Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Πλάνα αρχείου: We're alike, me and cat. A couple of poor nameless slobs...





Πάντα θεωρούσα το Breakfast at Tiffany's πολύ...γυναικείο για τα γούστα μου! Ε λοιπόν είναι! Αλλά το απολαμβάνω 100% κάθε φορά που το βλέπω... Η φοβερή ερμηνεία της Audrey Hepburn δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια! Η ταινία είναι γλυκανάλατη αλλά τουλάχιστον έχει χιούμορ(Capote είναι αυτός!)! Είναι μια κλασσική ρομαντική κομεντί αλλά τουλάχιστον είναι η πρώτη του είδους(ή η πρώτη άξια αναφοράς)! Πάντως πάντα περνάω καλά...


Πραγματικά η Audrey Hepburn στον ρόλο της Holly Golightly είναι το κάτι άλλο! Απλά σαρωτική! Αυτή η λέξη της ταιριάζει απόλυτα... Η Holly είναι αδύνατον να μην αφήσει παντού το στίγμα της. Είναι αδύνατον να μην λατρέψεις ακόμη κι όταν τα κάνει όλα άνω κάτω, όταν εκνευρίζει τον απερίγραπτης φάτσας Ασιάτη γείτονα της(κάθε φορά μου φαίνεται απίστευτο ότι είναι ο Mickey Rooney), όταν παραδέχεται πόσο παραδόπιστη είναι, όταν ζητάει από τον υπάλληλο στα Tiffany's κάτι φτηνότερο από δέκα δολάρια!

Είναι αφοπλιστική:
"It should take you exactly four seconds to cross from here to that door. I'll give you two."

Είναι διορατική:
"You could always tell what kind of a person a man thinks you are by the earrings he gives you. I must say, the mind reels"

Έχει τη δική της φιλοσοφία:
"The mean reds are horrible. Suddenly you're afraid and you don't know what you're afraid of. Well, when I get it the only thing that does any good is to jump in a cab and go to Tiffany's. Calms me down right away. The quietness and the proud look of it; nothing very bad could happen to you there. If I could find a real-life place that'd make me feel like Tiffany's, then - then I'd buy some furniture and give the cat a name!"

Είναι απάτη; Ναι, αλλά τουλάχιστον είναι αληθινή απάτη!


Πάντως η ταινία είναι υπέροχη αν θέλεις να περάσεις ένα χαλαρό διωράκι... Πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά; Μια υπέροχη γυναίκα σε μια υπέροχη πόλη... Η Νέα Υόρκη στα καλύτερά της! Και τα ρούχα είναι τέλεια(οι γόβες απλά δεν υπάρχουν!)... Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι είχαν στυλ!

7 σχόλια:

  1. αυτό το έχω δει? δεν θυμάμαι! μπορεί:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν το έχω δει και δεν πρόκειται... Αν είναι πολύ γυναικείο για τα γούστα σου, φαντάσου για ολόκληρο bauer πόσο γυναικείο μπορεί να είναι... ;) :P :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τις γόβες δεν μπορώ να τις παρατηρήσω (εννοείται) αλλά η ταινία είναι από τις αγαπημένες μου, και διαφωνώ κάθετα για το ότι είναι μία γυναικεία ταινία. Άσε που η Aundrey εδώ είναι άκρως ερωτεύσιμη. Όπως πάντα…

    Καλημέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα γιατί γυναικεία ταινία;;; Οι περισσότερες φίλες μου αρέσκονται σε σπλατεριές κι εδώ δεν βλέπω ούτε ένα ακρωτηριασμένο χέρι :P

    Η ταινία εξαιρετική, το βιβλίο πολύ καλό και το soundtrack αριστουργηματικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Chris καλημέρα! Κι εμείς εχθές αυτό λέγαμε... Ακτινοβολεί σε κάθε κοντινό! Από τις πιο όμορφες γυναίκες του κινηματογράφου :)

    Φώτη το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει αλλά κι εμένα το soundtrack μου αρέσει αρκετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι εγώ θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους και ειδικά με τον Chris Z. για την Aundrey η οποία σε αυτήν την ταινία είναι πιο ερωτεύσιμη από ποτέ. Είναι μια ωραία ταινία και όπως είπες κι εσύ Annie, μια κλασσική ρομαντική κομεντί που όμως έχει κάτι που δεν έχουν όλες οι υπόλοιπες: το στυλ της. Και μην ξεχνάμε τον πολύ καλό σκηνοθέτη Blake Edwards που μας έχει δώσει την σειρά του Ροζ Πάνθηρα, το ανεπανάληπτο “Παρτυ” και ίσως την καλύτερη ταινία που μας έχει δώσει ποτέ το Χόλυγουντ με θέμα τον αλκοολισμό το “Days of Wine and Roses” με τον συγκλονιστικό Τζακ Λέμον.

    3: Καλή

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Annie_Hall

    Πληροφοριακά: Στο βιβλίο ο συγγραφέας είναι (φυσικά) ομοφιλόφυλος και δεν ερωτεύονται. Μεταξύ τους. Το ρομάντζο μπήκε λόγω του γνωστού κώδικα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή