Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Io Sono L'Amore

                                                                                                 
Μία από τις καλύτερες ταινίες που είδα στις Νύχες Πρεμιέρας. Είναι από αυτές τις ταινίες που ενώ δεν το περιμένεις ξαφνικά βρίσκεσαι βυθισμένος μέσα τους, ν΄αναπνέεις τον ίδιο αέρα με τους ήρωες! Από τη μία ένας αποστειρωμένος, καθωσπρέπει κόσμος γεμάτος με υπαγορευμεμενες συμπεριφορές, κανόνες και καλούπια. Από την άλλη η μαγειρική, η φύση, ο έρωτας. Ανάμεσα ακροβατεί η Tilda Swinton, εκπληκτική, πανέμορφη, πιο εκφραστική από ποτέ... Είναι η Emma, μέλος οικογένειας της υψηλής κοινωνίας, που ερωτεύεται τον Antonio, σεφ και φίλο του γιου της.


Σκηνοθετικά ο Luca Guadagnino έχει κάνει πολύ όμορφη δουλειά. Κυρίως έχει αποτυπώσει υπέροχα τις διαφορές ανάμεσα στα δύο περιβάλλοντα στα οποία αμφιταλαντεύεται η Emma. Στη μία περίπτωση επιλέγει μακρινά πλάνα. Αγκαλιάζει μεν τους πρωταγωνιστές αλλά με μια παγωμάρα και μια μεγαλοπρέπεια. Από την άλλη, όταν βρίσκεται με τον Antonio τα κοντινά είναι ασφυκτικά. Σαν αποτέλεσμα έχουμε αυτή την πανέμορφη ερωτική σκηνή στη φύση, όπου η ένωση τους μοιάζει μέρος του περιβάλλοντος, φυσική και απαραίτητη. Από τη μία γυαλισμένα έπιπλα, βαριές κουρτίνες ατέλειωτες σκάλες και από την άλλη, ξύλο, σκόνη, φυσικός φωτισμός. Κι εδώ να σημειώσω πόσο εκπληκτικά έχει χειριστεί ο Guadagnino το φως!



Και το σενάριο όμως είναι εξίσου δυνατό με τη σκηνοθεσία. Μπορεί να κινείται αργά αλλά όταν πάρει μπροστά είναι σαν να σε πιάνει από το λαιμό και να σε σφίγγει, να σε σφίγγει. Πραγματικά το τελευταίο καταιγιστικό εικοσάλεπτο θα κάνω χρόνια να το ξεχάσω. Και θα μπορούσε να είναι πραγματικά κάτι που έχουμε ξαναδεί και να μη μας πείραζε κιόλας. Όμως όχι. Επιλέγει μια σκοτεινή τροπή, σε αφήνει άφωνο και απελπισμένο. Λύτρωση υπάρχει αλλά το σοκ πριν από αυτή είναι τόσο δυνατό που αργεί να έρθει μέσα σου. Η ταινία αυτή σε αφήνει αναστατωμένο, αργεί να κάτσει, να σε ηρεμήσει αλλά ακριβώς αυτό είναι το δυνατό της σημείο


Η μήπως όχι; Μήπως το πραγματικό δυνατό χαρτί της ταινίας είναι η πρωταγωνίστρια της; Είχα καιρό να δω τέτοια ερμηνεία. Η Tilda σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Ακόμη κι όταν επιζητά να είναι απαρατήρητη η καλά κρυμμένη ενέργεια και το πάθος της ηρωίδας που υποδύεται την κάνουν να ξεχωρίζει. Εκπληκτική σε κάθε μα κάθε σκηνή. Τη μια στιγμή είναι τρομερά ερωτική, την επόμενη έχει την πιο παγωμένη ομορφιά και στην τρίτη ο πόνος τη μετατρέπει στην πιο άσχημη γυναίκα! Είναι υπέροχο να γίνεσαι μάρτυρας σε τέτοια μεταμόρφωση. Ακτινοβολεί φως και λίγο αργότερα έχει τόσο σκοτάδι μέσα της που αμέσως μετά θα το αντικαταστήσει φωτιά... Μπορώ να γράφω αιώνια για τη γυναίκα αυτή αλλά κάπου εδώ λέω να σταματήσω!


11 σχόλια:

  1. Δυστυχώς, δε μπόρεσα να το δω, αλλά είχα τη βεβαιότητα πως θα είναι σπουδαία ταινία. Παίζει κ η Tilda... Θα πάω να το δω άμεσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν και δεν την έχω δει, ωραία παρουσίαση. Θα ήθελα πολύ να δω την Σουίντον στην πεντάδα των υποψηφιοτήτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η Ιταλία πάντως αποφάσισε να μην το προτείνει για ξενόγλωσσο!!!Αν είναι δυνατόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εσείς οι δύο που δεν το είδατε να πάτε να το δείτε!

    Academy θα έλεγα ότι είναι βλάκες αλλά δεν μπορώ να πω τέτοιο πράγμα για Ιταλούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ίσως φταίει ότι με πίεζε η μητέρα μου να πάμε σινεμά και λόγω του γεγονότος ότι όσα ήθελα να δω στο Κοσμόπολις τα είχα δει λόγω Νυχτών Πρεμιέρας και έτσι κατέληξα στον Δαναό, πάντως η αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχε το τελευταίο εικοσάλεπτο, θα είχα κόψει τις φλέβες μου από ανία. Ευτυχώς στο τέλος τα μπάλωσε η ταινία, οι παππούδες πίσω έσκασαν αποστωμομένοι και εγώ παρα λίγο να χύσω την σόδα μου από την έκλπληξη και τελικά καταλήξαμε στο πολύ καλό φινάλε.

    Ήθελε υπερβολικά να είναι ποιητική μάλλον και δεν της πολυ-βγήκε.

    Η Τίλντα Σούιντον είναι ΘΕΑ αλλά εκτός από Μπάτον οι περισσότερες ταινίες στην οποία την έχω δει κυμαίνονται κάπου στην μετριοτητα.

    Υ.Γ. Ποιότητα ρε ο Δαναός στους θεατές. Χειρότερα από μούλτιπλεξ. Μιλάνε δίπλα, τους κάνεις παρατήρηση, και τι σου λένε;; "Πήγαινε κάτσε αλλού!!!!!!" :-O :-O :-O

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το μόνο μειονέκτημα της ταινίας είναι ότι σκηνοθετικά είναι κάπως...παραστολισμένη ενώ το πιο απλό θα λειτουργούσε καλύτερα. Προσωπικά τη λάτρεψα και ναι αυτό που την απογειώνει είναι το φινάλε. Ακόμη θυμάμαι πόσο έντονα ένιωσα. Α και οι ερωτική σκηνή ήταν θαύμα!

    Το Burn After Reading μου άρεσε παααααρα πολύ και αρκετά συμπαθές βρήκα και το Μάικλ Κλέιτον.

    ΥΓ: Αυτοί είναι οι χειρότεροι. Στα multiplex τουλάχιστον οι ταινίες σηκώνουν μια κάποια φασαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μολις γυρισα απο το σινεμα.
    Πριν δω αυτη την ταινια ειχα ακουσει θριαμβευτικες κριτικες και περιμενα μια πολυ καλη ταινια, αλλα τελικα ψιλο-απογοητευση.
    Το μεγαλο πλεονεκτημα για μενα ειναι η σκηνοθεσια.Τι εξαιρετικα πλανα, τι υπεροχα κοντινα, τι προσοχη στη λεπτομερεια!Λιτοτητα, καιριες ληψεις, κομψοτητα και ομορφα πλανα/σε αρχοντικα μεγαρα και σε φυση κυριως,/ που προσπαθει να αναπληρωσει το καπως συνηθισμενο σεναριο.
    Ερμηνειες καλες.Η Σουιντον καλουτσικη, αλλα οχι εξαιρετικη.
    Η ταινια δειχνει την πληξη που νιωθει η κεντρικη ηρωιδα, η οποια τα φτιαχνει με το μαγειρα (μετριος ο ηθοποιος που τον ερμηνευε) του φιλου του.Δυο διαφορετικοι κοσμοι λοιπον.Η ιστορια καθολου πρωτοτυπη.Σαν σαπουνοπερα ηταν.Μερικες φορες θυμιζε μεχρι και τη "Λαμψη" του Φωσκολου!!
    Η ερωτικη σκηνη στη φυση ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!Αψογα σκηνοθετημενη!Το φιναλε δεν με εθουσιασε, γενικα πιστευω πως ποτε δεν κορυφωθηκε αυτη η ιστορια.
    Οσο για τις συγκρισεις με Αντονιονι και Βισκοντι ας μη μιλησω καλυτερα...

    2,5/5

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "η Tilda Swinton, εκπληκτική, πανέμορφη, πιο εκφραστική από ποτέ..."

    Παντως εγω τη θεωρω ασχημη.Χειλια ανυπαρκτα, οστεωδες προσωπο, στεγνο χτενισμα και χαμογελο, βεβιασμενο γελιο, αδυνατη...απλα κομψη και λεπτη και καπως ψηλη και τιποτ' αλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η επιρροή του Βισκόντι είναι φανερή πάντως. Κορύφωση δεν είχε; Και το φινάλε τι ήταν; Αλλά κι εγώ δεν το θεωρώ κανένα πρωτότυπο σενάριο. Όμως δεν με ενόχλησε αυτό. Σκηνοθετικά ήταν άψογο αλλά μια υπερβολή την είχε.

    Μακάρι όλες οι άσχημες να εξέπεμπαν τη γοητεία και τη μοναδικότητα της Swinton.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Η επιρροή του Βισκόντι είναι φανερή"

    Μερικες φορες ναι.Γιατι και το "Ειμαι ο Ερωτας" αλλα και οι ταινιες του Βισκοντι μιλουν για την διακριτικη γοητεια της μπουρζουαζιας.Αλλα, ο Λουκινο Βισκοντι, αυτος ο τελειοθηρας της αισθητικης, ποτε δεν θα κινηματογραφουσε τοσο ωμα μια ερωτικη σκηνη.

    Πες μου ενα ομορφο χαρακτηριστικο που εχει.Μονο κομψη και ψηλη ειναι.Κατα τ' αλλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή