Μία ταινία ευχάριστη, με έξυπνο χιούμορ, απίθανη έναρξη και υπέροχο φινάλε. Ένας πρωταγωνιστικός χαρακτήρας βγαλμένος από τη σύγχρονη κοινωνία. Όπως άλλωστε και όλο το σενάριο. Παντός είδους κάρτες, γρήγοροι ρυθμοί, εφήμερες σχέσεις(είτε είναι ερωτικές, είτε φιλικές, είτε οικογενειακές), ασταθές εργασιακό περιβάλλον(που γεννάει το επάγγελμα του "απολυτή"), όλος ο σύγχρονος τρόπος ζωής στριμωγμένος στη βαλίτσα του ήρωα.
Αυτή τη βαλίτσα που πρέπει να αδειάσει όπως προτρέπει το ακροατήριο στις ομιλίες του. Να αδειάσει όχι μόνο από πράγματα αλλά και από πρόσωπα. Πιστεύει τόσο στις επιλογές και τον τρόπο που ζει που τολμάει να δείξει σε άλλους πως να γίνουν σαν αυτόν. Μέχρι που θα γνωρίσει αυτές τις δυο γυναίκες. 
Η μία είναι το θηλυκό alter ego του ενώ η άλλη η ίδια του η συνείδηση που του λέει ότι κάτι έχει κάνει στραβά. Και τα κλισέ ανατρέπονται ευχάριστα, ο ήρωας κάνει την αυτοκριτική του, μετανιώνει για τις επιλογές του και γιατί; Για να γυρίσει εκεί απ΄όπου ξεκίνησε. Μόνο που πλέον δεν μοιάζει πολύ με...ελευθερία!
Μου άρεσε πολύ η σκηνοθεσία. Είχε μια τσαχπινιά που έκανε την ταινία πολύ ευχάριστη. Πολύ ωραίες οι γυναικείες παρουσίες. Καλές ερμηνείες και από αυτές και από τον George, που όμως δεν μας έδειξε κάτι καινούριο. Βέβαια George είναι αυτός, αρκούσε να κάθεται και σε μια γωνία!
Άξια υποψήφια για όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου και ταινίας(καλύτερη από τα δύο φαβορί, για μένα). Δεν καταλαβαίνω βέβαια με ποια λογική είναι ο Clooney υποψήφιος και όχι ο Robert αλλά γούστα είναι αυτά...
1. Σιγά την "πρωτότυπη" "ευχάριστη έκπληξη" ρε Annie!!! :P Μόνο καλή (όχι κι απίθανη) έναρξη και ωραίο φινάλε είχε... Μετά το 1ο μισάωρο άρχισα να ψιλοβαριέμαι και να ξενερώνω με το πόσο κλισέ γινόταν (ευτυχώς αυτό το ανέτρεψαν με το φινάλε)!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή2. "Πολύ ωραίες οι γυναικείες παρουσίες. Καλές ερμηνείες και από αυτές και από τον George, που όμως δεν μας έδειξε κάτι καινούριο."
Εδώ συμφωνώ απόλυτα.
3. "καλύτερη από τα δύο φαβορί, για μένα"
Απ΄το Hurt Locker μόνο... :P
4. "Δεν καταλαβαίνω βέβαια με ποια λογική είναι ο Clooney υποψήφιος και όχι ο Robert αλλά γούστα είναι αυτά..."
Καταλαβαίνω εγώ για σένα... :P Κάποια στιγμή δες αν θες το Iron Man, δε θα πάθεις κακό (είναι 1000 φορές καλύτερος απ΄το SH)!!! :P
γιατί ο rdj ήταν υποψήφιος πέρυσι για την τροπική καταιγίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ταινία μόνο κλισέ δεν ήταν και οι πιο πολλοί ευτυχώς το έχουν καταλάβει. Τώρα, αν ο Μπάουερ, που έλεγε πέρυσι για το Σλαμντογκ ότι "σιγά που ήταν και κλισέ" "η ζωή είναι το μεγαλύτερο κλισέ" και άλλες τέτοιες μεγαλοστομίες, τώρα κατηγορεί ως κλισεδιάρικη αυτήν την ταινία που τα αποφεύγει σχεδόν όλα,εγώ δεν έχω κάτι να πω.Ελπίζω να το πάρει αυτή το μεγάλο βραβείο επειδή ο Ταραντίνο δεν παίζει και πολύ.Από Πληγοκλειδωτή,Άβαταρ και τα σχετικά,είναι πολύ ανώτερη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ντάουνι προφανώς και δεν ήταν,τι σε παραξένεψε;;Εγώ για ποιο λόγο είχα πει ότι θα χαιρόμουν να το έπαιρνε;;Επειδή θα ήταν μια κίνηση αιφνιδιασμού από τους πουριτανούς της Ακαδημίας και θα έδειχνε τσαμπουκά. Αλλά και ο Κλούνει ήταν εξαιρετικός, όπως και να έχει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ δεν είδα πολλά κλισέ σημεία στο εργάκι. Μια χαρά ήταν, αύριο θα ποστάρω και το κανονικό κείμενό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με κέρδισε όπως περίμενα.Σάββατο μεσημέρι στον ant1 αισθητική!Αφήστε που φτάσαμε να λέμε ωραία μια επίπεδη σκηνοθεσια.Δεν ξέρω...δέν μου έμεινε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε Jack που το είδες το κλισέ. Εντάξει πρέπει να έχει κανα δυο για να τα ανατρέψει στη συνέχεια. Κλισέ θα ήταν να τα φτιάξει με τη μικρούλα. Εγώ περίμενα να εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά και όταν δεν το έκανε χάρηκα πολύ(αν και ήθελα να γίνει πολύ κλισεδιάρικο στο τέλος).
ΑπάντησηΔιαγραφήFauntleroy πάνω κάτω συμφωνώ μαζί σου (εκτός αν στη φράση "Πληγοκλειδωτή,Άβαταρ και τα σχετικά" τα σχετικά περιλαμβάνουν Tarantino και district 9) αλλά θα υπερασπιτώ το Slumdog. Είχε πολύ πρωτότυπο τρόπο αφήγησης και κλισέ ήταν μόνο το απαράδεκτο τέλος. Εμένα μου άρεσε πολύ και είχα χαρεί και με το Όσκαρ.
Πάνε κι εγώ μια χαρά το βρήκα. Κυρίως γιατί άλλα περίμενα και άλλα είδα και εξπλάγην πολύ ευχάριστα.
Κι εκεί που λέγαμε, όταν είχαμε πρωτοδεί το όνομά του σε credits, "ακόμα μια απόδειξη του χολυγουντιανού νεποτισμού", ο Jason πάει να μας αποδειχτεί ισάξιος του μπαμπά του. Όλες του οι ταινίες τα σπάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως ότι έχω δει δικό του μου άρεσε πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. "Η ταινία μόνο κλισέ δεν ήταν και οι πιο πολλοί ευτυχώς το έχουν καταλάβει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές οι "πιο πολλοί" (σίγουρα θα έκανες γκάλοπ...) καταλαβαίνουν και μλκς...
2. "Τώρα, αν ο Μπάουερ, που έλεγε πέρυσι για το Σλαμντογκ ότι "σιγά που ήταν και κλισέ" "η ζωή είναι το μεγαλύτερο κλισέ" και άλλες τέτοιες μεγαλοστομίες, τώρα κατηγορεί ως κλισεδιάρικη αυτήν την ταινία που τα αποφεύγει σχεδόν όλα,εγώ δεν έχω κάτι να πω"
Ότι γουστάρω θα λέω ρε!!! Δε θα σου δίνω αναφορά για το τι θα λέω και καλό θα είναι να μην ξανασχολιάσεις μήνυμά μου...
3. "Πληγοκλειδωτή"
Πολύ έξυπνες και πολύ trendy αυτές οι "ατόφιες" μεταφράσεις σου!!! :/ :/ :/
Φρόνιμαααααααααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΣ ANNIE:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχει ΜΟΝΟ "κανα δυο"... Από τη στιγμή που παίρνει μαζί του τη μικρή (στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας με άλλα λόγια) κι αρχίζει η ρομαντικοφιλοσοφία και να αλλάζει τρόπο σκέψης ο πρωταγωνιστής, να βλέπει διαφορετικά τη Φαρμίγκα κλπ-κλπ... ήθελα να κόψω φλέβα... Ευτυχώς το διόρθωσαν με το φινάλε... Κλισέ δε θα ήταν αν τα έφτιαχνε με τη μικρή, αντιθέτως... Βασικά ούτε που μου πέρασε απ΄το μυαλό πως θα υπήρχε περίπτωση να τα φτιάξει με τη μικρή σε μια τέτοια ταινία... Μόνο αν ήταν του Woody Allen θα ήταν κλισέ αυτό... :P ;)
ΥΓ: Ειλικρινά πίστεψέ με: Ήμουν πολύ φρόνιμος στην απάντησή μου και θα'πρεπε να το ξέρεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εμένα με συνεπήρε πάντως. Συμπαθητικό ανάλαφρο εργάκι, καλή σκηνοθεσία και ερμηνείες. Αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφή