Αναμφισβήτητα ο Scorsese είναι ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης της γενιάς του. Κι όμως έμελλε να μην έχει Όσκαρ για ταινίες όπως το Raging Bull, ή ο Ταξιτζής ή ακόμη και το Goodfellas. Τελικά δικαιοσύνη αποδόθηκε και το σήκωσε το τιμημένο για το Departed, μία ταινία όχι τόσο γαμάτη όσο πολλές προηγούμενες του αλλά και πάλι pure masterpiece από τον Marty. Ο οποίος Marty δεν εντυπωσιάζει όντας εργοστάσιο παραγωγής αριστουργημάτων αλλά εντυπωσιάζει με την ευκολία που το κάνει. Θαρρείς γεννημένος πίσω από την κάμερα, είναι απλά προέκταση του εαυτού του.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία όχι κατ΄ανάγκη πρωτότυπη ιστορία αλλά σίγουρα πολύ πολύ ενδιαφέρουσα με αμέτρητες προεκτάσεις και αφορμές για σκέψη και προβληματισμό. Δεν ξέρω δυστυχώς από που να αρχίσω και ίσως μετά το κείμενο για το Ρασομόν να είναι το δεύτερο χειρότερο μου. Όμως με ενδιαφέρει η συζήτηση που θα γίνει οπότε θα το επιχειρήσω. Ξεκινάω με τον πιο προφανή προβληματισμό της ταινίας: τελικά ποιοι είμαστε; Επιλέγουμε αυτό που είμαστε ή το διαμορφώνουν οι συνθήκες; Είναι εύκολο να ξεφύγουμε από το προδιαγεγραμμένο από τις καταστάσεις παρόν μας και αν ναι τι τίμημα πληρώνουμε;
Δύο άντρες ο ένας καθρέφτης του άλλου. Μάλλον ο ένας αρνητικό του άλλου. Και οι δύο παλεύουν με αυτό που είναι. Αναγκασμένοι να προσποιούνται, να δρουν γρήγορα και να σκέφτονται γρηγορότερα. Ο ένας ενάντια στον άλλο χωρίς να το γνωρίζουν. Και οι δύο έχουν την τύχη με το μέρος τους. Πως γίνεται να έρχονται όλα τόσο βολικά και για τους δύο; Θα είναι όμως έτσι για πάντα; Κάποια στιγμή θα θελήσουν να βρουν τη χαμένη τους ταυτότητα και κάπου εκεί η τύχη τους θα τελειώσει.
Με νεύρο και τσαμπουκά η κάμερα του Scorsese αποκαλύπτει την τόσο καλά κρυμμένη ταυτότητα των ηρώων στον θεατή. Σε μας δεν προσποιούνται αλλά τρομακτικά αληθινοί εκτίθενται και τελικά απολαμβάνουν τη συμπάθειά μας. Γιατί στο Σκορτσεζικό σύμπαν κανένας, ποτέ, δεν είναι καρικατούρα(ούτε καν ο Nicholson). Όλοι δικαιολογημένα είναι αυτοί που είναι και δικαιολογημένα ακολουθούν το δρόμο που ακολουθούν. Υπέροχη εμπειρία η ταινία, όχι μόνο οπτική αλλά και ακουστική. Πολύ ωραίες μουσικές και ταιριαστές φτιάχνουν ατμόσφαιρα. Η ταινία για μένα είναι το Goodfellas των '00s!
Οι ερμηνείες είναι πολύ πολύ καλές με τον Di Caprio να ξεπερνάει τον Damon ενώ ο Nicholson συνειδητά έχει αποφύγει να θυμίσει Joker. Εκπληκτικές σκηνές με πιστολίδια, άκρως διασκεδαστικές ακόμη κι όταν η έκβασή τους δεν είναι η επιθυμητή! Και μετά τον Σκορτσεζικό καταιγισμό έρχεται το φινάλε. Δεν σε λυτρώνει ακριβώς, δεν είναι αυτός ο σκοπός του. Προσωπικά ένιωσα ήσυχη και ήρεμη. Όχι γιατί πήρε ο καθένας ότι του άξιζε αλλά γιατί επιτέλους οι ήρωες θα σταματήσουν να τρέχουν, να κουράζονται και θα ησυχάσουν. Άλλωστε αρκετά τους βασάνισε δυο ώρες ο κύριος Scorsese...
1. Λοιπόν, πολύ καλή ταινία (9/10), αλλά το πρωτότυπο μου άρεσε περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Οι αμπελοφιλοσοφίες δεν με ενδιαφέρουν γιατί ποτέ δεν ήμουν fan του Bullshit Galactica... Β) :)
ΥΓ: Ελπίζω να ήμουν απολύτως κατανοητός και στα 2 σκέλη του μηνύματός μου. :p
Σιγά μην ήσουν κατανοητός! Μιλάς με γρίφους γέροντα... Το πρωτότυπο δεν το έχω δει πάντως.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)) :p ;) Πάντως κακώς που δεν το έχεις δει το πρωτότυπο... Ένα πράγμα θα σου πω: Είναι πρωτότυπο...!!! :p :/
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσχετο: Εννοείται θα κάνω αρκετά ποστς αφιερωμένα στο mundial. Λέτε να τα βάζω κανονικά σαν αναρτήσεις και να τιγκάρουμε στη μπάλα ή στο πλάι όπως αυτά της τηλεόρασης και μόνο τα σημαντικά σε κανονικές αναρτήσεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήβασικά ο προβληματισμός που λες είναι το μείον της ταινίας για μένα. σίγουρα είναι μια εντελώς καλοφτιαγμένη ταινία! απλά η αξία της τελειώνει με το που πέφτουν οι τίτλοι τέλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήps: να κανεις 3 αναρτήσεις την μέρα:) καλύτερα αριστερά.
