Love Never Dies...

 Κάτι που είδα τη Δίψα(by the way δείτε τη το συντομότερο), κάτι που περιμένω με πολύ αγωνία το True Blood, θυμήθηκα την ταινιάρα του Coppola και την ξαναείδα. Για μένα είναι μακράν η πιο ρομαντική ιστορία και ταινία που έχω δει ποτέ μου!

Η ιστορία είναι γνωστή. Ο Vlad απαρνήθηκε το θεό του όταν έχασε τη γυναίκα της ζωής του κι ενώ σκότωνε στο όνομα του. Καταραμένος να ζει αιώνια, νεκρός και με δίψα για αίμα βρίσκει στο πρόσωπο της μέλλουσας συζύγου ενός δικηγόρου τον έρωτα της ζωής του. Τραγική η ιστορία του και ο ίδιος επιστρέφει αποφασισμένος να ξανακερδίσει ότι έχασε!

Τα πιο ερωτικά πλάσματα της μυθολογίας, πολλάκις έχουν αποτυπωθεί σε κάθε μορφή τέχνης. Εδώ όμως έχουμε την πιο ρομαντική και ίσως την πιο...ανθρώπινη παρουσίασή τους! Ένας έρωτας καταδικασμένος, ίσως αταίριαστος αλλά τόσο δυνατός που συνεχίζει και μετά το θάνατο.

Η τραγική φιγούρα του Δράκουλα δεσπόζει πάνω από όλους. Ο Gary Oldman σε μία υπέροχη ερμηνεία! Τον βαραίνει το παρελθόν του, οι αποφάσεις του και οι πράξεις των γύρω του. Κάθε τι έχει αντίκτυπο. Μια ζωή πολεμάει, αναζητάει τη γαλήνη και όταν επιτέλους τη βρει θα του τη στερήσουν. Έχει πολύ μίσος μέσα του αλλά ακόμη περισσότερη αγάπη. Αλλά και εκείνη θα του την επιστρέψει. Συναισθήματα που υπερβαίνουν τις δυνάμεις της, ακατανόητα, μπερδεμένα. Δεν θα μπορέσει να τα αντιμετωπίσει κι έτσι θα τα ακολουθήσει.

Απέναντι τους ο σύζυγός της και ο Βαν Χέλσινγκ. Ο πρώτος άβουλος, έρμαιο αποφάσεων άλλων ούτε ξέρει γιατί κάνει ότι κάνει ή γιατί παλεύει. Ο δεύτερος αφιερωμένος σε έναν πόλεμο που μόνο ενέργεια του καταναλώνει! Τους μισώ τόσο πολύ... Οι δυο τους ευθύνονται για πολλά λίτρα δακρύων που έχω χύσει και τους εύχομαι τα χειρότερα...

Ο Coppola με εντυπωσιακή σκηνοθεσία μεγαλουργεί εύκολα σχετικά. Τα σκηνικά είναι μεγαλειώδη και με gore στοιχεία. Φλερτάρει με το cult πολύ έντονα και το κάνει καλά! Είναι η αγαπημένη μου ταινία από αυτόν τον δημιουργό. Θεωρώ ότι έκανε το καλύτερο που μπορούσε να κάνει κανείς! Πρόκειται περί ποιήματος! Ένα ερωτικό ποίημα γεμάτο πάθος και δύναμη... Μια γοτθική λυπητερή μελωδία. Μοναδική παραφωνία η "λίγη" ερμηνεία του Keanu Reeves.

Το τελευταίο μισάωρο είναι απλά καθηλωτικό. Οι φιγούρες του Δράκουλα και της Μίνα τραγικές, αληθινές ενώ αυτές των κυνηγών τους καρτουνίστικες και γραφικές! Προσπαθούν να βάλουν σε καλούπι αυτό που συμβαίνει, να το καταλάβουν, να το νικήσουν. Εκεί είναι που κάνουν λάθος. Τα στενά όρια του μυαλού τους τους περιορίζει να δουν ότι αυτό που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε αυτούς τους δύο ανθρώπους είναι αιώνιο... Δεν πρόκειται για ταινία τρόμου. Δεν είναι μια ταινία για ένα μύθο. Είναι μια ιστορία πραγματικά παθιασμένου, άσβεστου έρωτα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται! Οτιδήποτε άλλο απλά δεν της αξίζει!