οι πολυσινεμάδες που δεν κάνουν διάλειμμα ειναι ο,τι χειροτερο..σπανια εβλεπα ολοκληρη ταινια σε Village...μεχρι που σταματησα να παιρνω αναψυκτικο. Αποκορυφωμα η ταινια "Αγριος Ωκεανος" που ειχε ολους κ ολους 2 ηθοποιους και που μολις γυρισα απο την τουαλετα..ειχε μεινει ενας!
Αντε ν' αρχισουν τωρα κ τα θερινα : Μπυριτσα,τυροπιτα και Γουντι...:)
Όχι τον δεύτερο τον είχα δει μ΄ενα φίλο μου σε DVD(κι εκεί βαρεθήκαμε χαχαχα)! Και ο Άγριος Ωκεανός(αυτή η τινία δεν μου άρεσε καθόλου) είναι όλη πλατς πλουτς και αργά λικνιζόμενα νερά, βασανιστήριο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυρόπιτα; Ποτέ δεν έχω φάει τυρόπιτα σε θερινό. Και με μπύρα κιόλας;
Λίγο-πολύ όλους μας ενοχλούν αυτά, αλλά παραείσαι γκρινιάρα! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήχανεις..ασε που η τυροπιτα δεν κανει θορυβο και ουτε βρωμαει...ειναι "σινεμα-friendly"..στο "Θησειον" αν θυμαμαι καλα εχει ωραια τυροπιτα...η δε μπυρα παει με ολα το καλοκαιρι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά δεν είσαι γκρινιάρα...απλά γκρινιάζεις λίγο:P
ΑπάντησηΔιαγραφήτο βασικό ένστικτο.
μούφα τα γλυκα??? 2 φορες είδα το avatar για αυτό τον λόγο!
Στο Θησείον έχει απίθανα νάτσος σιγά μη φάω τυρόπιτα :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε σου λέω είχα ξενερώσει με τα γλυκά. Στο Παρασκευή και 13 το τελευταίο τα είχαμε πάρει. Τελικά νομίζω πήγα και πήρα παγωτό στο διάλειμμα :)
τα νάτσος είναι αυτά με την κίτρινη μπίχλα πάνω σωστά? δεν λέω πολύ ωραία...αλλα μες στο σκοτάδι γίνονται σκατά τα χερια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως τα πάντα έχετε εσείς! σε μας ελάχιστα πράγματα πουλάνε στο cinema.
α εμείς παλιά είχαμε και μπαρ με στην αίθουσα! ήταν πολύ cool φάση:)
Ωραίο ποστ - βλέπω ότι συμφωνούμε σε πολλά. Σε όλα δηλαδή, εκτός από ένα: Το διάλειμμα. Δεν το αντέχω Δεν το μπορώ Δεν το θέλω. Σε βγάζει από το κλίμα της ταινίας κι άντε να ξαναμπείς μετά. Προτιμώ να βλέπω τις ταινίες χωρίς διακοπή ασχέτως της διάρκειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποπ-κορν είναι ένα πρόβλημα εδώ στην Κύπρο: Είναι πάντα μπαγιάτικο και χρειάζεται να κάνω ανασκαφές σε τόνους αλατιού για να το βρω. Πλέον δεν παίρνω και σπάζομαι.
Κι όσο για εκείνους που μιλάνε: Πήγα με φίλο στο καινούργιο του Μελ Γκίμπσον. Σε όλη την διάρκεια έκανε προβλέψεις "τώρα θα πει αυτό", "ύστερα θα κάνει το άλλο". Η πλάκα είναι ότι δεν έπεσε ούτε μια φορά μέσα. Ούτε μια φορά! Παρόλα αυτά όταν τελείωσε η ταινία, δήλωσε απτόητος:
"Προβλέψιμη και ρουτινιάρικη"!!!
Κι εγώ συμφωνώ με όσα γράφεις στην ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, πολλές φορές ψυθιρίζω στον κινηματογράφο, σχεδόν όλη την ώρα. Στο Sherlock Holmes θυμάμαι είχα φτιάξει τον χαμό. Μόλις έδειχνε Ρόμπερτ, άρχιζαν τα σχόλια.
Περισσότερο μιλάω όταν βλέπω κακή ταινία. Στο Tomb Raider είχα θάψει όλη την ταινία, ειδικά τη σκηνή που η Λάρα καβαλάει μία αρχαία κολώνα. Το τί είχαν ακούσει οι διπλανοί...
Πάντως δεν πολυπηγαίνω σινεμά τελευταία. Τα βλέπω ή στον Η/Υ ή σε dvd, μόνη μου. Έτσι μπορώ να σχολιάζω ελεύθερα. Ειδικά τα westerns τα βλέπω πάντα σε dvd στο home cinema, με αντιδράσεις του τύπου "Τί έφτιαξε ρε ο π#####ς!" και άλλα παρόμοια.
Αldo ναι αυτά είναι και αν η κίτρινη μπίχλα έχει σωστή θερμοκρασία είναι τέλεια. Σε πολλά σινεμά το τυρί το βάζουν δίπλα και δεν λερώνεσαι. Θέλει επιδεξιότητα, γι΄αυτό ποτέ σε ταινίες που θέλουν απόλυτη προσήλωση :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώτη το διάλειμμα είναι Α-ΠΑ-ΡΑΙ-ΤΗ-ΤΟ! Ειδικά μερικές φορές που τυχαίνει να πας με κάποιον μόνο σινεμά λόγω χρόνου, είναι ωραίο να βρεις και πέντε λεπτά να ανταλλάξεις μια κουβέντα. Σκέφτεσαι και λίγο πως εξελίχθηκε η ταινία, βάζεις σε μια σειρά το τι έχει γίνει, αν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου...
Χα γαμάτος ο φίλος σου. Εγώ έχω μια φίλη που στις σειρές με ρωτάει τι θα γίνει παρακάτω λες και είμαι μέντιουμ. Και καλά να βλέπουμε μαζί, σε κάτι φάσεις με παίρνει άκυρα τηλέφωνα: "και τώρα τι θα πάθει ο Dexter;", "Δεν το έχω γράψει ακόμη, σε μια βδομάδα το ζήτησαν οι παραγωγοί"!
With σε κάφρικες ταινίες δεν θα με ενοχλούσες. Στο Σέρλοκ θα άκουγες σίγουρα "σουτ" από μένα. Πάντως έχουν όλο το σεβασμό μου όσοι πετάνε δυνατά ατάκες που όμως είναι αστείες! Στο Χάνιμπαλ κάθονταν δίπλα μου κάτι παλικάρια που δεν είχαν βγάλει το σκασμό αλλά ήταν τόσο πετυχημένα όσα έλεγαν που ήταν μεγαλύτερη απόλαυση από την ταινία! Α και στο Τίγρης και Δράκος(αυτό για ένα διάστημα ήταν η αγαπημένη μου ταινία) εκεί που κυνηγιούνται η τύπισα και ο αλάνης πετιέται ένας και λέει "αμάν πια τρεις ώρες με ένα χτενάκι". Δεν ξέρω γιατί είχα γελάσει τόσο όταν το άκουσα.