1>Κατ'αρχήν δεν είναι πρωτότυπη,οπότε αυτομάτως χάνει σε αξία...Ακούγεται,δε, από όλους ότι το πρωτότυπο είναι καλύτερο(όπως λέει κι ο λατρεμένος Τζακ)
ΑπάντησηΔιαγραφή2.Πάρα πολύ αφελώς προσεγγισμένο το θέμα της ταυτότητας που αναφέρεις, δεν με άγγιξε καν! Σιγά την φιλοσοφία,ρε Άννι, επειδή άλλαξαν ρόλους ο μπάτσος κι ο κακός;;Σε τόσες και τόσες αστυνομικές ταινιούλες το έχουμε δει και εδώ δεν είχε καμμία σημαντικά βαθύτερη προσέγγιση.
3.Το τέλος απλά...ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ!!!Βεβιασμένο και "περάστε σκουπίστε τελειώσατε", ίσα ίσα για να σε πιέσει να εντυπωσιαστείς. Πήγε να μιμηθεί λίγο Κιτάνο-Ταραντίνο σε αυτό ο Μάρτυ αλλά δεν του βγήκε...
4.Γενικώς,μέτρια ταινία, τελείως καραμελίτσα για Όσκαρ μπροστά στα πιο αντισυμβατικά ταινιάρια του σκηνοθέτη(Για μένα, κορυφαίο όλων ο Ταξιτζής και σε απόσταση αναπνοής ο Μαινόμενος Ταύρος=πιο ωραία μετάφραση για το Εϊδωλο)!!!
3.Υπερβολικός ήμουν για το τέλος,έπρεπε να πω πολύ κακό!:Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήAldo γιατί είναι μείον; Θα ήθελα να μου το εξηγήσεις λίγο. Οι προσωπικές επιλογές, το κατά πόσο μας δίνεται η ευκαιρία να επιλέξουμε, οι συνέπειες που έχουν είναι πολύ ωραία θεματική κι εδώ έχει γίνει εξαιρετική δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφή3 αναρτήσεις; Μία για όλους τους αγώνες ρε συ! Θα το ξεκινήσω κανονικά και βλέπω αν θα το μεταφέρω πλάι.
Τι πάει να πει χάνει την αξία της επειδή δεν είναι πρωτότυπη; Και το Cape Fear με την ίδια λογική χάνει την αξία του; To King Kong(χτύπημα κάτω από τη μέση για να μην πεταχτεί κανένας Jack);
Το τέλος βεβιασμένο; Από που εώς που; Δεν εντυπωσιάζεσαι από το τέλος. Δεν μπορούσε να είναι άλλο. Είναι φινάλε που έρχεται αβίαστα και όχι απλά για να σκάσει μπροστά σου και να εντυπωσιαστείς. Οι ήρωες έχουν υπόσταση. Δεν πρέπει να πάρουν αυτό που τους αξίζει; Δεν πρέπει να υπάρχει μια κάθαρση;
"Πήγε να μιμηθεί λίγο Κιτάνο-Ταραντίνο σε αυτό ο Μάρτυ αλλά δεν του βγήκε..."
Ξέρεις ότι θα ένιωθα περίφανη αν ίσχυε κάτι τέτοιο αλλά μη λέμε ότι θέλουμε! Ο Scorsese παραδίδει μαθήματα και οι άλλοι τα παρακολουθούν!
Μέτριες ταινίες δεν πρέπει να έχεις δει, όταν χαρακτηρίζεις αυτή μέτρια. Όσο για το Όσκαρ, σίγουρα το άξιζε αλλά όταν δεν το έχει πάρει με Ταξιτζή φαίνεται άσχημο!
μάλλον δεν τα είπα καλά:P
ΑπάντησηΔιαγραφήη θεματική όντως είναι πολύ ωραία...απλά στην συγκεκριμένη ταινία δεν θεωρώ ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά.
δεν έχει να κάνει με την πρωτοτυπία.
να το πάω σε κάτι που λατρεύουμε και οι 2 για να καταλάβεις καλύτερα τι θέλω να πω.
όταν είδα του μπάστερδους...την επομενη μέρα σκεφτόμουν συνεχεια την ταινία.
τα πλανα...τους διαλογους...την μουσική...τα πάντα όλα. ήθελα να το δω ξανά και ξανά και ξανά. μου είχε (έχει) μείνει η ταινία...μου είχε (έχει) αφήσει κάτι.
στην συγκεκριμένη απλά έκλεισα το dvd και τέλος.
