Νύχτες Πρεμιέρας 2011

        

Updated: 26/9/2011
       
Oroi

Δεν νομίζω πως τα περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά προβλήμα δεκαεξάχρονων Ισλανδών αφορούν κάποιον πέρα από τους συνομιλήκους τους. Ίσα ίσα θα σου θυμήσουν όλα τα ντροπιαστηκά που έκανες σ΄αυτή την ηλικία. Βαρετή μέχρι ένα σημείο η ταινία, τελικά(αν και αργεί) παίρνει τα πάνω της. Ευχάριστες φάτσες, καλούλα μουσική αλλά σε γενικές γραμμές μέτρια πράγματα. Τα χιπστεροταινιάκια έχουν γίνει μόδα αλλα΄λίγα είναι αυτά που πραγματικά ξεχωρίζουν.

Killing Bono

Να ένας τίτλος ταινίας που εκφράζει πολλούς από μας. Πόσοι δεν διάλεξαν αυτοί την ταινία με την ελπίδα να δουν το κεφάλι του Bono να σκάει σαν καρπούζι; Το κακό είναι πως θα βγεις από την αίθουσα μισώντας λίγο παραπάνω... Όπως και να έχει χωρίς να είναι τίποτα σπουδαίο, η ταινία κυλάει γρήγορα και δεν είναι βαρετή. Εξάλλου κάθε ευκαιρία να δούμε τον Robert Sheehan είναι καλοδεχούμενη, δεν είναι;

Eric, who do you wanna be in ten years time, eh? Keith Moon? Rocking out with the biggest band in the world? Neck deep in girls and booze and drugs, yeah? Or a piss-poor, 30 year old altar boy, who sits in at the weekend and pulls his winky?

Didn't Keith Moon die?

Listen, Eric... I am asking you to make a choice. It's me or God.


Corman's World: Exploits of a Hollywood Rebel
     

Μπορεί να τσίμπησα από το όνομα του Tarantino στο site του φεστιβάλ και τελικά να τον έδειξε μόνο 40 δευτερόλεπτα όμως δεν το μετάνιωσα στιγμη. Απίστευτα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για έναν άνθρωπο που όπως είπε και ο Άντρας "ευχαριστούν όλοι οι Εραστές του σινεμά στον πλανήτη Γη". Στην τελική κάθε ευκαιρία να δεις τον Scorsese να μιλάει για σινεμά(στο πλέον υπέροχο σκηνικό) σε κάνει να νιώθεις τυχερός!

   

Oslo, 31 August 

Αξιοπρεπής ταινία με ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία που θα μπορούσε να είναι πραγματικά δυνατή. Δεν ήταν όμως! Σκηνοθετικά μου άρεσε αλλά δεν μπορώ να πω πως την ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα. Μέχρι ένα σημείο βαρέθηκα και ναι μεν αυτό οφείλεται στο προσωπικό μου γούστο αλλά και η ταινία έδειχνε να της λείπουν πράγματα. 

Hobo with a Shotgun

Ότι και να πω εγώ είναι λίγο. Απλά δείτε το! Πανικός, αίμα, ατάκες να σε κάνουν να λιώνεις... Δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου. Ατέλειωτη καφρίλα, κανιβαλισμός, σούπερ σκηνοθεσία, καρακάλτ φάτσες. Τι να πρωτοθυμηθώ! Τον αποκεφαλισμό αλά Thriller a cruel picture; Την...Πανούκλα; Την ανθρώπινη πινιάτα; Πραγματικά το καταευχαριστήθηκα. Χρειαζόταν μετά από τόσες αποτυχημένες με το ζόρι καλτιές που έχουμε δει τελευταία... 

Put the knife away, kid... or I'll use it to cut welfare checks from your rotten skin! 

       

The Artist

Απίθανο... Υπέροχη εμπειρία! Είναι εκπληκτικό το ότι αυτή η ταινία γυρίστηκε σήμερα.Τρομερές ερμηνείες με τους Jean Dujardin και Bérénice Bejo να κουβαλάνε μια γοητεία από τα παλιά. Η σκηνοθεσία είναι για να υποκλίνεσαι. Ο εφιάλτης του George Valentin είναι από τα πιο ευφυή πράγματα που είδα τελευταία στο σινεμά. Μεγάλη ταινία, σε κάνει να χαμογελάς σαν βλάκας σχεδόν σε όλη τη διάρκεια. Τη λάτρεψα!

Drive

Μπορεί οι τίτλοι αρχής να συνοδεύονται από μία από τις πιο άκυρα επιλεγμένες γραμματοσειρές ever. Μπορεί να αδυνατώ να κατανοήσω γιατί τόσες πολλές πέφτουν στα πατώματα για τον Gosling. Όπως και να έχει όμως γούσταρα απίστευτα με την ταινία. Ωραίες εξάρσεις, cool φάσεις, γαμάτες σκηνές καταδίωξης. Και το καλό ήταν πως δεν ήταν παραφορτωμένη, δεν είχε πολλή φασαρία, ούτε αχρείαστα γρήγορους ρυθμούς και αυτό σπάνια συμβαίνει με τέτοιες ταινίες.

             
Amador

Σίγουρα πρωτότυπο σενάριο, σε κάνει να κολλάς και να θες να δεις τι θα γίνει παρακάτω. Ενώ θα μπορούσε να είναι πολύ...βαρύ και καταθλιπτικό, υπάρχει ένας εξαιρετικός χειρισμός που δεν αφήνει την ταινία να ξεφύγει σε ανούσιους μελοδραματισμούς. Η ατμόσφαιρα ελαφραίνει και από τα εξαιρετικά κωμικά διαλείμματα. Προσωπικά μπήκα στην αίθουσα με τις μικρότερες προσδοκίες και με διέψευσε. Από τις ενδιαφέρουσες ταινίες.

Submarine

Φρέσκο χιπστεροταινιάκι που παρακολουθείται πολύ ευχάριστα και που σε κάνει να χαμογελάς! Η Yasmin Paige είναι υπέροχα εκνευριστική και ο Craig Roberts εκνευριστικά συμπαθητικός. Ενδιαφέρουσα μουσική και σκηνοθεσία αλλά κυρίως πολύ καλός ρυθμός. Ο αγαπημένος μου Richard Ayoade(όσοι δεν έχετε δει IT Crowd κάντε το χθες) φαίνεται να τα πηγαίνει περίφημα και μακάρι να δούμε κι άλλα πράγματα απ΄αυτόν(να πω ότι το Pulp Fiction επεισόδιο του Community το έχει σκηνοθετήσει αυτός)!

La Guerre est Declaree

Υπέροχο το πόσο ευχάριστη είναι μια ταινία που πραγματεύεται ένα τόσο δύσκολο θέμα. Συνήθως ο δρόμος προς το εύκολο κλάμα είναι ο μοναδικός, οπότε κάθε διαφορετική προσέγγιση την επικροτώ. Καλή προσπάθεια αν και στο τέλος μου άφησε την αίσθηση ότι κάτι έλειπε. Όπως και να έχει είναι μια απολαυστική ταινία γεμάτη αισιοδοξία και αυτό είναι πάντα καλό, έτσι δεν είναι;

   

Kantai

Συμπαθητική ταινία αλλά όχι κάτι σπουδαίο. Ωστόσο είναι πολύ διασκεδαστική και αστεία. Αμφιβάλω για τι αν τελικά καταφέρνει να σαρκάσει την ξενοφοβία αλλά λίγη σημασία έχει. Τα ξεκαρδιστικά σκηνικά και οι απορημένες φάτσες των πρωταγωνιστών μπροστά σε όλα αυτά τα απίθανα που γίνονται μέσα στο σπίτι τους αρκούν για να περάσεις καλά... Μπορεί να μην πρόκειται για κάτι αξιοσημείωτο αλλά σίγουρα πρόκειται για κάτι πολύ ευχάριστο.

Atmen

Ο Karl Markovics εκμεταλλεύεται πλήρως το μουντό τοπίο και την ψυχρή ατμόσφαιρα της Βιέννης και παραδίδει μια μελαγχολική ταινία. Η ιστορία του Roman είναι ενδιαφέρουσα όμως ποτέ δεν εμβαθύνει πραγματικά στους χαρακτήρες με αποτέλεσμα κάποιες από τις αντιδράσεις τους να φαίνονται παράξενες. Τελικά της λείπει η κορύφωση κι ενώ σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για κακή ταινία, νομίζω ξεχνιέται ιδιαίτερα εύκολα.

Headhunters

Νομίζω από τις καλύτερες ταινίες που είδα ως τώρα στις Νύχτες. Εξαιρετικό σενάριο γεμάτο ανατροπές. Δράση και αγωνία. Όλα όσα μπορούν να στραβώσουν το κάνουν διαολεμένα προκλητικά. Ο Νορβηγός Christopher Walken ερμηνεύει υπέροχα τον τρελά εύστροφο αλλά ταυτόχρονα απίθανα γκαντέμη ήρωα. Οι σκηνές βίας ίσως δυσκολέψουν κάποιους αλλά αν με ρωτάς λειτουργούν άψογα. Πραγματικά πρόκειται για ένα αλάνθαστο και πολύ δυνατό crime film.

The Troll Hunter

Χμμμ πατάτα ε; Βαρετό, ανόητο, χωρίς πολλά trolls. Ούτε να το κοροϊδέψεις μπορείς. Το μόνο πετυχημένος στο όλο θέμα είναι ο τίτλος που αποτελεί πραγματική παγίδα για τους θαυμαστές του καλτ κινηματογράφου και των trolls. Στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα τοοοοσο κακό. Και αυτό είναι το πρόβλημα της ταινίας. Είναι σε όλα τα επίπεδα αδιάφορη.      

 

Sensation

Ευχάριστη ταινία με πολύ φάση και γέλιο, Ιρλανδική γαρ. Έξυπνη σεξοκωμωδία που σε κρατάει από το πρώτο λεπτό. Οι πολυδιάστατοι χαρακτήρες και η συνέπεια που τους διακρίνει είναι η επιτυχία της ταινίας. Κι ενώ η ιστορία όλο και από κάπου μπάζει, αυτό που ενδιαφέρει είναι τα κίνητρα και τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Ποτέ δεν τους κλέβει την παράσταση, όπως ακριβώς πρέπει σε κάθε κωμωδία. Επίσης πολύ ωραίο soundtrack. 

I need to register the domain name for the business, have you decided what to call it yet?

I can’t decide between Ladies of Limerick and Filthy Cows

Polisse

Τρομερά καλογυρισμένη ταινία με δεικτική διάθεση. Τολμάει, αγγίζει δύσκολα θέματα και γίνεται σοκαριστική με την ειλικρίνειά της. Η Maïwenn Le Besco δεν καταφεύγει εύκολους μελοδραματισμούς. Αντίθετα, χρησιμοποιεί έξυπνο χιούμορ και τελικά λέει τα πιο σκληρά πράγματα με τον πιο παιχνιδιάρικο τρόπο. Πραγματική έκπληξη!

Silver Tongues

Σαδιστικά παιχνίδια ρόλων. Ψυχολογική βία που φτάνει στα όρια. Το διεστραμμένο ζευγάρι οδηγεί τις καταστάσεις εκεί που θέλει, έχει κρυμμένα χαρτιά και στο τέλος χαμογελάει με ικανοποίηση. Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο Simon Arthur που παίζει έξυπνα τον θεατή και τον φέρνει στη θέση των θυμάτων. Η ιστορία ξεδιπλώνεται υποδειγματικά, οι ανατροπές εκπλήσσουν και στο τέλος μιλάμε για μία πολύ καλή ταινία!

Red State

Δεν είναι κακό. Σίγουρα δεν είναι κακό. Είναι όμως κάπως...μπουκωμένο. Ο Kevin Smith έχει πολλά να πει αλλά τελικά δεν μπόρεσε να τα εκφράσει. Θέλει να θίξει σοβαρά θέματα, να κάνει κριτική, να χώσει τα κλασσικά του σεξοαστειάκια, να βάψει με αίμα την οθόνη, να προσθέσει και λίγη δράση... Και τελικά τι; Τελικά όλα αυτά μαζί στο μπλέντερ φαίνονται λίγο παράξενα. Πάντως υπάρχουν μια-δυο φοβερές σκηνές, ο Michael Parks είναι μορφάρα, ο John Goodman ιδέα και στο κάτω κάτω δεν κοιτάς το ρολόι σου περιμένοντας να τελειώσει.

Rundskop

Ωραία ταινία. Θεωρώ ότι δεν σε κερδίζει εύκολα και πρέπει να δουλευτεί μέσα σου όμως αξίζει πραγματικά. Μου άφησε πολύ περίεργη αίσθηση. Σίγουρα μου άρεσε αλλά έμεινα κάπως μαγκωμένη. Θέλει κι άλλη προβολή σίγουρα. Όσο τη σκέφτομαι πάντως τόσο περισσότερες αρετές βρίσκω. Ο πρωταγωνιστής μου άρεσε ιδιαίτερα. Επίσης τρομερά επιτυχημένος τίτλος από όλες τις απόψεις.

Machine Gun Preacher

Κάπου στη μέση της εβδομάδας έκανα το λάθος να πω "μέχρι τώρα δεν έχω δει κακή ταινία"! Εμ τα κάνουν αυτά; Πάρε τώρα την παπαριά(και συγχωρέστε δεν μιλάω έτσι συνήθως αλλά δεν υπάρχει άλλη λέξη να το εκφράζει πιο καλά) της χρονιάς. Φύγαμε στα μισά. Νευρίασα τόσο μα τόσο πολύ. Και ούτε καν ο Gerard δεν σώζει αυτή την ταινία. Πραγματικά δεν περίμενα τέτοιο φιάσκο!

Kalevet

Ξεκαρδιστικό! Όχι ότι είναι κωμωδία, αλλά έχει απίστευτες γραφικότητες πεταμένες τις πιο ακατάλληλες στιγμές κάνοντάς το αυθεντικά αστείο. Δεν έχει χιούμορ. Απλά πλάκα και καφριλίκια. Αν έλειπαν και κάτι μελοδραματικές σάχλες που ήταν τελείως παράταιρες όλα θα ήταν καλύτερα. Γενικά πάντως πρόκειται για μέτρια ταινία αλλά με τόσες γελοιότητες που την απολαμβάνεις!

The Ides of March

Καλογυρισμένο πολιτικό δράμα με εύστοχα σχόλια και δυνατό καστ. Το λες και συνταγή επιτυχίας! Ή περίπου. Εξαιρετικοί όλοι τους, η ταινία σε κρατάει ως το τέλος και δεν βρίσκω κάτι κακό. Απλά είναι από αυτές τις ταινίες που σε πέντε μέρες δεν τις θυμάσαι. Όπως και να έχει είναι από τις ταινίες που θα συζητήσουμε αρκετά φέτος.

The Catechism Cataclysm

Χαζομάρα να περνάει η ώρα. Είχε κάποιες πραγματικά αστείες στιγμές αλλά οι περισσότερες σκηνές είναι απλά what the fuck και γελάς επειδή δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το προτείνω σε κάποιον. Είχε χαβαλέ, αλλά μέχρι ένα σημείο. Από εκεί και πέρα γινόταν αλλόκωτη και όχι με καλή έννοια.     

     

Cutter's Way

Ωραία ταινία που ως τώρα μου είχε ξεφύγει. Ένας άνθρωπος που απεγνωσμένα ψάχνει ένα σκοπό στη ζωή του μπλέκεται σε ένα εξ αρχής χαμένο παιχνίδι. Ενοχές, λύτρωση που δεν θα έρθει ποτέ, πόνος. Ο John Heard ερμηνεύει υπέροχα και στο πλευρό του ο θεούλης Jeff Bridges καιρό πριν ταυτιστεί με τον μεγάλο Λεμπόφσκι είναι ήδη cool κι επικίνδυνα γοητευτικός.

We Need to Talk About Kevin

Εξαιρετική ταινία. Η Tilda την παίρνει όλη στην πλάτη της και δίνει συγκλονιστική ερμηνεία. Μου άρεσε που η ταινία δεν κατηγορεί και περισσότερο μου άρεσε το ότι δεν είναι καθόλου εκβιαστική. Επίσης είναι φανταστικά σκηνοθετημένη. Και αυτή η μυρωδιά της Προφητείας που πλανιόταν σε όλο το φιλμ δεν ήταν υπέροχη; Από την όλη ταινία πάντως μία απορία μου έμεινε "γιατί το παιδί τους ήταν γιαπωνέζικο";