Το Super είναι μια ιστορία διαφορετική από τις άλλες. Ο ήρωας χάνει την αγαπημένη του από των πρώην της ο οποίος τυγχάνει γλοιώδης έμπορος ναρκωτικών. Αυτό(μαζί με ένα what the fuck όνειρο) θα είναι το έναυσμα για τον άοσμο, άχρωμο και χωρίς πολλές ευτυχισμένες στιγμές Frank D'Arbo να γίνει τιμωρός του εγκλήματος για να κερδίσει πίσω την καλή του. Όμως τα πράγματα δεν είναι όσο ρομαντικά δείχνουν. Ο Frank παρασέρνεται από το alter ego που έπλασε και με όπλο ένα γαλλικό κλειδί(!) ανοίγει κεφάλια ληστών, παιδεραστών, μέχρι και αυτών που κλέβουν θέση στην ουρά... Σε αυτό το παράλογο κυνήγι θα βρει σύμμαχο την αλλοπρόσαλλη Libby που η λέξη παρανοϊκή δεν φτάνει για να περιγράψει την ψυχοσύνθεσή της.
Η ταινία κάνει σίγουρα εντύπωση. Η βία έρχεται απότομα και δεν μπορεί να μη σε εκπλήξει. Είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα. Δεν θυμίζει κόμικ, δεν είναι στυλιζαρισμένη. Όσο και να το αξίζουν οι περισσότεροι από αυτούς, δεν παύει να σοκάρει το παιδιάστικο γέλιο της Libby όσο κατασφάζει έναν μπράβο! Αλλά αυτό είναι το win της ταινίας. Οι προβληματικοί ήρωες, το ότι δεν διστάζει να ντύσει τιμωρούς του εγκλήματος δύο ξεκάθαρα διαταραγμένους ανθρώπους με διαστρεβλωμένη εικόνα της ηθικής. Δεν θα ταυτιστείς με τον ήρωα αλλά θα τον καταλάβεις. Και θα χαρείς όταν φτάσει στο τέλος. Το πολύ καλό, λυτρωτικό φινάλε δεν έρχεται διόλου εύκολα και αυτό είναι που θα εκτιμήσεις περισσότερο απ΄όλα. Όπως και ο Frank.
Ξέρω ότι θυμίζει Kick-Ass η φάση, οπότε κάποιος μπορεί να σκεφτεί "αφού είδα το γαμάτο Kick-Ass, γιατί να δω κάτι παρόμοιο;" αλλά...καμία σχέση. Εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ο James Gunn γράφει και σκηνοθετεί την καλύτερη ως τώρα ταινία του και μας υπόσχεται τα καλύτερα για το μέλλον. Πολύ καλό χιούμορ, καλοδουλεμένοι χαρακτήρες, σκηνοθετικές τσαχπινιές, ευχάριστη μουσική, σκηνές που σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα. Νομίζω δεν λείπει απολύτως τίποτα από αυτό εδώ το διαμαντάκι και καλό θα ήταν να το ψάξετε και να το δείτε.
Άσε που οι πρωταγωνιστές είναι οι καλύτεροι δυνατοί. Η Ellen Page κλέβει άνετα την παράσταση. Όχι απλά με έπεισε για ψυχωτική κοπελίτσα, μέχρι που με τρόμαξε μπορώ να σας πω. Τι βλέμμα και κυρίως ΤΙ γέλιο. Ανατριχιάζω μόνο στη σκέψη! Όμως και ο Rainn Wilson είναι παραπάνω από ταιριαστός στο ρόλο του. Εκτός του ότι ταιριάζει εμφανισιακά έχει και τρομερά εκφραστικά χαρακτηριστικά. Αυτή η θλίψη σε κάνει να νιώθεις τον πόνο του από πολύ νωρίς. Το ίδιο και η ηλιθιότητα στο βλέμμα του. Όχι με την έννοια της χαζομάρας, αλλά αυτή η ηλιθιότητα που την προκαλούν έντονα συναισθήματα όπως το μίσος ή ο έρωτας(στην προκειμένη και τα δύο) και που σε οδηγεί να τολμάς το αδύνατο. Αυτή η ηλιθιότητα που διακρίνει κάθε πραγματικό ήρωα, με μάσκα ή χωρίς.
Annie, αρκετα καλη ταινια, και μενα μου αρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγουρα ειναι πιο διαφορετικη και πολυ πιο αντιεμπορικη απο το kick ass, παντως ειναι ολοφανερα τα καλουπια του και η εμπνευση, νομιζω οτι διχως το ενα, δε θα ερχοταν το αλλο
--------SPOILER------------------------------------------------------------------------------
Αντιεμπορικο μεχρι εκει που δε παει,
ποιος να περιμενε οτι η Πεητζ θα
δολοφονουταν και μαλιστα με τοσο φρικτο τροπο,
με το κεφαλι της να ανοιγει στα δυο;)
Επισης, οπως λες, εδω ο ηρωας ειναι κανονικος αντιηρωας και οχι αντιηρωας που σιγα σιγα μετεξελισσεται σε ηρωα, οπως συμβαινει σε ταινιες με αντιηρωες.
Διαταραγμενος και με τη βουλα!
ΥΓ Στο BSG εφτασα 3-4 επεισοδια πριν το τελος του δευτερου κυκλου. Επαθα ζημια κι εδω, με δσυκολια βλεπω ταινια αντι για αυτο!
Τελευταιο επεισοδιο ειδα αυτο οπου η Σαρον και η ξανθια, τασσονται ξεκαθαρα με το μερος των ανθρωπων δολοφονωντας τη Ζινα (Δε θυμαμαι το ονομα στης στη σειρα:)
γαματο το τρικ που η ξανθια βλεπει κι αυτη οραματα με τον Μπαλταρ, οπως βλεπει αυτος εδω κι εναμιση κυκλο οραματα με αυτην!
Φανταζομαι οτι η διακριση μεταξυ καλων ανθρωπων και κακων cylons θα γινει αργοτερα ακομα πιο δυσδιακριτη. ηδη η Προεδρος αρχισε να μου τη σπαει αφου θεραπευτηκε απο τον καρκινο.
Τα επεισοδια με τη ναυαρχο Κεην ηταν σουπερ, πολυ χαρηκα που τη σκοτωσε η Ξανθο-cylon:)
Αντιεμπορικό indeed. Η σκηνή που αναφέρεις έρχεται τόσο απροειδοποίητα που δεν το πιστεύεις ότι είδες αυτό το πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το BSG τώρα...
Ότι είχα την ίδια συζήτηση με τον κολλητό μου! Κόλλησε κι αυτός :)
Η ξανθιά όραμα, κοινώς head six και ο αντίστοιχος head Baltar για μένα πάντα αντιπροσωπεύουν τη συνείδηση. Το αγγελάκι και το διαολάκι που βλέπουμε στα καρτούν(θεωρώ προφανές ποιος είναι ποιος).
Δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι και κακοί Κύλωνες, υπάρχουν καλοί και κακοί οποιουδήποτε είδους. Η πρόεδρος είναι απλά για ξύλο. Ποτέ δεν τη συμπάθησα...
Τα επεισόδια του Pegasus διδάσκουν τηλεόραση! Τα καλύτερα έρχονται και μην ξεχάσεις να δεις τη μία ταινία πριν μπεις στην τρίτη σαιζόν.