ναι και τον king kong. απλά εκεί έμεινα για λίγο και σκεφτόμουν αυτό που μόλις είδα.
ps έλα ρε πλακα κάνω. μια την ημερα και για τους 3 αγώνες είναι καλά.
Εγώ πάλι και τις τρεις φορές που την έχω δει την σκέφτομαι για ώρα μετά! Όπως και το Aviator και το Shutter Island(επειδή τελευταία ειπώθηκαν διάφορα για την πρόσφατη περίοδο του Scorsese).
ΑπάντησηΔιαγραφήεννοείτε ότι το aviator είναι τεράστιο αριστούργημα και 100 φορες καλύτερη ταινία από αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήμια χαρά είναι η πρόσφατη φιλμογραφία του scorsese!
Καλά το Aviator είναι σινεφιλική εμπειρία! Τεχνικά αγγίζει τη διάνοια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τέλος δεν μπορούσε να είναι άλλο;;;Δλδ δεν μπορούσε να μην πεθάνουν όλοι,πέρα για πέρα;;!Ναι,θα μου το κάνεις και τραγωδία τώρα,άσε μας!!!:Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κάθαρση δεν έχει μονόδρομο το ξετίναγμα όλου του καστ,μπορεί να βγει και με άλλους τρόπους.
"Ξέρεις ότι θα ένιωθα περίφανη αν ίσχυε κάτι τέτοιο αλλά μη λέμε ότι θέλουμε! Ο Scorsese παραδίδει μαθήματα και οι άλλοι τα παρακολουθούν!"
Ναι,σε λίγο θα μου πεις ότι παραδίδει μαθήματα και στην μαγείρισσα που βγαίνει στον Καραμεροχαριτάτο...Δεν είναι και Κιούμπρικ για να είναι αυθεντία σε κάθε είδος, σε κάποια πράγματα επηρεάζεται κι αυτός,προφανώς!
Η πρόσφατη φιλμογραφία του όντως είναι πολύ καλή, αλλά αυτά τα υπερβολικά που λέτε για Αβιάτορ και Πληροδότη ξεφεύγουν λίγο!!
Το "Departed" θα ήταν αριστούργημα άμα δεν είχε όλα αυτά τα απανωτά φινάλε, όπου όμως μην ξεχνάτε ότι έτσι ήταν και το original. Έστω κι έτσι για μένα είναι μια πολύ καλή ταινία. Για να μην πω για την εξαιρετική σκηνοθεσία του Σκορσέζε και το υποδειγματικό σασπένς που χτίζει πλάνο προς πλάνο, με μια μοναδική μαεστρία που έχω να δω από την εποχή του Καζίνο. Και για μένα δίκαια πήρε το όσκαρ. Annie κυρίως η τελευταία σου παράγραφο με βρίσκει σύμφωνο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Faunt
1. Κι εγώ είμαι κατά των remake αλλά αυτό που λες δεν ισχύει πάντα.
2. Σε αυτό βρίσκομαι κάπου στην μέση. Δεν υπήρχε καμία τρομερή εμβάθυνση στους χαρακτήρες αλλά ούτε και ήταν αδιάφοροι. Ήταν δουλεμένοι πάντως.
3. Διαφωνώ πολύ μαζί σου. Σίγουρα κι εμένα δεν μου άρεσαν τα απανωτά φινάλε αλλά το ίδιο φινάλε είχε και η original ταινία. Άρα με την λογική σου και η πρωτότυπη ταινία ήταν για τον πούτσο. Άρα λέγοντας αυτά, δεν ισχύει και το παραπάνω επιχείρημα που πέταξες ότι “Ακούγεται,δε, από όλους ότι το πρωτότυπο είναι καλύτερο(όπως λέει κι ο λατρεμένος Τζακ)” διότι εσύ ο ίδιος το ακύρωσες λέγοντας ότι το φινάλε του "Departed" ήταν για τον πούτσο μη ξέροντας ότι και το φινάλε της πρωτότυπης ήταν ακριβώς το ίδιο. Και να είσαι σίγουρος ότι ο σκορσέσε δεν έχει ανάγκη να μιμηθεί κανέναν γιατί πολύ απλά έχει τεράστιες γνώσεις από κινηματογράφο, όπου ίσα ίσα οι άλλοι μιμούνται αυτόν.
4. Είναι μεγάλη αδικία να το συγκρίνεις με το “Taxi Driver” και το “Raging Bull”. Φυσικά και δεν πρόκειται να κάνει ξανά τέτοια αριστουργήματα. Και μην ξεχνάς ότι έχουν περάσει 30 και χρόνια. Άλλο να είσαι 30άρης και άλλο 60άρης και βάλε όπου υπάρχει πιστεύω και η φθορά των χρόνων. Απλά εσύ επέλεξες τον εύκολο δρόμο για να απαξιώσεις το "Departed".
4: Πολύ καλή
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
1.Το πρωτότυπο πάντα έχει τα εύσημα για την ιδέα,αντικειμενικότατα.
ΑπάντησηΔιαγραφή3.Ναι,ξεχνάς μια λεπτομέρεια:ότι το ορίτζιναλ δεν το έχω δει!Οπότε δεν ακύρωσα καμμία γνώμη μου,γιατί πολύ απλά δεν είναι γνώμη δική μου κάτι που έχω ακούσει.
