Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Πλάνα αρχείου: The question is not when's he gonna stop, but who is gonna stop him...

                                                          
Μπαίνει σιγά το καλοκαίρι. Ήδη είναι υπέροχο να ανοίξεις τα παράθυρα αργά το βράδυ όταν η φασαρία του δρόμου έχει κοπάσει, ν' αράξεις στον καναπέ και παρέα με μια παγωμένη μπύρα να δεις μια καθαρά ψυχαγωγικά ταινία. Από αυτές που στα σημεία που κορυφώνεται η δράση θες να φωνάξεις στους πρωταγωνιστές, από αυτές που στο τέλος δεν θα σου έχουν αφήσει τίποτα άλλο παρά ένα αίσθημα ότι χόρτασες θέαμα, απ' αυτές που λες "ναι ρε φίλε δράση ήταν αυτό που μου έλειπε απόψε"...

Και κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι οι χολιγουντιανές, στιλιζαρισμένες παραγωγές των τελευταίων ετών δεν σου προσφέρουν αυτό το συναίσθημα. Είναι πολύ θορυβώδεις και σε κάνουν να μονολογείς κάθε πέντε λεπτά "δεν γίνονται αυτά"! Και τότε είναι που θα ζητήσεις κάτι παλιό, κάτι αυθεντικό, κάτι που μυρίζει καμένο λάστιχο και χώμα. Τότε είναι που θα ξεθάψεις το "Vanishing Point", το "Gone in 60 seconds"(το παλιό όχι τη μαλακία με την Angelina Jolie!!!) ή το "Smokey and the Bandit".


Ο Kowalski πρέπει να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο από το Colorado στο Frisco σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτό προϋποθέτει ταχύτητα που με τη σειρά της οδηγεί την αστυνομία να καταδιώξει τον Kowalski. And that's it!!! Όλη η ταινία είναι μία καταδίωξη. Ρυθμός, γκάζια και μια Dodge Challenger να γουργουρίζει σαν καλοταϊσμένο γατί!


Δεν διστάζει να την βγάλει ακόμη και από το δρόμο και να την τρέξει στην έρημο προκειμένου να ξεφύγει. Θα φτάσει κι αυτή μαζί με αυτόν στα όρια της αλλά ένα τέτοιο αμάξι δεν σε προδίδει σε καμία περίπτωση! Η περιπέτεια του Kowalski όμως τον οδηγεί και σε πολλές(σουρεαλιστικές θα έλεγα) συναντήσεις. Ένα gay ζευγάρι που μόλις παντρεύτηκε και μια γυμνή γκόμενα σε μηχανή είναι κάποιοι από αυτούς! Οι περισσότεροι θέλουν να τον βοηθήσουν. Έχει εξάλλου ανακηρυχθεί σε τοπικό ήρωα και όλοι περιμένουν με αγωνία τα νέα του.


Σε όλο αυτό ο Kowalski έχει την στήριξη ενός τυφλού ραδιοφωνικού παραγωγού ο οποίος έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στη συχνότητα της αστυνομίας και να μπορεί μέσω της εκπομπής του να τον προειδοποιεί για τα μπλόκα. Είναι αυτός που μεταδίδει την περιπέτεια του. Τον στηρίζει και πολλές φορές προσπαθεί να τον συνεφέρει και να τον κάνει να καταλάβει ότι αυτό που κάνει είναι τρέλα. Μέσα του όμως δεν θέλει να τον πείσει!


Ο Kowalski νιώθει την ταχύτητα, ζει γι' αυτή, τον κάνει να νιώθει ελεύθερος. Ο ίδιος ίσως να ψάχνει το δικό του, προσωπικό Vanishing Point. Από ένα σημείο και μετά δεν τον ενδιαφέρει το στοίχημα, τον ενδιαφέρει να πατήσει ακόμη πιο πολύ το γκάζι όχι για να φτάσει γρήγορα αλλά για να νιώσει λίγο ακόμη πιο ελεύθερος.


Η ταινία αξίζει και με το παραπάνω! Αν όχι για τη δράση, το χαμόγελο του Kowalski λίγο πριν το τέλος, την ταχύτητα... Τότε σίγουρα αξίζει for this fuckin Dodge Challenger!

7 σχόλια:

  1. ""το παλιό όχι τη μαλακία με την Angelina Jolie!!!""

    βλαμμένο:p

    που τα βρήκες ρε?? όταν είχα πρωτοδεί το death proof τις έψαξα...αλλα δεν βρήκα τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε υπάρχουν. Εκτός αν τα ψάχνεις με υπότιτλους... Πάντως το Vanishing Point το έχω πετύχει και στην τηλεόραση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο ρε Annie για την ταινία η οποία είναι μία cult ταινία της δεκαετίας του ’70 και έδωσε μια άλλη διάσταση στις road movie κυρίως ως προς της αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας και ανεξαρτησίας που σου δίνει. Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι αν και εμένα δεν με ενθουσίασε και πολύ, όπου περίμενα περισσότερα από αυτά που είχα ακούσει γι' αυτήν την ταινία. Πάντως όλα τα λεφτά είναι η γυμνή γκόμενα πάνω στην μηχανή. Καλά μιλάμε πρέπει να είχανε ποιεί πολύ μαύρο το ζευγάρι αυτό.

    3: Καλή

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπορεί να είναι κάπως ενθουσιώδες το κείμενό μου αλλά κι εγώ δεν τη θεωρώ καμιά πολύ καλή ταινία. Απλά πολύ διασκεδαστική.

    Άσχετο: Έχω μια φίλη που επιμένει ότι τον Kowalski τον υποδύεται ο Μαλεζάνι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το λες επειδή είμαι Παναθηναϊκός και θες να με πικάρεις εεε! Καλά το έπιασα εγώ. Τώρα που το λες όμως, μοιάζει κάπως αλλά πες στην φίλη σου ότι ο Μαλεζάνι ήταν πιτσιρικάς τότε, μπας και το βγάλει από το μυαλό της :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στην τηλεόραση το είχα πετύχει και γω, αλλά απογοητεύτηκα... Booooooriiiiiing που θα'λεγε και ο Homer... Προτιμώ 1000 φορές το Easy Rider και το Death Proof (εδώ φχαριστήθηκα και την Dogde και την καταδίωξη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αργύρη και αυτή που το είπε βαζελάκι είναι(έχω μπλέξει γαμώτο)!

    Περί ορέξεως... Εμένα με άγγιξε υπερβολικά πολύ και ποτέ δεν βαριέμαι δευτερόλεπτο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή