Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Home Alone

                                                                
Το Μόνος στο Σπίτι είναι μια ταινία που όπως οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ την έχω δει εκπληκτικά πολλές φορές ως παιδί. Το περίεργο είναι πως πάντα είχα κακή άποψη γι΄αυτή την ταινία και πάντα με ενοχλούσε αλλά πίστευα πως απλά δεν μου είχε κάτσει καλά και είπα να την ξαναδώ! Αλλά δεν άλλαξα γνώμη. Ο Kevin ξεμένει πίσω όταν η τεράστια οικογένειά του έφυγε για το Παρίσι και τον...ξέχασε. Κολλήματα στο αεροδρόμιο το καθιστούν αδύνατον να επιστρέψουν αμέσως κι έτσι ο μικρός μένει μόνος σε ένα τεράστιο σπίτι, έχοντας να αντιμετωπίσει και δύο ληστές που το έχουν βάλει σκοπό να ληστέψουν το σπίτι του. Εκείνοι περιμένουν η ληστεία να είναι παιχνιδάκι, όμως δεν υπολόγιζαν στο σαδιστή μπόμπιρα που ξεχάστηκε πίσω.


Η ταινία έχει πλάκα. Οι παγίδες, οι αντιδράσεις του Kevin, η ηλιθιότητα και ανικανότητα των ληστών βγάζουν κάποιο γέλιο. Όμως τη θεωρώ πολύ μέτρια ταινία. Κι επίσης τη θεωρώ σκληρή ταινία. Από μικρή έβλεπα πολύ άνετα βίαιες ταινίες, τρομακτικές ή σιχαμερές και δεν με ενοχλούσαν καθόλου. Με αυτή όμως πάντα ανατρίχιαζα και ένιωθα άσχημα. Οι παγίδες που στήνει ο μικρός είναι πραγματικά οδυνηρές και το ότι έχουν γυριστεί με σκοπό να μας κάνουν να γελάμε με εκνευρίζει. Ξέρω, γελάμε αν δούμε κάποιον να πέφτει αλλά εδώ το έχουν παρακάνει. Μιλάμε για απίστευτη υπερβολή που αν θέλαμε να είμαστε ρεαλιστές ο ένας ληστής θα είχε σίγουρα μείνει στον τόπο και ο άλλος θα είχε αλλάξει γνώμη για τη ληστεία και θα την είχε κάνει αρκετά νωρίς.


Επίσης ποτέ δεν βρήκα χαριτωμένο πιτσιρίκι τον Macaulay Culkin. Ηλίθια φάτσα, και κάτι γκριμάτσες που είναι αστείες μόνο την πρώτη φορά αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνονται πολύ. Και τελοσπάντων πάντα ήθελα να τον πιάσουν οι ληστές και να τον μαυρίσουν στο ξύλο. Βλαμμένο! Βέβαια το ότι ως πιτσιρίκι το χάζευα πάντα κι ας μη μου άρεσε δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά θα το θεωρήσω προτέρημα της ταινίας. Α και μικρή γελούσα πολύ περισσότερο απ΄ότι τώρα, που πραγματικά ευχαριστήθηκα μόνο δυο-τρεις σκηνές. Τώρα τα δείχνει τα χρονάκια της και δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από άλλες κωμωδίες! Προσωπικά δεν τη βρίσκω ούτε τρομερά αστεία, ούτε διαχρονική, ούτε χριστουγεννιάτικο must-see αλλά νιώθω πως είμαι πολύ μόνη σε αυτή την πλευρά!


8 σχόλια:

  1. Τι θαψιμο ειναι αυτο ρε Αννι;!
    Μια απλως συμπαθητικη κωμωδιουλα ειναι για να περναει η ωρα. Δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο, αλλα περασα ευχαριστα.
    Συμφωνω παντως για το "σκληρη ταινια". Μια τανια με τοσο σαδιστικες παγιδες σερβιρεται ως οικογενειακη κωμωδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απενοχοποιημένος σαδισμός... Γενικά προτιμώ τις πιο πνευματώδεις κωμωδίες, αλλά για το είδος της καλή είναι. Όχι ότι τη θεωρώ must-see, αλλά όταν έχει παίξει 30-40 φορές στην τηλεόραση γίνεται υποχρεωτικά για τους περισσότερους.
    Χρόνια και χιόνια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δηλαδη αν δεις και το 2 καπακι θα βγεις εξω και θα χτυπας παιδακια με το αμαξι για την τιμη του Τζο Πεσι...η αληθεια ειναι οτι σαν ταινιες δεν λενε κ πολυ...τωρα γιατι μας αρεσαν τοσο ως πιτσιρικια ποιος ξερει..ισως μας θυμιζε το ξυλο που πεφτει στο ΜπαγκςΜπανι

    πολυ καλυτερη ταινια και με φοβερο τυπακο πρωταγωνιστη ειναι αυτη : A Christmas Story (1983)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να μια φορά όπου θα διαφωνήσω σε όλα μαζί σου. Προφανώς είμαι από εκείνους που την αγαπάνε. Την θεωρώ μια πολύ καλή χριστουγεννιάτικη κωμωδία. Νομίζω ότι είσαι αρκετά αυστηρή μαζί της. Εγώ πάντως την προτιμώ χίλιες φορές από κάτι δήθεν ευρυματικές και καλά πολύ κουλ κωμωδίες, του τύπου "Hangover".

    3,5: Καλή (+)

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. horny sloth μα είναι δυνατόν; Σκάει στο σπίτι σου ο Πέσι κι αντί να τον κεράσεις τίποτα του βγάζεις την πίστη; Ήμαρτον!

    Αργύρη το Hangover προσωπικά το καταδιασκέδασα αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που απευθύνεται σε παιδιά και που δείχνει ένα πιτσιρίκι να βάζει φωτιά, καρφιά και χίλια δυο άλλα. Δεν θα πω ότι τη θεωρώ επικίνδυνη αλλά είναι κομματάκι μακάβρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό έλειπε ρε συ, να την πεις κι επικίνδυνη! :p
    Πιστεύω πάντως ότι το κάνεις μεγάλο θέμα. Εξάλλου τόσα και τόσα έχουμε δει και σε άλλες παιδικές ταινίες. Αλλά anyway, όπως το βλέπει ο καθένας. ;) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γενικά οι κωμωδίες είναι ένα σκληρόκαρδο είδος. Σχεδόν όλες μας κάνουν να γελάμε με τις αποτυχίες των ηρώων. Απευθύνονται και δίνουν διέξοδο έκφρασης σε ό,τι χειρότερο και μικροπρεπές έχουμε μέσα μας. Αλλά... έχουν πλάκα!

    Χρόνια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή