Είχαν την ιδέα να κάνουν μια ταινία που θα ξυπνήσει μνήμες Blair Witch.Τύπου ερασιτεχνικό, τύπου τυχαία τραβήξαμε κάτι φαντάσματα. Πολύ καλό και για να λέμε την αλήθεια μπορεί να είναι πολύ τρομακτικό αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορείς να το πάρεις σοβαρά.
Επίσης οι δύο πρωταγωνιστές είναι ηλίθιοι! Κουνιέται λίγο μια πόρτα και κάνουν λες και ο ακέφαλος καβαλάρης τρώει στην κουζίνα τους(δεν ξέρω πως είναι δυνατόν να φάει, κάποιος σιχαμερός τρόπος θα υπάρχει). I've got news for you, οι πόρτες κάποιες φορές κουνιούνται μόνες τους(και οι τηλεοράσεις ανοίγουν μόνες τους)! Και δεν χρειάζεται ούτε αεράκι, ούτε φάντασμα! Δεν λέω ότι δεν είναι τρομακτικό. Ξεκινάει ήρεμα(με τις προαναφερθείσες πόρτες) και σιγά σιγά το πνευματάκι αγριεύει. Αλλά όλος ο τρόμος βασίζεται σε απότομους και δυνατούς θορύβους. Κάτι βήματα και τέτοια απλά δεν σε πείθουν. Η ταινία είναι λίγο άνιση. Όποτε ξημερώνει νιώθεις τη βαρεμάρα να σε κατασπαράζει. Δεν λέω ότι δεν θέλω να χαλαρώνω με κάποιες ήρεμες σκηνές αλλά οι διάλογοι είναι τύπου Λάμψη(τη σειρά). Όλο το ίδιο "φοβάμαι, τι να ήταν αυτό χθες;", "μακάρι να κάνει κι άλλα να τα τραβήξουμε με την κάμερα", "μην το προκαλείς, εγώ φοβάμαι κι εσύ δεν το παίρνεις στα σοβαρά".
Στα θετικά η ατμόσφαιρα που όντως κάποιες φορές δημιουργεί(μόνο τις νύχτες), κάποιες αρκετά τρομακτικές σκηνές(βέβαια και Τελετάμπις να βλέπω και ξαφνικά κοπανήσει μια πόρτα, θα τρομάξω) και κάτι που δεν περίμενα, οι ερμηνείες. Είναι αξιοπρεπέστατες και αρκετά φυσικές. Επίσης το ότι σου δίνει ελπίδες ότι κι εσύ μπορείς να γυρίσεις μια ταινία με τους φίλους σου και αν είσαι τυχερός και βρεις τις σωστές άκρες για το promotion θα γίνεις διάσημος! Όμως εκεί που φτιάχνει ατμόσφαιρα και γίνεται κάτι ο τύπος αρπάζει την κάμερα και ψάχνει το φάντασμα. Είναι τόσο μη ρεαλιστικό που σε εκνευρίζει. Ναι θα γινόταν της τρελής σπίτι μου, θα με είχε τρομάξει ένα φάντασμα και πάνω στον πανικό θα θυμόμουν να αρπάξω την κάμερα... Ούτε παπαράτσι του ζει στο Χόλιγουντ δεν θα το έκανε αυτό. Α και το τέλος αηδιαστικά προβλέψιμο!
Paranormal Activity 2: Το ποστ το ανέσυρα με αφορμή το πρίκουελ που βγήκε τώρα στις αίθουσες. Έτσι κι αλλιώς είναι ακριβώς το ίδιο. Προσφέρεται για κανιβαλισμό και να πω την αλήθεια είχα καιρό να περάσω τόσο γαμάτα στο σινεμά. Λιώσαμε στο γέλιο :) Από εκεί και πέρα αν έχεις δει το ένα, έχεις δει και το δύο και πολύ φοβάμαι ότι ακολουθήσει!!! Πάντως τρόμαξα μια φορά.
The Changeling (Απόλυτος τρόμος)
-
Changeling, δηλ. στα ελληνικά, το αλλαξοπαίδι. Ναι, υπάρχει τέτοια
έννοια. Το παιδί που παίρνεις στη θέση άλλου παιδιού. Το οποίο είναι ένα
βασικό σημείο...
Πριν από 8 μήνες
Ωχ,με κανεις κ νιωθω λιγο φοβιτσιαρης τωρα
ΑπάντησηΔιαγραφή(δεν ειμαι πολυ,χαχα!)
γιατι εγω ειδα τη πρωτη ταινια κ χ@@@κα πανω μου!
Μαλλον θα παιζει ρολο κ το θεμα της πιστης,
προφανως εσυ δε πιστευεις οτι μπορει να συμβει κατι τετοιο,
ενω εγω που δεν το αποκλειω,
ακομα τη θυμαμαι τη κωλοταινια με φοβο!!!
Χαχα ξέρω κι άλλον που τρόμαξε! Αλλά γεγονός είναι πως είστε φοβιτσιάρηδες :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ αποκλείω ένα αντίστοιχο σκηνικό αλλά μου φάνηκε γραφικό στην ταινία. Τον Εξορκιστή τον βλέπω και τρέμω σαν κοριτσάκι αλλά εδώ το βρήκα ανόητο. Άσε που ο τρόμος βασιζόταν σε ξαφνικά πετάγματα ή σε αύξηση της έντασης του ήχου. Πέρασε και δεν ακούμπησε!
Tα είχαμε πει και στο μπλογκ της Γιώτας για αυτήν την ταινία, όπου εντέλει οι απόψεις μας διαφέρουν σημαντικά. Παρακάτω είναι ένα απόσπασμα:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Η ταινία για μένα είναι ακριβώς έτσι όπως θα έπρεπε να είναι μια ταινία τρόμου αυτού του είδους. Λιτή σκηνοθεσία και τρομαχτική εκεί ακριβώς που πρέπει να είναι. Για μένα όταν μπαίνει το φως της ημέρας, όπου συνάμα εξαφανίζεται και ο τρόμος, λειτουργεί ιδανικά γιατί έτσι κρατάει τις ισορροπίες στην ταινία, μεταξύ της ηρεμίας και της ασφάλειας που σου προσφέρει η μέρα σε αντίθεση με τον τρόμο και την ανασφάλεια που προκαλεί η νύχτα. Έτσι το φως της ημέρας χρησιμοποιείται ως μεταβατικό στάδιο για τα τρομακτικά γεγονότα της νύχτας. Κι αυτό ήταν το μυστικό της επιτυχίας αυτού του φιλμ διότι αν ήταν τρομακτική και κατά την διάρκεια της ημέρας θα ήταν άλλη μια ταινία τρόμου του σωρού και τίποτα περισσότερο, όπου θα βλέπαμε το ζευγάρι σε όλη την διάρκεια του φιλμ να ουρλιάζει.”
Το φινάλε μπορεί να είναι προβλέψιμο αλλά είναι γαμάτο. Πάντως η όλη επιτυχία της ταινίας οφείλεται στην έξυπνη διαφημιστική καμπάνια της. Το δεύτερο μέρος δεν το έχω δει αλλά επειδή ξέρω ότι είναι μία ακριβώς από τα ίδια μπορεί να μην το δω.
3,5: Καλή (+)
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
Πάντως το δεύτερο το βρήκα πιο τρομαχτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή