Ξαναπιάνω για λίγο τον Marty και ξεκινάω με μια ταινία που την είχα παρεξηγημένη και είπα μήπως αλλάξω γνώμη! The age of innocence! Και τελικά όχι, γνώμη δεν άλλαξα και μάλιστα το πήρα απόφαση, τέτοιες ταινίες δεν πρόκειται να μου αρέσουν ποτέ! Βέβαια δεν βαρέθηκα στιγμή αφού χάζευα το ταλέντο του Scorsese κι εννοείται πως θεωρώ αριστουργηματική ΚΑΙ αυτή του την ταινία. Απλά το στόρι δεν είναι για μένα.
Και εν αρχη ειν ο Marty, ο οποίος είναι ουσιαστικά όλη η ταινία! Τρυπώνει στις αριστοκρατικές κατοικίες με την κάμερά του και με μονόπλανα ονειρικά ρίχνει φως σε κάθε σκοτεινό μυστικό. Η φωτογραφία είναι εκ-θαμ-βω-τι-κή. Χρώματα, βελούδινα και μεταξωτά υφάσματα, πορσελάνες και κρύσταλλα, όλα ζωντανεύουν μπροστά σου σαν αληθινά. Είναι τόσο ζωντανή που μέσα στα σαλόνια των δήθεν χαρακτήρων της ταινίας νιώθεις κι εσύ κάπως μαγκωμένος. Μυρίζεις την αποστείρωση, νιώθεις την παγωμάρα και σε τρυπάνε τα έτοιμα για επίκριση βλέμματα.
Πάμε τώρα στην ιστορία... Αυτή καθεαυτή τώρα σίγουρα για μεγάλο μέρος κοινού έχει ενδιαφέρον, απλά είναι εντελώς(αλλά πιο εντελώς δεν γίνεται) μακριά από αυτά που αρέσουν σε μένα. Θέλω στην ταινία ο ερωτευμένος να τολμάει, να παρακάμπτει κανόνες, να αποφασίζει. Και όταν δεν το κάνει αυτό, είτε δεν μπορώ να αντέξω τον πόνο του είτε δεν πείθομαι για τον έρωτά του. Όμως δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι σαν ιστορία είναι πέρα για πέρα ρεαλιστική. Επειδή όμως ο έρωτας δεν είναι ρεαλιστικός αλλά πλέον έτσι τον έχουμε κάνει, θέλω τουλάχιστον σε μια ταινία να βλέπω την υπόσταση που ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφοι, μουσικοί του έχουν εδώ και χρόνια δώσει!
Επίσης μου άρεσε που πολύ ώρα αφιερώνεται στο να εξηγηθούν στο θεατή οι ηθικοί κώδικες και οι κώδικες συμπεριφοράς της εποχής. To voice over είναι απόλυτα ταιριαστό και η αφήγηση αν και σε αποκόπτει από την ιστορία(δεν είσαι μέρος της, αλλά ξεκάθαρα ακροατής της) λειτουργεί πολύ πολύ σωστά. Και ήταν αυτή που με πήρε από το χέρι και με έκανε να παρακολουθήσω μία ταινία που σε γενικές γραμμές δεν θα ενδιαφερόμουν ποτέ. Και μάλιστα δύο φορές!
ούτε και μένα με αρέσουν οι ταινίες εποχής. αν και λατρεύω το barry lyndon.
ΑπάντησηΔιαγραφήπρέπει κάποτε να πιάσω όλες τις ταινίες του scorsese που δεν έχω δει.
είναι και πολλές ρε γαμώτο.
Μέχρι και σε ρομαντική-δραματική ταινία εποχής διέπρεψε ο Σκορσέζε. Τι να λέμε τώρα, ο άνθρωπος είναι σκηνοθετάρα και κατέχει την τέχνη του κινηματογράφου όσοι λίγοι άλλοι σ' αυτόν τον χώρο. Όλα τα τεχνικά της μέρη ήταν πολύ καλά όπως επίσης και η σκηνοθεσία του. Αν και σε μένα δεν είναι το φόρτε μου κάτι τέτοιες ταινίες, το story της ταινίας μου άρεσε αρκετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήSPOILER Πάντως το τελικό της πλάνο έξω από το μπαλκόνι ήταν όλα τα λεφτά.
3,5: Καλή (+)
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
Ελα τώρα είναι πολύ καλή ταινία!!Δηλαδή δεν γίνεται να αμφισβητούμε ''Τα Χρόνια της Αθωότητας''ιδίως μετά απο τόσο καιρό και μάλιστα σε μια κινηματογραφική εποχή χωρίς πλέον auter σαν τον Marty και με ηθοποιούς που ουδεμία σχέση έχουν με τους πρωταγωνιστές.Πιστευω να το καταλαβαίνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα βγάλεις τα ντοκιμαντέρ του, τα μικρού μήκους και την τηλεόραση, πειράζει που δεν έχω δει μόνο 3! :p
ΑπάντησηΔιαγραφήlt.aldo τρέχα, τρέχα να τις δεις :p
Μα το ότι είναι εξαιρετική ταινία δεν το αμφισβητώ καθόλου! Απλά δεν είναι του γούστου μου. Και το ότι την είδα δεύτερη φορά ενώ ήξερα τι παίζει, λέει πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ απλή και διεκπεραιωτική ταινία, μέτρια θα την χαρακτήριζα...Το Bright Star, φερ'επείν, πολύ ανώτερο, αλλά επειδή δεν το έχε κάνει ένας Σκορσέζε θα μείνει στην αφάνεια των αιώνων....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Scorsese δεν κάνει μέτριες ταινίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννι,με αποστόμωσες!:Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά τώρα, κάνει έχει κάνει αρκετές που δεν μου τινάζουν και τα μυαλά στον αέρα(Χρώμα του Χρήματος,Κούντουν, Πληροφοριοδότης, Bringing out the Dead,Age of Innocence). Καλά,έχει κάνει και πολλές ταινίες, λογικό είναι!
Αυτό δεν το έχω δει! Καλό φαίνεται, παίζει και ο D.D. Lewis...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο δεν σου τινάζουν τα μυαλά άλλο είναι μέτριες! Βαριά κουβέντα για τον καλύτερο εν ζωή αμερικανό σκηνοθέτη! Α και λίγα για την εργάρα τον Πληροφοριοδότη(αν προλάβω να το φρεσκάρω μέσα στη βδομάδα θα έχει review!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιας και το ξανανέφερε ο Άλντο αλλά κι επειδή όντως ισχύει για εμένα... Νομίζω ότι με το συγκεκριμένο φιλμ ο Μάρτι σκηνοθετικά ήθελε να αποδώσει φόρο τιμής στο ΜΠΑΡΥ ΛΥΝΤΟΝ. Τόσο η σύνθεση των πλάνων όσο και η φωτογραφία, τα κοστούμια αλλά και η αποστασιοποιημένη αφήγηση μου δίνουν αυτήν την εντύπωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως η ταινία αν και με κούρασε κατάφερε να με κερδίσει εκτός από το να παραδεχτώ γενικά την ομορφιά της. Συμφωνώ και με αυτό που είπε ο Αργύρης για το τέλος.
Αμάν με αυτό το barry lyndon. Πρέπει να το δω επιτέλους...
ΑπάντησηΔιαγραφή