The End

Lost: Final Episode

Τελευταίο ποστ για το Lost και είναι αφιερωμένο στο απαίσιο φινάλε. Πριν από αυτό όμως θα βάλω ένα βίντεο που μου έστειλε σήμερα ένας πολύ καλός φίλος και που βρήκα εξαιρετικό!

Πάμε τώρα στο περιβόητο φινάλε... Θα το πάρω από την αρχή. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε όταν αρχίσατε να βλέπετε Lost; Ότι είναι όλοι πεθαμένοι μήπως; Ξέρω φτηνό και πολύ Shyamalan-ικό και θα ήταν σαν να φτύνουν τους φανς στα μούτρα. Μαντέψτε λοιπόν... Αυτό ακριβώς έγινε! Νιώθω τυχερή που δεν ανήκω στους καμένους φανς που αγάπησαν το Lost από την αρχή. Νιώθω τυχερή που το αμφισβήτησα τόσες φορές γιατί τελικά απογοητεύτηκα λιγότερο... Μα σοβαρά τώρα; Είναι όλοι πεθαμένοι; Πόση ώρα τους πήρε να το σκεφτούν αυτό; Ο Waaaaaaalt γιατί δεν ψιθύρισε ούτε μία φορά "I see dead people"; Ο Bruce Willis γιατί δεν πέρασε από εκεί;

Ας δούμε πως θα μπορούσε να τελειώσει:

1. Χωροχρονικό ταξιδάκι κι επιστροφή στο σημείο που το ζώο ο Jack βάζει τη βόμβα. Αν το ξανακάνει πάμε στην εναλλακτική πραγματικότητα. Όλοι είναι ευτυχισμένοι αλλά θα αναγκαστούν να ξεχάσουν όσα πέρασαν και όσα τους έδεσαν. Αν δεν το κάνει πρέπει απλά να βρουν τρόπο να φύγουν από το νησί ή να μείνουν εκεί να παίζουν survivor!

2. Βουλιάζει το νησί και ψοφάνε όλοι. Απλά, γρήγορα και συγκινητικά.Αυτό ομολογώ το ήθελα πάρα πολύ!

3. Το νησί δεν έχει δύναμη, η δύναμη είναι μέσα μας. Μάθαμε από την εμπειρία και πλέον είμαστε καλύτεροι και πιο δυνατοί. Το φως είναι απλά ένας προβολέας μέσα στη σπηλιά. Η εναλλακτική πραγματικότητα απλά ένας συμβολισμός για το ποιοι μπορούν να γίνουν οι χαρακτήρες. Ηθικοπλαστικό και βλακεία αλλά καλύτερο από αυτό που είδαμε!

4. Ξυπνάει το παιδάκι Μπεν και όλα αυτά τα είχε δει στον ύπνο του. Μπαίνει ο μπαμπάς του και του λέει ότι πάνε να μείνουν σε ένα νησί και ότι θα δουλέψει για τη Dharma! Ακόμη πιο Shyamalan-ικό και σίγουρα για περισσότερα μπινελίκια αλλά και περισσότερα γέλια

Αλλά σου λέει ας τους βάλουμε σε μία εκκλησία και τον Jack να κάνει τον Άγιο Πέτρο! Να βρίσεις; Να γελάσεις; Ούτε ξέρεις τι να κάνεις βλέποντάς τον να ανοίγει την πόρτα και να ξεχύνεται από μέσα φως...

Πέρα από το φινάλε φινάλε είχαμε και μια τρύπα σε μια σπηλιά που ανοιγόκλεινε. Μία τάπα που κρατάει το φως αναμμένο. Σε απλά ελληνικά... Το νησί είναι κάτι σαν λεκάνη τουαλέτας. Αν τραβήξεις καζανάκι το κακό θα διοχετευτεί στον κόσμο... What the fuck... Μία τάπα; Φάγαμε στη μάπα τα άθλια σκηνικά της σπηλιάς για να δούμε ότι έξι χρόνια όλα γύριζαν γύρω από μια ΤΑΠΑ; Χωροχρονικά ταξίδια, εταιρεία που διεξάγει πειράματα, καλός-κακός τύπου θεότητες, μαγνητικοί θόλοι, εναλλακτικά σύμπαντα.. Από όλες τις ιδέες διάλεξαν την τάπα! Μάααααλιστα.

Δεν γράφω τίποτα άλλο. Δεν θέλω να γκρινιάζω γιατί η τρίτη και η πέμπτη σαιζόν μου άρεσαν αρκετά ώστε να μη θεωρώ όλο το χρόνο που ξόδεψα στο Lost χαμένο, γιατί ο Ντέσμοντ και ο Μπεν θα είναι πάντα στην καρδιά μου ως ένας πολύ αγαπημένος χαρακτήρας ο πρώτος και ως ένας πολύ καλογραμμένος ο δεύτερος και γιατί αρκετές φορές έπιασα τον εαυτό μου να κολλάει με τη σειρά. Στο μόνο που παραδέχομαι τους δημιουργούς είναι στη μαγκιά να κάνουν τέτοια πλάκα στους φανς και να γυρίσουν ένα τόσο απογοητευτικό φινάλε. Αν το έκαναν για να γελάσουν και μόνο τους παραδέχομαι όσο τίποτα(αν και ανέντιμο) και υποκλίνομαι στην αίσθηση του χιούμορ τους!

Όπως και να έχει τα μυστήρια της σειράς ήταν αρκετά για να με κρατήσουν έξι σαιζόν. Αυτό ήταν το Lost(και τρεις τέσσερις χαρακτήρες), τα μυστήρια και η μυθολογία του.  Τώρα για πιο λόγο νόμιζαν ότι έγραφαν σειρά χαρακτήρων(yeah right πρέπει να έχεις και χαρακτήρες για να γίνει αυτό) και την είδαν έτσι στο φινάλε δεν είμαι αρμόδια να απαντήσω. Εγώ θα κρατήσω τις πέντε πρώτες σαιζόν και για μένα εκεί τελείωσε το Lost.

Ατάκα που ακούστηκε στην παρέα και μου άρεσε:

Λέει ο μπαμπάς του Jack ότι έφτιαξαν την εκκλησία με τους άλλους για να έχουν ένα μέρος να βρίσκονται. "Κάτι σαν το facebook δηλαδή!" Έγραψε...