Δύο αδέρφια που τους κυνηγάει ο κόσμος όλος, θέλουν διαφύγουν στο Μεξικό... What's in Mexico? Mexicans για να μη ρωτάτε τα αυτονόητα! Θα κρατήσουν όμηρο έναν άντρα με τα δύο παιδιά του και θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για επιζήσουν! Βέβαια δεν υπολόγισαν ότι θα πέσουν πάνω σε...βαμπίρ!
Ωραία ταινία αλλά κάπως άνιση. Το πρώτο μέρος είναι εξαιρετικό. Σπιντάτοι διάλογοι, φοβερός Clooney, ένας Quentin επικίνδυνα αισθησιακός και υπέροχα διαστροφικός, τέλεια μουσική και γενικά η cool αισθητική του Rodriguez βρίσκεται παντού! Και τότε βγαίνει η Salma Hayek... Η πιο αισθησιακή σκηνή που έχω δει ποτέ σε ταινία! Βέβαια προσωπικά θέλω να την σπάσω στο ξύλο που βάζει το πόδι της στο στόμα του καλού μου αλλά δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι είναι θεά! Μετά από αυτό η ταινία αρχίζει να χάνει λίγο χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι απολαυστική! Παρά την φασαρία και κάποιες σεναριακές ευκολίες οι καινούριοι χαρακτήρες αποτελούν την επιτομή του cool και οι ατάκες σε αποζημιώνουν με το παραπάνω!
Μετά το Pulp Fiction (και κάποιες σκηνές από το Reservoir Dogs) το From Dusk Till Dawn έχει τους καλύτερους διαλόγους που έχει γράψει ο Quentin... Ατάκες κλασσικές που πολλοί κολλημένοι τις χρησιμοποιούμε καθημερινά και που σε κάνουν για μια ακόμη φορά να αναγνωρίζεις την ευφυΐα του! Το πρώτο μέρος μου άρεσε περισσότερο αλλά το δεύτερο είναι Tarantino! Για την ακρίβεια είναι ότι γουστάρει ο Tarantino να βλέπει! Ένας ακόμη μικρός φόρος τιμής στις horror cult ταινίες που λατρεύει: gore, βία, black humor(το αγαπημένο μου) κ.λ.π. καθιστούν την ταινία αυθεντικό Tarantino κι ας μην είναι δική του η σκηνοθεσία... Εγώ το έχω δεδομένο ότι είχε λόγο κι εκεί...
Είναι η αγαπημένη μου ταινία από τον Rodriguez. Κυρίως λόγω του θεού αλλά και για την cult αισθητική της που λατρεύω. Είναι η απόδειξη πως μία αποτυχημένη και γελοία ιστορία μπορεί χάρη σε ένα εξαιρετικό σενάριο, έναν καλό σκηνοθέτη κι ένα πολλά υποσχόμενο cast να χαρίσει στιγμές διασκέδασης που θα μείνουν αξέχαστες! Βασικά την λατρεύω γιατί κανείς δεν την πήρε στα σοβαρά! Όλοι κάνουν την πλάκα τους και περνάνε τέλεια...
Υ.Γ.1: Αξίζει τρελά το ντοκιμαντέρ (κάτι σαν Making of για το From Dusk Till Dawn) Full Tilt Boogie
προτιμώ τη σκηνή χορού από το death proof.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι χορό και μουσική και γκόμενα. άλλωστε η σάλμα δεν με αρέσει.
εντάξει η ταινία γαμάει αν και έχω να τη δω χρονια.
επίσης η καλύτερη σκηνή είναι αυτή http://www.youtube.com/watch?v=uYXlK-Dktnk
Κλασσικός Rodriguez νομίζω. Cult και διασκεδαστικότατος! Πώς να μη σου αρέσει η ταινία, αφού είναι το μαθητούδι του Quentin?!!! Όσο για το ότι μετά το χορό, που λες ότι η ταινία αρχίζει και χάνει λίγο, νομίζω ότι απλά αυτό είναι το στυλ του Rodriguez. Πάντα ξεκινάει χαλαρά και κορυφώνει με μια γελοία (με την καλή έννοια!!) υπερβολή! Έτσι και στο Desperado, έτσι και στο Planet terror.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μ΄αρέσει η φάτσα της Ferlito. Αυτή που λες καλύτερη σκηνή αν και δεν συμφωνώ είναι τρομερά καλτ!
ΑπάντησηΔιαγραφήSach δεν είναι η υπερβολή που την κάνει να χάνει αλλά το ότι ξεκινάει σαν crime film και κορυφώνεται σαν splatter. Αν είσαι φαν του δεύτερου είδους γουστάρεις στο δεύτερο μισό, αν είσαι του πρώτο...στο πρώτο. Και αν είσαι και των χαμογελάς και απολαμβάνεις :)