Άσεμας ρε War Horse... Το ήξερα πριν δω την ταινία. Μόνο από το τρέιλερ φαινόταν για τι μούφα πρόκειται. Όμως οοοχι, έπρεπε να το δω. Φάε στη μάπα τώρα για δυόμιση το άλογο πάνω κάτω μες στον πόλεμο να δω τι θα καταλάβεις! Πραγματικά δεν ξέρω αν είμαι περισσότερο νευριασμένη με την ταινία ή με τον εαυτό μου. Σε όλη την ταινία βλέπουμε ένα άλογο που είναι απίθανο και με ισχυρή θέληση και γενναίο και έξυπνο, να περνάει από χίλιες δυο κακουχίες αλλά να συνεχίζει να καλπάζει μέχρι να ξαναβρεί τον φλωράκο που το μεγάλωσε. Θυμάσαι που όταν ήσουν παιδάκι δάκρυζες με τη Μαύρη Καλλονή; Ε κάπως έτσι, μόνο που τώρα δεν είσαι παιδάκι και όλο αυτό δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον.
Πάντως ας μην την αδικώ την ταινία. Ανάμεσα σε μελοδραματικούς αποχωρισμούς και τσιτάτα για τη γενναιότητα των περιστεριών(!), παρεμβάλλονται πανέμορφα πλάνα. Εκπληκτική φωτογραφία και κάδρα τραβάνε λίγο το μάτι σου και το μυαλό σου. Μέχρι το επόμενο χλιμίντρισμα... Και αν δεν ήταν αυτά τα πανέμορφα πλάνα δεν θα την είχα παλέψει ως το τέλος. Γιατί είχα τις μικρότερες δυνατές προσδοκίες και παρ΄όλα αυτά ήταν ακόμη χειρότερο. Κάτι έλειπε. Σαν ένα αρχιτεκτονικά τέλειο σπίτι που λες "ουάου", μπαίνεις μέσα και διαπιστώνεις πως δεν έχει έπιπλα. Μηδέν χρησιμότητα! Anyway μπορεί να μην ήμουν σε καλό mood, να μην "έπιασα" την ταινία, να φταίω εγώ τελοσπάντον. Δείτε τη και πείτε μου αν είμαι τρελή ή αν όντως ήταν απίστευτη μπαλαφάρα(οκ απλά ήθελα να γράψω αυτή τη γελοία λέξη).
Συμφωνώ μαζί σου ως ένα σημείο γιατί από εκείνο το σημείο και μετά νευρίασα με όλο αυτό το πολεμο-λάγνο στιλ της ταινίας: "Πάμε στον πόλεμο, να βοηθήσουμε την πατρίδα σκοτώνοντας άλλους ηλίθιους σας εμάς που νομίζουν ότι δίνουν την ζωή τους για κάποιον απώτερο σκοπό και όχι για τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, αλλά δεν βαριέσαι, όλο και κάποια ανθρώπινη (χωρίς απαραίτητα άνθρωπο) θα βρεις για να διηγηθείς στα εγγόνια σου εν τω μεταξύ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ΟΧΙ ΡΕ ΦΟΥΣΤΗ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΡΕ ΣΤΙΒΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΗΓΗΘΕΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ. Ο πόλεμος είναι Αποκάλυψη τώρα, Γράμματα από το Ίβο Τζίμα, Paths of Glory, ΟΛΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ.
Είναι επικίνδυνο να προμοτάρεις τον πόλεμο σαν κάτι ελκυστικό και αναγκαίο. Έχετε διαβάσει ποτέ απόψεις Αμερικάνων στρατιωτών που χάνουν φίλους και μέλη του σώματος τους στους πολέμους π.χ. στην Μέση Ανατολή; Κάτι τέτοιες ταινίες βλέπανε μικροί.
Δυστυχώς θα συμφωνήσω μαζί σου. Όσο κι αν αγαπάω τον Σπίλμπεργκ εδώ με απογοήτευσε. Βέβαια μπαλαφάρα δεν την θεωρώ αλλά σίγουρα μέτρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανονικά με τον εαυτό σου πρέπει να είσαι νευριασμένη κι όχι με την ταινία, διότι ήξερες τι παιζόταν (το τρέιλερ φώναζε από μακριά). ;)
1,5/5: Μέτρια
Ναυπηγέ μαζί σου μέχρι ένα σημείο. Γενικά δεν θεωρώ ότι εστίασε πολύ στον πόλεμο ή σε οτιδήποτε πέρα από το άλογο, οπότε βρίσκω λίγο υπερβολή τον χαρακτηρισμό πολεμολάγνο για το στυλ της ταινίας. Αλλά ναι θα μπορούσε να δείξει το πραγματικό πρόσωπο του πολέμου και όχι μόνο σε σχέση με το πως φέρονταν στα άλογα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργύρη κι εγώ τελικά με την πάρτη μου νευρίασα. Αλλά είπα να δω όλες τις ταινίες που είναι υποψήφιες για όσκαρ, ώστε να μπορώ να κράξω αν δεν έρθουν όπως θέλω τα πράγματα!!!