Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Αγαπημένες ταινίες 2012

                                                            
10. Shame - Steve McQueen


9. Carnage - Roman Polanski

 
8. The Cabin in the Woods - Drew Goddard


7. Hugo - Martin Scorsese


6. Life of Pi - Ang Lee


5. Beasts of the Southern Wild - Benh Zeitlin


4. The Raid: Redemption -  Gareth Evans


3. The Avengers -  Joss Whedon


2. Holy Motors -  Leos Carax
 

1. Amour - Michael Haneke

                                                                 

11 σχόλια:

  1. στα blogoscars να βάλεις το holy motors πρώτο ε.
    ντάξει δεν λέω μεγάλο αριστούργημα το amour αλλα το holy μότορς είναι CINEMA.

    επίσης woods>avengers

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί δεν περίμενες τα blogoscars που θα έχουμε δει και περισσότερες ταινίες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aldo σε Holy Motors(τι αριστούργημα) και Amour άλλαζα θέση για ώρα πριν καταλήξω. Στα blogoscars θα βολευτούν με δεύτερη και τρίτη θέση γιατί την πρώτη την έχει καπαρώσει το αγόρι μας! Το Cabin in the Woods είναι ταινιάρα από πολλές διαφορετικές απόψεις και ίσως σε μερικά χρόνια να το θυμάμαι περισσότερο από το Avengers αλλά η κάπως αδύναμη πρώτη ώρα το κρατάει πιο πίσω.

    Jack εδώ είναι δεκάδα με τις ταινίες που παίχτηκαν στις ελληνικές αίθουσες το 2012. Πολλές από αυτές ήταν στα περσινά blogoscars, οπότε εκεί θα παίξουν άλλες λίστες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ξέρω ότι ήταν στα περσινά blogoscars... απλά είναι κάπως "μπερδευτικό" να κάνεις 2 διαφορετικές λίστες για τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς... Για μένα μετράει η χρονιά παραγωγής μιας ταινίας και το πότε έγινε η πρεμιέρα της στο εξωτερικό και όχι το πότε παίχτηκε εδώ...

    Αλήθεια το Django που το είδες;!;!; Έγινε επίσημη πρεμιέρα και καλά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σου Annie! Έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε. Σου εύχομαι καλή χρονιά! :)

    Ξέρεις ότι έχω αδυναμία στις λίστες οπότε δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω.

    10. Shame (3/5: Καλή) – Περίμενα περισσότερα. Θεωρώ ότι ήταν αρκετά μονότονη η ανάπτυξη του θέματος της ταινίας.

    9. Carnage (3/5: Καλή) – Πιστεύω ότι έτσι όπως στήθηκε το όλο εγχείρημα (κυρίως σεναριακά) δεν μπορούσε να εξελιχθεί παραπάνω από απλά μια καλή ταινία.

    8. The Cabin in the Woods (2,5/5: Ενδιαφέρουσα) – Εγώ αντίθετα πιστεύω ότι το πρώτο μισό ήταν και το καλύτερο μέρος της ταινίας διότι όταν άρχιζε και λυνόταν το μυστήριο χάθηκε λίγο η μπάλα (δεν λέω φανταστικά τα τέρατα και το άφθονο σπλάτερ) με από κορύφωμα το πέρα για πέρα φινάλε της.

    7. Hugo (4/5: Πολύ καλή) Το έχεις χαμηλά.

    6. Life of Pi – Δεν την έχω δει.

    5. Beasts of the Southern Wild (2,5: Ενδιαφέρουσα) – Δεν λέω συγκινητική κι ευαίσθητο το θέμα της προσωπικά όμως δεν με ακούμπησε. Ίσως φταίει το ύφος της με την αλληγορική, μεταφυσική, ποιητική προσέγγιση του σκηνοθέτη.

    4. The Raid: Redemption (2/5: Έτσι κι έτσι) – Η σκηνοθεσία ήταν εξαιρετική με τις χορογραφημένες σκηνές δράσης της να σπάζουν στην κυριολεξία κόκαλα. Για το είδος της ήταν πολύ καλή αλλά προσωπικά δεν τρελαίνομαι για τέτοιου είδους ταινίες.

    3. The Avengers (3,5/5: Αρκετά καλή) – Πολύ ευχάριστη έκπληξη. Είναι από τις σπάνιες φορές που παρακολούθησα blockbuster και δεν με ξίνισε σχεδόν τίποτα.

    2. Holy Motors (1/5: Μετριότατη) – Πολύ δήθεν ταινία. Είναι από εκείνες τις ταινίες όπου ο καθένας θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει από σκουπίδι μέχρι και αριστούργημα.

    1. Amour (2,5/5: Ενδιαφέρουσα) – Η αλλά Χάνεκε εκδοχή της αγάπης δεν με άγγιξε κι αυτό οφείλεται στο παγερό ύφος του σκηνοθέτη αυτού (όπως άλλωστε ισχύει σε όλα του σχεδόν τα έργα του, με εξαίρεση την Λευκή κορδέλα).

    Βλέπω ότι όλη η παλιοπαρέα είναι εδώ! :)

    Υ.Γ. Θα συμφωνήσω κι εγώ με τον bauer όσον αφορά για την χρονιά παραγωγής μιας ταινίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. To Django κατάφερα να το δω στη δημοσιογραφική. Επίσημη πρεμιέρα δεν νομίζω πως έχει γίνει.

    Αργύρη καλή χρονιά!! Ναι είναι γεγονός, έχουμε καιρό να τα πούμε. Το Cabin in the Woods μέχρι να αρχίσει να λύνεται το μυστήριο ήταν άλλη μία slasher ταινία απλά με twist. Απλά εκεί που έλεγες οκ πρωτότυπο αλλά όχι σπουδαίο, παίρνει το genre με κάθε πιθανό κι απίθανο sub-genre το διαλύει στα εξ ων συνετέθη και φέρνει το τέλος του. Κυριολεκτικά! Το βρήκα σπουδαίο.

    Αχ με στεναχωρείς με το Holy Motors!! Δεν είναι δήθεν απλά δεν δίνει λογαριασμό για το κοινό. Αυτό δεν είναι καλό. Προσωπικά το γουστάρω όταν ο δημιουργός ξέρει που απευθύνεται και θέλει να δώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το κοινό του. Από την άλλη όμως ανά καιρούς έχουμε πολύ ανάγκη από κάτι τέτοιες στιγμές αγνής καλλιτεχνικής έκφρασης και κυρίως όταν είναι ικανές να μιλήσουν απευθείας στην ψυχή του λάτρη του σινεμά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πιστεύω ότι έκανε μια τέτοια ταινία μόνο και μόνο για να προκαλέσει ντόρο για την επιστροφή του στα κινηματογραφικά δρώμενα έπειτα από 13 χρόνια. Γιατί σου λέει ο καθένας θα πει το μακρύ και το κοντό του για αυτήν την ασυναρτησία, οπότε κερδισμένος θα βγει. Ξέρεις πολύ καλά ότι οι περισσότεροι κριτικοί και βαρυκουλτουριάρηδες συνήθως αποθεώνουν τέτοιες ασυναρτησίες που μιλούν για το ίδιο το σινεμά. Αυτό πιστεύω εγώ. Το ότι πρέπει να υπάρχουν όπως λες κι εσύ "κάτι τέτοιες στιγμές αγνής καλλιτεχνικής έκφρασης" δεν θα διαφωνήσω. Απλά συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις οι απόψεις διίστανται σε πολύ μεγάλο βαθμό μεταξύ τους. Για μένα είναι δήθεν, για σένα αριστούργημα. That’s ok with me, but how about you?

      Διαγραφή
    2. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το βρήκα αριστούργημα. Για κάτι άλλες απάτες τύπου Gaspar Noe(θα με κυνηγήσει ο Aldo) είμαι μαζί σου. Υπάρχουν σκηνές στο Holy Motors τρομερά ευφυείς, απόδειξη του ταλέντου του Carax.

      Διαγραφή
    3. Όντως υπάρχουν πολύ καλές στιγμές στην ταινία, δεν αντιλέγω. Άσε τον Aldo να λέει! :)

      Διαγραφή
  7. ο noe είναι φανταστικός!

    αργυρη πες μας λίγο για το shame για να καταλάβω το ακριβώς δεν σου άρεσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O noe ήταν φανταστικός στο "Irréversible", γιατί στο "Enter the Void" μου έκαψε τα "κινηματογραφικά" εγκεφαλικά κύτταρα.

      Δεν είπα ότι δεν μου άρεσε η ταινία (καλή είναι) απλά είχα μεγάλες προσδοκίες που δεν επαληθεύτηκαν. Κυρίως το σενάριο όπου θεωρώ ότι ήταν μονότονο, χωρίς δηλαδή να παρουσιάζει καμιά εξέλιξη στην ζωή του πρωταγωνιστή (βέβαια το γεγονός ότι τελικά κατέληξε σε αδιέξοδο ήταν καλό, εγώ όμως μιλάω για καθόλη την διάρκεια της ταινίας) ή έστω ένα σημαντικό γεγονός που θα ταρακουνήσει τα πιστεύω του πρωταγωνιστή. Ο ρόλος της Carey Mulligan μου φάνηκε γλάστρα όπου δεν είχε καμία ουσιαστική επίδραση στην εξέλιξη της ιστορίας, ήταν απλά ένα ανούσιο σεναριακό συμπλήρωμα.

      Ελπίζω να σε κάλυψα κύριε aldo. :p

      Διαγραφή