Αγαπημένες σειρές 2011

                    

10. Dexter

Το τηλεοπτικό 2011 δεν ήταν ιδιαίτερα καλό κι έτσι κατάφερε αυτή η σαιζόν του Ντέξτερ να τρυπώσει στο τοπ 10 μου. Συγκριτικά με τα δείγματα τις σειράς ήταν απαράδεκτη αλλά όπως και να το κάνουμε ο Ντέξτερ είναι μεγάλη μου αγάπη και θα ένιωθα άσχημα αν έλειπε.

9. Psych

Αν η σαιζόν είχε τελειώσει νιώθω πως θα ήταν και ψηλότερα. Έχοντας δει όμως μόνο εννιά επεισόδια δεν μπορώ να κρίνω ολοκληρωμένα. Ωστόσο σε αυτά τα εννιά έχουμε δει τον Shawn να σώζει τον Darth Vader, επεισόδιο με βρικόλακες με έναν Gus να κλέβει την παράσταση, ο Shawn κλεισμένος σε ψυχιατρείο, guest από Malcolm McDowell και William Shatner... Ε νομίζω είμαστε σε εξαιρετικό δρόμο.

8. The Chicago Code

Έζησε λίγο αλλά τα πήγε εξαιρετικά. Χαρακτήρες με πολλά επίπεδα, χτίζονται επεισόδιο με επεισόδιο. Καλογραμμένο σενάριο, σε κερδίζει σχεδόν αμέσως. Κρίμα πραγματικά που κόπηκε γιατί δεν έδωσε όλα όσα είχε να δώσει. Είναι από τις σειρές που αν έχουν χρόνο γίνονται αριστουργήματα όμως δυστυχώς δεν πρόλαβε.

7. Breaking Bad

Θα την είχα παραπάνω αλλά μέχρι περίπου τα μισά της σαιζόν ήμουν στο τσακ να την παρατήσω. Μετά βέβαια τα πήρε όλα κι έφυγε με ένα εκπληκτικό σερί γαμιστερών επεισοδίων και φινάλε τόσο μαύρο που πραγματικά δεν μπορώ να δω σωτηρία για τον Walter. Να σημειώσουμε εδώ την ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ εξέλιξη του ήρωα. Τόσο ολοκληρωμένη πορεία δεν έχουμε δει πολλές φορές.

6. Spartacus: Gods of the Arena

Καλογυμνασμένοι άντρες και αιθέριες γυναίκες που φοράνε τα απολύτως απαραίτητα. Μεγάλα σπαθιά, αποκεφαλισμοί, γαμιστερή μουσική. Σεξ και βία και άπειρο αίμα!!! Ναι, δεν έχεις δει κάτι διασκεδαστικότερο από αυτό. Στο Spartacus δεν υπάρχουν τηλεοπτικά ταμπού. Είναι μεγάλο επίτευγμα το ότι μετατρέπεται το σαλόνι σου σε εξέδρα αρένας και πιάνεις τον εαυτό σου να ουρλιάζει παθιασμένα προς την οθόνη!

(Copy paste από την περσινή μου λίστα. Το Spartacus είναι και θα είναι πάντα ακριβώς αυτό. Όσο δεν αλλάζει θα το λατρεύω!)

5. Game of Thrones

Κόλλησα, πωρώθηκα, ερωτεύτηκα τον Khal. Κάθε εβδομάδα περίμενα να έρθει η μέρα του GOT. Απόλυτο win και ίσως ο νικητής των νέων σειρών. Ενδιαφέρουσες εξελίξεις, ωραίοι χαρακτήρες. Θάνατος στους Lanisters(με εξαίρεση φυσικά τον υπερτέλειο Tyrion). Να μην τέλειωνε και κάθε επεισόδιο με cliffhanger και θα την εκτιμούσα λίγο παραπάνω τη σειρά! Και μην ξεχνάμε...Winter Is Coming!

4. Doctor Who

Το είδα όλο τον προηγούμενο μήνα και το αγάπησα. Δεν είναι σούπερ σειρά αλλά μιλάει στο παιδί μέσα μου και τη βρίσκω και πολύ συναισθηματική. Οι δύο τελευταίες σαιζόν έπαιξαν σε άλλη κατηγορία από τις προηγούμενες(που και αυτές μου άρεσαν ιδιαίτερα). Από τη φετινή λάτρεψα το ότι ήξερα τι να περιμένω στο φινάλε σε σημείο να μη θέλω να συνεχίσω μήπως και έτσι αποφευχθεί αυτό που ερχόταν. Α και περισσότερη River. Αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι!

 

3. Bored to Death

 

Κακά τα μαντάτα για τούτο εδώ το μικρό αριστούργημα καθώς δεν θα συνεχιστεί. Ένας λόγος παραπάνω για να το έχω ψηλά στη λίστα μου. Τιμητικά ρε παιδί μου(καλά μη λέω χαζά, πάλι εδώ θα ήταν σε οποιαδήποτε περίπτωση)! Έξυπνη σειρά, σε σημεία ξεκαρδιστική. Δεν προσπαθεί για τίποτα και όμως είναι γαμάτη. Σουρεαλιστικά σκηνικά, φεύγα χαρακτήρες, ΙΔΑΝΙΚΟ καστ. Δεν έχει κάτι που να μην αγαπάω, οπότε στο νούμερο τρία χαλαρά.

2. Community

Ακόμη και από αυτή τη σειρά δεν έχουμε δει πολλά όμως είχε κάποια εκπληκτικά επεισόδια. Την αγαπάω γιατί κινείται στο ίδιο επίπεδο πάντα και σε κάθε σαιζόν έχει επεισόδια που ανεβάζουν τον πήχη. Το Χριστουγεννιάτικο musical ήταν μικρό έπος. Είναι από τις εξυπνότερες σειρές αυτή τη στιγμή, δεν έχει χάσει στιγμή τη φρεσκάδα της και δεν την έχω βαρεθεί ούτε ένα δευτερόλεπτο. Πόσες σειρές το έχουν καταφέρει αυτό;

1. Sons of Anarchy

   

Πρώτα ας χαρίσω μια υπόκλιση στον τρελαμένο κύριο Sutter. Η καλύτερη τηλεόραση που είδα φέτος. Οι γιοι περνάνε τη σκοτεινότερη και δυσκολότερη φάση τους. Ο Jax και η Tara έφτασαν στο σημείο χωρίς γυρισμό και αναμενόμενα στην επόμενη σαιζόν θα τους πάρει όλους ο διάολος. Σεμινάριο δραματουργίας, ξύπνησε μνήμες Shield και πλέον παίζει στη μεγάλη κατηγορία. Ένα μεγάλο respect για τη συνέπεια των χαρακτήρων, ένα μπράβο για την εξέλιξη της Τάρα, και πολλά κιλά δάκρυα για τραγικότερο χαρακτήρα όλων, τον Opie. Σε μια χρονιά χωρίς σπουδαία πράγματα το SOA έκανε άνετα τη διαφορά.

ΥΓ: Έχω μείνει ιδιαίτερα πίσω στο Boardwalk Empire, οπότε θεώρησα σωστότερο να μη το βάλω. Το Homeland είναι επίσης εξαιρετική σειρά απλά καθόλου του γούστου μου. Σταμάτησα το Walking Dead που αποδείχτηκε τόσο τραγικό που δεν μπορούσα ούτε να γελάσω με τα χάλια του.