Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

I don't know whether I'm alive and dreaming or dead and remembering...

                                                                                               
Με συνδέουν πράγματα με αυτή την ταινία πριν καν την δω. Την απέφευγα διαολεμένα γιατί ήταν φως φανάρι ότι είναι από τις ταινίες που παίρνουν την ψυχή σου και την ξεσκίζουν αλλά τελικά το έφεραν έτσι τα πράγματα και την είδα. Δύσκολη ταινία, σπαρακτική. Από αυτές που σε πιάνουν απροετοίμαστο και σε αιφνιδιάζουν. Η ταινία που αποτυπώνει όσο καμιά άλλη τη φρίκη του πολέμου χωρίς να δείχνει ούτε μισή μάχη! O Joe είναι η τραγική φιγούρα της ταινίας. Ένας στρατιώτης που απέμεινε χωρίς μέλη και χωρίς πρόσωπο και από ένα κακόγουστο, άκρως σαδιστικό αστείο της μοίρας όχι μόνο δεν πέθανε αλλά νιώθει τα πάντα...


Ανήμπορος να επικοινωνήσει, να δείξει πόνο, να ακούσει, να δει, απλά νιώθει το χρόνο να περνάει και βυθίζεται σε όνειρα. Δεν ξέρει αν είναι ζωντανός και ονειρεύεται ή πεθαμένος και θυμάται! Νιώθει ευγνωμοσύνη για μικρές κινήσεις των νοσοκόμων, το άνοιγμα του παραθύρου ώστε να νιώθει την αλλαγή από μέρα σε νύχτα, το ότι κατάφεραν να του πουν ότι είναι Χριστούγεννα και του έδωσαν έναν τρόπο να μετράει το χρόνο. Η ταινία πραγματεύεται ένα από τα πιο φρικτά πράγματα που μπορεί να πάθει ο άνθρωπος. Να μην μπορεί να επικοινωνήσει και το αποτυπώνει με τόσο τρομακτικό τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια να μην σοκαριστείς!


Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, μέσα από τα όνειρα του Joe βλέπουμε το παρελθόν του. Στιγμές που τον σημάδεψαν, γεγονότα της ζωής του, όλα μέσα από σουρεαλιστικά όνειρα που ξεχειλίζουν από το πόνο,την απόγνωση και τα φάρμακα. Μικρές χρωματιστές οάσεις στην ασπρόμαυρη(ή καλύτερα ολόμαυρη;) πραγματικότητά του. Και είναι αυτά τα όνειρα που θα του δώσουν τον τρόπο να επικοινωνήσει. Να τους πει ότι είναι εκεί, ότι τους νιώθει γύρω του, να τους ζητήσει να τον σκοτώσουν.


Δύσκολη ταινία που όμως κρύβει εξαιρετικό μαύρο χιούμορ. Οι σκηνές με το Χριστό που μαζεύει τους στρατιώτες που θα πεθάνουν και τα ειρωνικά σχόλια, η Χριστουγεννιάτικη γιορτή στη δουλειά του Joe("I'm the boss, this is champagne, merry christmas!"), o πάτερ που λέει στο στρατιωτικό γιατρό "He's the product of your profession, not mine", είναι μικρές πανέξυπνες στιγμές που όμως δεν μπορούν να ελαφρύνουν την ατμόσφαιρα. Ίσως είναι λίγο παραπάνω εκβιαστική αλλά νομίζω δεν γινόταν να είναι αλλιώς. Στην τελική ας δούμε την πραγματικότητα του πολέμου όχι μέσα από τα μάτια του ήρωα αλλά μέσα από τα μάτια της ψυχής εκείνου του τυχαίου που ανατινάζεται στο βάθος πίσω από τον ήρωα και που δεν του δώσαμε σημασία! Πάντως μην κάνετε το λάθος και τη δείτε καλοκαιριάτικα όπως εγώ. Με ψιλοδιέλυσε(και χοντρο μη σου πω) και δεν το συνιστώ!

18 σχόλια:

  1. Το έχω δει 2 φορές, αλλά και από τη 2η φορά πρέπει να πέρασαν 2-3 χρόνια (μπορεί και 4)... Για μένα δεν είναι καθόλου εκβιαστική (σαν το City of Life and Death), είναι όπως πρέπει να είναι! Μαζί με την Αποκάλυψη, είναι οι 2 πιο αγαπημένες μου αντιπολεμικές ταινίες. Καθαρόαιμο 9,5άρι (+).

    ΥΓ: S.O.S. Help me... S.O.S. Help me...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι λίγο εκβιαστική αλλά δεν μπορεί να είναι αλλιώς! Το City of Life and Death δυστυχώς δεν το έχω δει και δεν με κόβω να το βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν δεν το δεις πάντως δεν δικαιούσαι να χρησιμοποιείς τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό για καμία άλλη ταινία... Δεν έχω δει μαζεμένη τόση φρικαλεότητα πουθενά αλλού!!! Ο εκβιασμός του θεατή στο μεγαλείο του!!!

    ΥΓ: Θυμήθηκα κι ένα άλλο εκβιαστικό με ιαπωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που έκαναν πειράματα-βασανιστήρια στους Κινέζους, αλλά δεν θυμάμαι τίτλο... Πολύ gore πάντως (τόσο που καταντούσε γελοίο το αποκρουστικό θέαμα)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. annie για αυτους τους λογους που περιγραφεις εγω μαλλον δε θα τη δω,δεν εχω καμια ορεξη για καλοκαιρινη καταθλιψη,μου αρεσει το στυλιζαρισμενο ψυχοπλακωμα-η στυλιζαρισμενη φρικη πχ του Αντιχριστου του Τριερ
    αλλα το in your face ψυχοπλακωμα οπως προφανως θα ειναι η συγκεκριμενη,αστο για αλλη φορα!!

    δηλαδη να μη τη δω τη πολη της ζωης κ του θανατου?bauer δε καταλαβα αν τη προτεινεις η οχι!τη βλεπω στα ραφια κ σκεφτομαι να τη παρω να τη δω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μην τη δεις τώρα αλλά να τη δεις! Όλοι πρέπει να τη δουν αυτή την ταινία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάνε ότι θες για το City of Life and Death (να το δεις μόνο και μόνο για να έχεις προσωπική άποψη), αλλά τον Johnny να τον δεις οπωσδήποτε κάποια στιγμή... Μεγάλη ταινία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Bauer,
    λες για μια ταινία που είχε μια τελείως χαρακτηριστική σκηνή με ποντίκια; Διάολε, δεν μπορώ να θυμηθώ το ονομά της ούτε κι εγώ...

    Για το City of Life and Death, δεν συμφωνώ. Είχα γράψει:

    Το 1937 τα ιαπωνικά στρατεύματα εισβάλλουν στην πρωτεύουσα της Κίνας, Ναντζίν, και την καταλαμβάνουν με ευκολία. Μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία γράφτηκε εκείνη την περίοδο με έναν ανηλεή πόλεμο που άφησε πίσω του ερειπωμένες πόλεις και μισό εκατομμύριο νεκρούς. Η ιστορία προσεγγίζεται μέσα από τα πορτραίτα των αφανών ηρώων της, έναν στρατιώτη που ερωτεύεται μια πόρνη, μια γυναίκα που θυσιάζεται για να σώσει μερικές δεκάδες συντοπίτες της, έναν Κινέζο που υπομένει την βία που υφίσταται η οικογένειά του, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες που άλλαξαν την ιστορία, όπως έναν Γερμανό, στέλεχος μεγαλοεταιρίας που δημιουργεί μια νεκρή ζώνη και σώζει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Παρά την κλιμακούμενη σημαντικότητα των ηρώων, ο σχετικά άπειρος σκηνοθέτης διαλέγει να ισοκατανείμει τον χρόνο του σε αυτούς και να δώσει μια πραγματική έννοια του πολέμου στο πρώτο πλάνο, ακριβώς όπως κάθε άνθρωπος τον βιώνει. Εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία αλλά και μερικές μελοδραματικές στιγμές που όμως δεν γίνονται ακραίες καταγγελίες, όσο κι αν το φιλμ εντελώς φυσιολογικά παίρνει θέση ανάμεσα στις δύο πλευρές. Καθώς πλησιάζουμε στο φινάλε το φιλμ απογειώνεται, με αποκορύφωμα την δεκάλεπτη σκηνή του τελετουργικού χορού των Ιαπώνων, φτιαγμένη για να μείνει στην κινηματογραφική Ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είπατε για ποντίκια και θυμήθηκα το Σαλο! Επίσης πρέπει να δω αυτό το City of Life and Death γιατί μου τη σπάει να μην ξέρω για τι πράγμα λέτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΠΡΟΣ ΠΑΝΟ:

    Νομίζω πως ναι... Έχω σχεδόν 10 χρόνια που το είδα... Έχει βγει και sequel...

    ΠΡΟΣ ΑΝΝΙΕ:

    "μου τη σπάει να μην ξέρω για τι πράγμα λέτε"

    Προφανώς αυτό συμβαίνει μόνο όταν μιλάμε στο δικό σου blog για ταινία που δεν ξέρεις...

    ΥΓ: Πάνο ποια η γνώμη σου για το A.I. του Spielberg; (ελπίζω να σου αρέσει γιατί πιστεύω πως θα αρέσει στην Annie και η βλαμμένη δεν το βλέπει-γενικά δεν βλέπει τίποτα που να προτείνω εγώ!!! Σταδιάλοοοοο!!! :@ :S)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΥΓ2: Ααα... επίσης να πούμε και για τον King Kong του Jackson που ξέρω πως αρέσει σε όλους... :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το AI δεν το βλέπω με τίποτα!!! Επίσης είσαι ο μόνος που μου έχει πει ότι του αρέσει, ενώ άνθρωποι με γούστο πιο κοντά στο δικό μου δεν πέρασαν καλά.

    Το King Kong σταματήστε να μου το λέτε πια. Είπαμε κάποια στιγμή θα το δω. Το ότι δεν το είδα ακόμη δεν έχει να κάνει με το ότι αρέσει σε σένα προφανώς Jack απλά με το ότι δεν έτυχε :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Απλά τα πράγματα:
    Μία απο τις καλύτερες αντιπολεμικές ταινίες και μία από τις αγαπημένες μου. Γενικά έχω αρκετές αγαπημένες ταινίες που να ανήκουν σε αυτό το είδος, το οποίο μας έχει δώσει πολλά και ανεπανάληπτα αριστουργήματα.

    Υ.Γ. Το A.I. μου άρεσε αρκετά όπου για μένα είναι μια παρεξηγημένη και ιδιαίτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας.

    5: Αριστούργημα

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Bauer,
    το A.I. το βρίσκω σκέτο αριστούργημα. Τεράστιο βάθος, ειλικρινής συγκίνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γαμώτο πως σε μια ανάρτηση για τον Johnny που πήρε το όπλο του φτάσατε να μιλάτε για το A.I.?? Πάνο δεν μπορώ να καταλάβω αν είσαι ειλικρινής ή ειρωνικός :S

    Πάντως αυτή είναι μια ταινία που δεν δω ποτέ :) Είχα ακούσει τόσα άσχημα σχόλια όταν βγήκε που πλέον πρέπει να την πετύχω τυχαία και να μην έχω κάτι άλλο να κάνω για να τη δω.

    Αργύρη καλέ μου μόνο εσύ έμεινες να πεις μια κουβέντα για την ταινία. Να΄σαι καλά παλικάρι μου(στο υστερόγραφο μου το χάλασες)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τελικά δεν είμαι ο μόνος που σου έχει πει πως του αρέσει το A.I. αλλά αν σου έχουν πει πολλοί κακόγουστοι πως δεν πέρασαν καλά (πραγματικά μόνο ένας κακόγουστος θα έκανε αρνητικό σχόλιο για αυτή την ταινία-Εγώ πάλι στον κινηματογράφο μόνο καλά σχόλια άκουγα και οι κριτικές θετικές ήταν απ'όσο θυμάμαι), πραγματικά μην το βλέπεις ποτέ!!! Μαλακία θα είναι μωρέ... Εσύ βλέπεις ΜΟΝΟ ταινιάρες άλλωστε (Twilights-οι ίδιοι που στο πρότειναν... δεν πέρασαν καλά στο A.I.; :p), μη χάνεις το χρόνο σου με τις βλακείες του Spielberg... :/ :/ :/ B) Σοβαρά τώρα: Παίζει να είναι και η πιο υποτιμημένη ταινία της προηγούμενης δεκαετίας... Σίγουρα στις 5-10 πιο υποτιμημένες... Annie, ειλικρινά αν το δεις (δεν εννοώ τυχαία) και δεν σου αρέσει δεν πρόκειται να σου ξαναγκρινιάξω για τίποτα... Έχεις δει τόσες μλκς ρε γμτ!!! :p ;)

    ΥΓ: Γιατί ρε... το πρώτο σχόλιό μου για τον Johhny δεν ήταν;!;!; Και ο Αργύρης 1 σχόλιο έκανε... Τι άλλο να πούμε δηλαδή;!;!; Είναι ταινιάρα... τέλος. Απλά μου έδωσες αφορμή να πάω τη συζήτηση αλλού (λες και δεν έχει γίνει λίγες φορές στο βλογκ μου!!!)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δυστυχώς δεν υπάρχει περίπτωση να ψάξω και να βρω αυτή την ταινία. Το Twilight υπόσχεται χαβαλέ ας πούμε και μου ψιλοεπιβλήθηκε κιόλας ως επιλογή!

    ΥΓ: Μία φορά να μην πάρεις κάτι στα σοβαρά δεν γίνεται ε; :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΥΓ: Μία φορά να μην πεις βλακεία δεν γίνεται ε;:P Β)

    ΑπάντησηΔιαγραφή