Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Πλάνα αρχείου: When the earth spits out the dead, they will rise to suck the blood of the living...

Με ζόμπι θα συνεχίσω κυρίως γιατί θέλω να βάλω καινούρια ανάρτηση αλλά δεν είμαι σε θέση να το κάνω... Οπότε πάλι πλάνα αρχείου:

Μετά την τεράστια του Dawn of the Dead κατάλαβαν ότι το θέμα Ζόμπι φέρνει χρήμα και οι παραγωγοί ανέθεσαν στον Lucio Fulci να φτιάξει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μία ανάλογη ταινία. Και εκείνος έφτιαξε την απιστευτότερη ταινία ζόμπι όλων των εποχών!




Μία κοπέλα θα βρεθεί στο νησί Matool να ψάχνει τον επιστήμονα πατέρα της... Ε τα πράγματα δεν είναι ακριβώς εντάξει στο νησί αφού οι νεκροί πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα και δεν λένε να μείνουν και στους τάφους τους οι αγενέστατοι!



Η ταινία εξελίσσεται αργά και αν και αυτό είναι είναι κάπως κουραστικό συμβάλλει στη δημιουργία ατμόσφαιρας. Όπως και να έχει υπάρχουν σκηνές που θα σε καθηλώσουν και θα σε κάνουν να ξεχάσεις τις μικρές κοιλίτσες και να ζητάς αχόρταγα κι άλλο! Έχουμε και λέμε: Ζόμπι και καρχαρίας(;) σε underwater πάλη(!!!), απίθανη σκηνή όπου ζόμπι σηκώνεται από τον τάφο αργά και βασανιστικά όπως του αρμόζει και ένα από τα καλύτερα…βγαλσίματα ματιού ever, είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα της τελειότητας του Zombi 2…


Άφθονο gore και πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής, έδωσε στο είδος τις βάσεις για την εξέλιξή του, γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντική ταινία σε σχέση με άλλα αριστουργήματα του είδους. Ο Ρομέρο μπορεί να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στον τομέα αλλά θα μιλούσαμε για ολοκληρωτικά διαφορετική εξέλιξη αν δεν υπήρχε αυτή η ταινία! Εδώ εδραιώθηκε η μορφή των ζόμπι όπως τα γνωρίζουμε. Δεν είναι απλά πεθαμένοι, είναι σάπιοι, τους λείπουν κομμάτια και γενικά πρόκειται για κινούμενες αηδίες.


Ο Fulci κανένα πρόβλημα δεν φαίνεται να έχει με την ωμή βία την οποία σερβίρει στεγνά, χωρίς κανένα ορεκτικό ή άλλα συνοδευτικά. Ίσως θεατές με πολύ ευαίσθητα στομάχια να μην το αντέξουν και αυτό είναι κάτι ακόμη που κάνει το Zombi 2 να ξεχωρίζει. Ξεπερνάει το ευκολόπεπτο concept αυτών των ταινιών κι ενώ μας διασκεδάζει αβέρτα, μερικά σημεία μπορεί να δυσκολέψουν τους μη συνηθισμένους.


Πρωτοτυπία: 8/10 Έθεσε τις βάσεις για το σωστό το ζόμπι το πρόστυχο που αγαπάμε και λατρεύουμε.
Γέλιο: 5/10 Δεν το λες ξεκαρδιστικό αλλά προσωπικά δεν έχω δει ταινία με ζόμπι και να μη γελάσω(αν και αυτό συμβαίνει συνήθως με τις πολύ αποτυχημένες).
Αίμα: 9/10 Υπάρχει άφθονο και σε πολλές μορφές!
Καλτίλα: 8/10 Ζόμπι και καρχαρίας στο ίδιο υποβρύχιο πλάνο... Τι πιο καλτ;

10 σχόλια:

  1. το λατρεύω αυτό!!! αχ αυτό το μάτι.
    και θα πεταχτούν τώρα όλοι με αναφορές για ζομποταινίες και κάνεις δεν θα αναφέρει το λατρεμένο μου day of the dead!:p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα αρχίσω τα "ουίου" πάλι... :P ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ασθενοφόρο τύπου είναι αυτό το ουίου; Γιατί δεν λογκάρεις ρε Jack; Κρύβεσαι από κάποιον;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι, ασθενοφόρο είναι... ;)

    ΥΓ: Απλά βαριέμαι ρε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απο τις πιό νοσηρές ατμόσφαιρες που έχω δεί σε ταινία..Και αυτή η μουσική το βουητό...αγριευτηκα τώρα που την θυμήθηκα.Πάντα όμως είχα απορία για το πώς γύρισε την υποβρύχια σκηνή με τον καρχαρία....σχεδόν ασύληπτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ταινία είναι μια σπάνια απόλαυση με δυο σκηνές ανθολογίες, αυτή του ματιού και του καρχαρία όπου είχα ακούσει τόσα πολλά γι’ αυτές τις δύο σκηνές και τελικά δεν με απογοήτευσαν. Πρώτη φορά είδα να βγάζουν ένα μάτι και να το απολαμβάνω τόσο πολύ. Όσο για τις σκηνές με τον καρχαρία κι εγώ απορώ πως τις γύρισε.
    Όντως η ταινία είχε αργούς ρυθμούς αλλά αυτό δεν με πείραξε καθόλου γιατί όπως είπες κι εσύ συνέβαλε στην δημιουργία ατμόσφαιρας. Όταν όμως άρχισαν τα ξεκοιλιάσματα και ξεφύτρωναν από παντού ζόμπι η ταινία σε αποζημίωνε και με το παραπάνω. Το φινάλε δε ήταν όλα τα λεφτά όπου για μένα χάρη σε αυτό ανέβηκε ακόμα περισσότερο στην εκτίμηση μου. Λατρεύω τις ταινίες που έχουν πεσιμιστικό τέλος.
    Συμφωνώ μαζί σου ότι το “Zombi 2” έδωσε μια άλλη βάση για την εξέλιξη αυτού του είδους όπως και συνέβαλε στην άνθισή του.
    @ lt.aldo raine εμένα με απογοήτευσε πάρα πολύ το “Day of the Dead”. Το “Dawn of the Dead” ήταν καλό αν και περίμενα περισσότερα κυρίως από αυτά που είχα διαβάσει και διαφωνώ κάθετα με όσους λένε ότι το δεύτερο μέρος είναι καλύτερο από το πρώτο όπου για μένα είναι ιεροσυλία. Επίσης το remake του “Dawn of the Dead” του Zack Snyder μου άρεσε πιο πολύ από το πρωτότυπο και είναι από τις σπάνιες φορές όπου γίνεται αυτό, δηλαδή, να μου αρέσει πιο πολύ το remake από το πρωτότυπο.

    4: Πολύ καλή

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και μένα μου άρεσε πολύ το remake του Snyder(όπως και ότι άλλο έχει κάνει ο ίδιος) αλλά όχι περισσότερο από το πρωτότυπο. Μπορεί να φταίει γι΄ αυτό και το συναισθηματικό δέσιμο που έχω με την πρώτη ταινία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. το ""day"" είναι η αγαπημένη μου!
    συμφωνώ ότι το ""night"" είναι το καλύτερο...αλλα το "dawn" παραμένει αριστούργημα.
    το remake είναι όντως πολύ καλο...αλλα όχι καλύτερο.
    ο snyder σεβάστηκε το υλικό που είχε και δεν προσπάθησε να κάνει κάτι καλύτερο από αυτό που μπορούσε.
    επίσης δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι το τέλος ήταν φόρος τιμής στο zombie 2:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στην τελευταία σου ερώτηση (τι πιο καλτ) έρχομαι να συμπληρώσω

    - There's a MAN!
    - WHAT?
    -THERE'S A MAN! (ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΟΓΟ!)

    και ασ μην ξεχνάμε τα φυσικά βυζιά, και το 80's bushy pussy! AME!

    ΑπάντησηΔιαγραφή