4.Δεν το συνέκρινα ρε!Είπα ποιες θεωρώ κορυφαίες και ότι το ότι πήρε Όσκαρ αυτό εδώ είναι παρηγοριά και χάρισμα. Γιατί είναι ο εύκολος δρόμος να απαξιώσω την ταινία,δεν έχει κανένα νόημα αυτό που λες!!!!!
1. Συμφωνώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Τότε για μένα είναι λάθος να υιοθετείς κάτι που δεν ξέρεις από πρώτο χέρι παρατάσσοντάς το μάλιστα ως επιχείρημα Και δεν είπα ποτέ ότι ακύρωσες την δικιά σου γνώμη. Εμένα με ενόχλησε που χρησιμοποίησες αυτό το επιχείρημα μη ξέροντας ότι είχε το ίδιο φινάλε. Γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενά σου για το φινάλε, και η πρωτότυπη ταινία θα είναι για τον πούτσο οπότε δεν γίνεται να είναι καλύτερη από το “Departed”.
4. "Γενικώς,μέτρια ταινία, τελείως καραμελίτσα για Όσκαρ μπροστά στα πιο αντισυμβατικά ταινιάρια του σκηνοθέτη (Για μένα, κορυφαίο όλων ο Ταξιτζής και σε απόσταση αναπνοής ο Μαινόμενος Ταύρος=πιο ωραία μετάφραση για το Εϊδωλο) ". Αυτό δεν είναι σύγκριση ρε Faunt; Η λέξη "μπροστά" δεν είναι μία είδους σύγκριση; Για μένα άμα τελικά κάνεις αυτού του είδους την σύγκριση έχει νόημα αυτό που λέω.
2.Όχι,γιατί το φινάλε δεν κρίνεται απομονωμένα και στην πρωτότυπη μπορεί να ταιριάζει περισσότερο ή να δίνεται με διαφορετικό τρόπο. Επίσης, ανέφερα την γενικότερη γνώμη ως επιχείρημα έξω από μένα, από πότε οι στατιστικές ή οι κοινές πεποιθήσεις δεν αποτελούν επιχείρημα;
ΑπάντησηΔιαγραφή3. Ναι,έτσι φαίνεται εδώ,οκ. Θα μπορούσε να είναι και πάλι χειρότερη, όμως, και να είναι πολύ καλή απόλυτα. Ο χρυσός είναι πιο φθηνός από την πλατίνα,αλλά δεν νομίζω να χαλάει κανέναν...
2. Μου φαίνεται ότι δεν έχεις καταλάβει τι θέλω να πω ή άμα θέλεις καλύτερα μπορεί να μην το έχω διατυπώσει καλά εγώ. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι χρησιμοποιείς ένα επιχείρημα που δεν το γνωρίζεις από πρώτο χέρι και χωρίς να το γνωρίζεις το ακυρώνεις με την τοποθέτησή σου. Τώρα ελπίζω να με κατάλαβες ή να το είπα καλύτερα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι το φινάλε δεν κρίνεται απομονωμένα. Μιας λοιπόν που έχω δει και τις δύο ταινίες σου λέω ότι και στη πρωτότυπη ταινία ούτε δίνεται με διαφορετικό τρόπο ούτε ταιριάζει περισσότερο διότι η εξέλιξη είναι ακριβώς η ίδια. Μένει να το δεις κι εσύ ο ίδιος για να το διαπιστώσεις.
Για μένα το Departed είναι μια καλή -πολύ καλή ίσως- ταινία για να περάσεις το βράδυ σου -τελεία. Και με τους συντελεστές που μάζεψε ο Σκορσέζε, είναι από μια άποψη η χειρότερη δυνατόν ταινία που θα μπορούσε να γίνει. Για σκεφτείτε μόνο τους ηθοποιούς: Πρωταγωνιστές παίζουν δεύτερους και τρίτους ρόλους -πόσο χάλια θα μπορούσε να είναι μια ταινία με τον V. Kilmer σε τρίτο ρόλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τ' άλλα:
Ναι, ο Lio ξεπερνάει τον Damon στο χαλαρό. Κι ο Jack δεν θυμίζει Joker, απλώς γιατί ο Joker θύμιζε Jack.
Διαφωνώ καθέτως κι οριζοντίως και απολύτως πως ο Σκορσέζε είναι ο καλλίτερος της γενιάς του -δεν θα μπω στην διαδικασία να ονοματίσω τον καλλίτερο, γιατί δεν έχει τόσο σημασία.
Νομίζω ότι η δουλειά του εξαρτάται πάρα πολύ από τους ηθοποιούς του. Πιθανόν δε κι από ένα συγκεκριμένο είδος ηθοποιού -για να μην πω: συγκεκριμένο είδος ανθρώπου: Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλη την καριέρα του βασικά συνεργάστηκε με δυο ηθοποιούς, τον Ντε Νίρο και τον Ντι Κάπριο, ενώ άλλες συνεργασίες του (Κ. Ριβς, Ν. Κέιτζ) δεν είναι ακριβώς οι πιο δυνατές του στιγμές.
αργυρη το oscar το πήρε δικαια επειδή δεν είχε κανέναν ιδιαίτερο αντίπαλο! αν δεν ήταν ηλίθιοι οι αμερικανοι και έβλεπαν το children of men...θα σε λεγα τη θα παιρνε ο πληροφοριοδότης.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να μην πω για την σκηνοθεσία...που μπροστά σε αυτό που έκανε ο κουαρόν ο scorsese του πληροφοριοδότη μοιάζει με μαθητής στο πρώτο έτος!
ps ηρέμησα τώρα:)
Ο Πληροφοριοδοτης ειναι μια αρκετα καλη ταινια,ανετα παιρνει ενα 8/10,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω κ με τις φιλοσοφικες της προεκτασεις περι ταυτοτητας κ το ποσο ευμεταβλητης ειναι αυτη,
ενταξει,δεν ειναι κ η πλεον βαθυστοχαστη φιλοσοφικη σκεψη,αλλα οποιος θελει βαθυστοχαστες φιλοσοφικες σκεψεις μπορει καλλιστα να παρει να αγορασει κανα βιβλιο του Χαιντεγκερ,του Νιτσε η του Καστοριαδη.
Εδω μιλαμε για ψυχαγωγικο σινεμα,
κ στα πλαισια του ψυχαγωγικου σινεμα,εμενα με καλυπτουν οι προβληματισμοι του Σκορτσεζε.
Διαφωνω μονο με την ερμηνεια του Νικολσον,που τη θεωρω αρκετα καρικατουριστικη,
για μενα ειναι η χειροτερη του,
οι υπολοιπες ερμηνειες ειναι αψογες,ξεχωριζω εκεινη του Γουολμπεργκ
η σκηνοθεσια του Σκορτσεζε,μου φαινεται διαφορετικη απο το συνηθες του,πιο στακατη,λιγοτερο οπερετικη κ πομπωδης,πιο μοντερνα,λιγοτερο εφετζιδικη,λιγοτερο πανοραμικα πλανα κτλ
Σιγουρα δε συγκαταλεγεται στα 3-4 αριστουργηματα του,αλλα εγω τη θεωρω μια σπουδαια ταινια
Αργύρη..απλά διαφωνώ στη βάση αυτού που λες,οπότε δεν μπορώ να κάνω κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξεκαθαρίσω ότι όταν λέω μέτρια ταινία, εννοώ στα πλαίσια του ντόρου γύρω από το όνομά της. Σχετικά,δηλαδή, με αυτό που θεωρείται και σχετικά με το όνομα του σκηνοθέτη της. Όπως έχω πει πολλές φορές σε παρόμοιες περιπτώσεις(π.χ 8 1/2), ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις μια υπερβολή,είναι μια αντίρροπη υπερβολή...
Τι χαμός έγινε εδώ; Μην πάω μια βόλτα, αμέσως να λυσσάξετε! Τι θα γίνει ρε Faunt με την πάρτη σου; Πουθενά δεν θα συμφωνούμε τελευταία; Κατά τη γνώμη σου τι θα έπρεπε να γίνει στο τέλος; Αν πέθαινε μόνο ο Di Caprio μετά ο Damon θα είχε να το κουβαλάει στη συνείδησή του και δεν θα έβρισκε ηρεμία ποτέ. Το ίδιο και ο τυπάκος που τον καθάρισε(μ΄αρέσει που δεν τους λέω με τα ονόματα των χαρακτήρων). Θα ήσουν ήσυχος εσύ σαν θεατής; Και ok να δεχτώ ότι δεν είναι και ο πιο συμπαθητικός ήρωας, χεστήκαμε αν θα λυτρωθεί, αν θα ηρεμήσει, αν θα φύγει επιτέλους. Όμως ακόμη και σε αυτόν τον ήρωα ο Scorsese έχει δείξει αγάπη(πρόσεξε τα γεμάτα φροντίδα κοντινά) πως θα επέτρεπε διαφορετικό φινάλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν λέω ότι δεν επηρεάζεται ο Scorsese, αλίμονο, έχει τέτοια αγάπη στην τέχνη που κάνει κι έχει δει τόσα κιλά κινηματογράφο που θα ήταν ανθρωπίνως αδύνατο. Αλλά όχι από Ταραντίνο και Κιτάνο! Για το Aviator θα τα πούμε άλλη στιγμή, θα το ετοιμάσω μέσα στο ΣΚ λογικά αλλά δεν είμαι υπερβολική! Παρατήρησε πως χρησιμοποιεί διαφορετικές κινηματογραφικές τεχνικές και πως τις εντάσσει στην ιστορία!
Αργύρη τα απανωτά τέλη έκλειναν διαφορετικές ιστορίες. Καθενός χωριστά. Το βρήκα πολύ όμορφο και έξυπνο όπως έγινε.
Φώτη το Heat είναι μια αριστουργηματική ταινία με τον Kilmer(έζησα να το γράψω αυτό). Επίσης στο εξαιρετικό After Hours(ένα παράδειγμα) δεν είχε κάποιον από τους regulars.
Aldo μαζί σου για τα όσκαρ. Ήταν η προφανής επιλογή. Μακράν καλύτερο από τις συνυποψήφιες! Ο Ταξιτζής το έχασε από το Rocky αλλά απόλυτα κατανοητό αν αναλογιστείς την εποχή, το Raging Bull δεν θέλω να το σκέφτομαι. Τουλάχιστον να είχε χάσει από Lynch ή Polanski... Εάν δεν το έπαιρνε και τώρα θα ήταν σκάνδαλο. Καλή η Βαβέλ(προσωπικά την αγαπάω άπειρα αυτή την ταινία), φαντάζομαι το Letters from Iwo Jima επίσης, πολύ ευχάριστο το Little Miss Sunshine αλλά ok μην γίνουμε και γραφικοί!
"για να μην πω για την σκηνοθεσία...που μπροστά σε αυτό που έκανε ο κουαρόν ο scorsese του πληροφοριοδότη μοιάζει με μαθητής στο πρώτο έτος!"
Γκουχ γκουχ μη λέτε εμένα υπερβολική μετά!
Ναι ρε celin, ντροπή μου που δεν τον ανέφερα. Πολύ καλός ο Γουόλμπεργκ.
Η σκηνοθεσία του είναι πιο νευρώδεις κι έχει γίνει και απίστευτη δουλειά στο μοντάζ.
gitses:)
ΑπάντησηΔιαγραφήentaksei mporei na eimai ligo...alla o couaron htan toso kaliteros apo ton scorsese pou eprepe.
Ένα έχω να πω και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι μπορούν να δουν την κατιούσα του Ρόμπερτ Ντε Νίρο όταν έπαψε να συνεργάζεται με τον Σορσέζε ενώ αντίθετα ο Σκορσέζε συνέχισε ακάθεκτος το σπουδαίο έργο του. Και στην περίπτωση του Ντι Κάπριο ο Σκορσέζε τον έκανε πρώτα ηθοποιό και στην συνέχεια έναν από τους καλύτερους της γενιάς του. Αυτό αποδεικνύει ότι σε καμία περίπτωση ο Σκορσέζε δεν εξαρτιόταν από τον Ντε Νίρο ή από τον Ντι Κάπριο όπως βέβαια και από κανέναν άλλον ηθοποιό. Αν είναι δυνατόν το τεράστιο σινεμά του Σκορσέζε να εξαρτιέται από δύο μόνο ηθοποιούς. Αυτό για μένα είναι ιεροσυλία.
Κι επειδή βρήκε δύο ηθοποιούς που ταιριάζουν τα κινηματογραφικά χνώτα τους, τι πάει να πει αυτό; Πρέπει να μειώσουμε την αξία του έργου τους, μόνο και μόνο επειδή συνεργάζονται; Ίσα ίσα που οι συνεργασίες αποτελούν ένα από τα πιο ευδόκιμα και πιο ευτυχή πράγματα, καθώς και ένα αναπόσπαστο κομμάτι, στο χώρο του κινηματογράφου.
Και ο Σκορσέσε δεν είναι μόνο οι ταινίες του Ντε Νίρο και ΝτιΚάπριο αλλά και οι υπόλοιπές που η κάθε μία διαφέρει από την άλλη διαπρέποντας έτσι και σε διαφορετικά είδη: Το εξαιρετικό κοινωνικό δράμα “Alice Doesn't Live Here Anymore”, η εξαιρετική μαύρη κωμωδία-θρίλερ “After Hours”, το αρκετά καλό και υποτιμημένο ψυχολογικό δράμα “Bringing Out the Dead”, το αρκετά καλό δράμα εποχής “The Age of Innocence”, το αρκετά καλό “The Color of Money” όπου με αυτήν την ταινία έδωσε στον Πολ Νιούμαν το πρώτο του και μοναδικό όσκαρ ύστερα από έξι παρακαλώ αποτυχημένες προσπάθειες (αλλά είπαμε οι ηθοποιοί κάνουν σπουδαίο σκηνοθέτη τον Σκορσέζε!!!). Και μην ξεχνάμε το αιρετικό “The Last Temptation of Christ” όπου ο Σκορσέζε δίνει ρεσιτάλ σκηνοθεσίας.
Και Annie όπως άλλωστε έχω ξαναπεί συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι ο Σκορσέζε είναι ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης της γενιάς του όπως επίσης πιστεύω ότι είναι ο μεγαλύτερος σε ενεργεία εν ζωή Αμερικανός σκηνοθέτης.
@ lt.aldo μου φαίνεται ότι είσαι λιγάααααααακι υπερβολικός. Σιγά μήπως φοβόταν τον Κουαρόν. Δεν λέω έκανε αρκετά καλή δουλειά στο “children of men” αλλά για μένα δεν έφτανε την σκηνοθεσία του “Departed”.
Εγώ το Χρώμα του Χρήματος γιατί δεν το έχω δει; Θα επανορθώσω σύντομα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τ΄άλλα ότι είπε ο Αργύρης!
Ως ο όποιος που δεν καταλαβαίνει και που αρέσκεται συστηματικά να ιεροσυλεί επί των αταρακουνήτων δογμάτων:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διακοπή συνεργασίας του Ντε Νίρο με τον Σκορσέζε συνέπεσε με την αλλαγή στην καριέρα του ηθοποιού: Ο Ντε Νίρο ασχολείται πια περισσότερο με την παραγωγή ταινιών και το Φεστιβάλ που οργανώνει στη Νέα Υόρκη. Παίζει δε σε ταινίες που χρηματοδοτούν αυτές του τις δραστηριότητες.
Ο Ντε Νίρο, επίσης, μέχρι το Καζίνο, όπου συνεργάστηκε για τελευταία φορά με τον Σκορσέζε, είχε παίξει σε ταινίες δεκάδων άλλων σκηνοθετών με τα ίδια πάντα εκπληκτικά αποτελέσματα -χρειάζεται αλήθεια ν' αναφέρω τίτλους και ρόλους;
Κι έπειτα, είναι τυχαίο πως όλοι σχεδόν συμφωνούμε πως οι δυο κορυφαίες ταινίες του Σκορσέζε είναι ο Ταξιτζής και το Οργισμένο Είδωλο;
Όσο για το αν ο Σκορσέζε έκανε ηθοποιό τον Λίο, δεν μπαίνω καν στον κόπο να το σχολιάσω, διότι όποιος το λέει αυτό, προφανώς δεν έχει δει την φιλμογραφία του Ντι Κάπριο. Κι επειδή υπάρχουν και στόκοι: Προφανώς ο Ντι Κάπριο όλα αυτά τα χρόνια εξέλιξε την τέχνη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σκ. τον έκανε ηθοποιό.
Συνοψίζοντας:
Ναι, ο Σκορσέζε είναι καλός σκηνοθέτης. Είναι σημαντικός σκηνοθέτης.
Όχι, ο Σκορσέζε δεν είναι ο καλλίτερος στη γενιά του.
Και, ναι, η φήμη του Σκορσέζε σε ένα μεγάλο βαθμό στηρίζεται στην ποιότητα της δουλειάς των ηθοποιών με τους οποίους έχει συνεργαστεί.
Όπως είπα οι συνεργασίες μεταξύ σκηνοθετών και ηθοποιών αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορίας. Κι εγώ αυτό δεν το δέχομαι σαν επιχείρημα χρησιμοποιώντας το με τέτοιο τρόπο επειδή έτσι σε συμφέρει. Τότε να απαγορεύσουμε τις συνεργασίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις η ιδιότητα του σκηνοθέτη είναι πολύ πιο βαριά από την ιδιότητα του ηθοποιού. Εγώ ξέρω ότι όταν αναφέρεσαι σε μια ταινία λες ότι είναι η ταινία του τάδε σκηνοθέτη και όχι του τάδε ηθοποιού. Ο οποιοσδήποτε ηθοποιός θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε ένα αριστούργημα, ενώ αντίθετα λίγοι είναι οι σκηνοθέτες που μπορούν να κάνουν ένα αριστούργημα. Η υλοποίηση μιας ταινίας είναι καθαρά προσωπική υπόθεση του σκηνοθέτη.
Όλα αυτά που λες για τις δραστηριότητες του Ντε Νίρο όντως ισχύουν αλλά για μένα είναι φτηνές δικαιολογίες που τις λες απλά και μόνο για να απαντήσεις. Εμένα με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, το οποίο όπως όλοι ξέρουμε είναι ότι έχει πάρει την κάτω βόλτα την τελευταία δεκαετία και βάλε.
Κι επειδή θες να τα παρουσιάζεις τα πράγματα έτσι όπως σε συμφέρει και με ύπουλο τρόπο θα σου απαντήσω ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που μου απάντησες κι εσύ, αντιστρέφοντας μονάχα τους ρόλους:
Οι δυο κορυφαίες ερμηνείες του Ντε Νίρο είναι ο Ταξιτζής και το Οργισμένο Είδωλο, δηλαδή ταινίες του Σκορσέζε!
Και όσο για τον Ντι Κάπριο είναι πολλοί εκείνοι που λένε ότι δεν τους άρεσε σαν ηθοποιός αλλά όταν άρχισε να συνεργάζεται με τον Σκορσέζε άλλαξαν γνώμη. Νομίζω ότι αυτό λέει πολλά! Λίγο άστοχο τα περί φιλμογραφίας διότι πάντα μου άρεσε ο Ντι Κάπριο, απλά ο Σκορσέζε τον έκανε πιο ώριμο και καλύτερο ηθοποιό που είχε ως αποτέλεσμα, για μένα να γίνει ένας από τους καλύτερους της γενιάς του.
Τελικό συμπέρασμα:
Όπως όλοι οι σκηνοθέτες βασίζονται σε ένα βαθμό από τους ηθοποιούς έτσι και ο Σκορσέζε βασίζεται σε ένα βαθμό από τους ηθοποιούς.
Και οι συνεργασίες υπάρχουν για να τις χαιρόμαστε και όχι να τις χρησιμοποιούμε με φτηνό και ύπουλο τρόπο για να μειώσουμε την αξία κάποιου.
αρκετά καλός ο κουαρόν και δεν έφτανε τον scorsese?? μάλλον δεν μιλάμε για τις ίδιες ταινίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο The Color of Money δεν είναι καθόλου αρκετά καλο...αριστούργημα είναι!
Μωρέ για τις ίδιες ταινίες μιλάμε, απλά εσύ δεν θέλεις να το παραδεχτείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που το αναγνωρίζεις ως αριστούργημα, μιας και είναι ταινία του Μάρτι. Εμένα πάντως δεν με ενθουσίασε τόσο πολύ.
Όπως λέω, και το The Superhero Movie είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορίας, αλλά, ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν ξέρω τι είναι βαρύτερο και τι ελαφρύτερο, τι μακρύτερο και κοντύτερο, αλλά δεν έχω δει κανένα αριστούργημα του αμερικάνικου σινεμά χωρίς μια (τουλάχιστον) αριστουργηματική ερμηνεία στον πυρήνα του. Άσε που πολλές φορές βλέπουμε ηθοποιούς να γυρίζουν το ένα αριστούργημα μετά το άλλο (τυχαίο παράδειγμα: Ντε Νίρο) και σκηνοθέτες να έχουν γυρίσει μόνο ένα (εξίσου τυχαίο: Τσιμίνο).
Και για να επιβεβαιώσω το πόσο ύπουλος διαστρεβλωτής είμαι, λέω πως, ναι, ο Ντε Νίρο έδωσε δυο σπουδαίες ερμηνείες στον Ταξιτζή και το Είδωλο, αλλά εξίσου σπουδαίος είναι στο Godfather II, το Deer Hunter ή το Heat και -προσωπικά- βρήκα εξαιρετική την ερμηνεία του ως Αλ Καπόνε στους Αδιάφθορους.
Πολλοί είναι εκείνοι που λένε για τον Λίο αυτό, πολλοί είναι και εκείνοι που λένε το άλλο -τρομερό επιχείρημα, έτσι;
Τελικό συμπέρασμα: Πολύ σφιγμένο σε βλέπω. Πάρε βαθιά ανάσα, πιες ένα ποτήρι κρύο νερό και αποδέξου το: Σε τούτο τον πλανήτη υπάρχουν άνθρωποι που απολαμβάνουν το σινεμά του Σκορσέζε ΧΩΡΙΣ να τον θεωρούν τον σπουδαιότερο σκηνοθέτη της γενιάς του.
Το τελικό σου συμπέρασμα ποσώς με ενδιαφέρει. Εγώ διαφωνούσα γι’ αυτά που έλεγες περί εξάρτησης σε μεγάλο βαθμό από τους δύο συγκεκριμένους ηθοποιούς, όπου λέγοντας αυτό μείωνες την αξία του Σκορσέζε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι ξεφεύγεις από το θέμα με τον Ντε Νίρο. Σημασία έχει πως οι δυο κορυφαίες του ερμηνείες, είναι ταινίες του Σκορσέζε. Κι αυτό το είπα επειδή μου έκανες τον έξυπνο για τις δυο κορυφαίες του Σκορσέζε. που έπαιζε ο Ντε Νίρο. Και άμα το πάμε έτσι και ο Σκορσέζε έχει κάνει σπουδαίες ταινίες χωρίς τον Ντε Νίρο. Μήπως μου λες πάλι ένα από τα φοβερά σου και πειστικότατα επιχειρήματα;
Ναι είδα και τα δικά σου επιχειρήματα που ήταν εντελώς άστοχα. Και για πες μου ποιο είναι το άλλο στην περίπτωση του Ντι Κάπριο γιατί μου φαίνεται όλο αοριστίες πετάς Αλήθεια και για πες μου ποιους θεωρείς καλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες από τον Σκορσέζε που για άλλη μια φορά το άφησες στην αοριστία;
Αλήθεια, αισθάνεσαι τόσο πολύ να απειλείσαι επειδή δεν θεωρώ τον Σκορσέζε σαν τον καλλίτερο εν ζωή σκηνοθέτη; Αισθάνεσαι ότι μια διαφορετική εκτίμηση σε ένα τέτοιο θέμα θα γκρεμίσει ολόκληρο το μικροσύμπαν σου και μου επιτίθεσαι με τέτοιο τρόπο;
ΑπάντησηΔιαγραφήYou need a life, man!
Εσύ αυτό κατάλαβες από όλα όσα είπα; Όπως είπα και προηγουμένως ποσώς με ενδιαφέρει αν εσύ και οποιοσδήποτε άλλος δεν θεωρεί τον Σκορσέζε σαν τον καλύτερο εν ζωή σκηνοθέτη. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Εμένα αυτό που με ενόχλησε ήταν ότι πήγες να σνομπάρεις και να μειώσεις την αξία του Σκορσέζε. Κι εγώ αυτό δεν το αφήνω να περάσει έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εκφράσεις τύπου “θα γκρεμίσει ολόκληρο το μικροσύμπαν σου” και “You need a life, man!”, αλλού αυτά κι όχι σε μένα. Εξυπνάκια!
Εγώ λέω να πάτε να δείτε λίγο μπαλίτσα να ηρεμήσετε... Όρεξη που την έχετε Σαββατιάτικα, σας θαυμάζω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήλείπει ο jack και χορεύουν τα ποντίκια:)
ΑπάντησηΔιαγραφήAldo, σχόλιο της ημέρας...
ΑπάντησηΔιαγραφή